Psalms 129

1 A Song of degrees. Many a time have they afflicted me from my youth, may Israel now say:

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 Many a time have they afflicted me from my youth: yet they have not prevailed against me.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 The plowers plowed upon my back: they made long their furrows.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 The LORD is righteous: he hath cut asunder the cords of the wicked.

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 Let them all be confounded and turned back that hate Zion.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 Let them be as the grass upon the housetops, which withereth before it groweth up:

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 With which the mower filleth not his hand; nor he that bindeth sheaves his bosom.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 Neither do they who go by say, The blessing of the LORD be upon you: we bless you in the name of the LORD.

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»