< Psalms 12 >
1 To the chief Musician upon Sheminith, A Psalm of David. Help, LORD; for the godly man ceaseth; for the faithful fail from among the children of men.
Przewodnikowi chóru, na Seminit. Psalm Dawida. Ratuj, PANIE, bo [już] nie ma pobożnego, zniknęli wierni spośród synów ludzkich.
2 They speak vanity every one with his neighbour: with flattering lips and with a double heart do they speak.
Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, mówią schlebiającymi wargami i z obłudnym sercem.
3 The LORD shall cut off all flattering lips, and the tongue that speaketh proud things:
Niech PAN wytępi wszystkie wargi schlebiające [i] język mówiący przechwałki.
4 Who have said, With our tongue will we prevail; our lips are our own: who is lord over us?
Oni mówią: Swoim językiem zwyciężymy, nasze wargi należą do nas, któż jest naszym panem?
5 For the oppression of the poor, for the sighing of the needy, now will I arise, saith the LORD; I will set him in safety from him that puffeth at him.
Ze względu na ucisk ubogich [i] jęk nędzarzy teraz powstanę – mówi PAN – zapewnię bezpieczeństwo [temu], na kogo zastawiają sidła.
6 The words of the LORD are pure words: as silver tried in a furnace of earth, purified seven times.
Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone.
7 Thou shalt keep them, O LORD, thou shalt preserve them from this generation for ever.
Ty, PANIE, zachowasz ich, będziesz ich strzegł od tego pokolenia aż na wieki.
8 The wicked walk on every side, when the vilest men are exalted.
Niegodziwi krążą wokoło, gdy najpodlejsi z ludzi zostają wywyższeni.