Psalms 104
1 Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, thou art very great; thou art clothed with honour and majesty.
Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
2 Who coverest thyself with light as with a garment: who stretchest out the heavens like a curtain:
Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
3 Who layeth the beams of his chambers in the waters: who maketh the clouds his chariot: who walketh upon the wings of the wind:
Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
4 Who maketh his angels spirits; his ministers a flaming fire:
Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
5 Who laid the foundations of the earth, that it should not be removed for ever.
Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
6 Thou didst cover it with the deep as with a garment: the waters stood above the mountains.
Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
7 At thy rebuke they fled; at the voice of thy thunder they hasted away.
Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
8 They go up by the mountains; they go down by the valleys to the place which thou hast founded for them.
Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
9 Thou hast set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.
Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
10 He sendeth the springs into the valleys, which run among the hills.
Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
11 They give drink to every beast of the field: the wild donkeys quench their thirst.
Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
12 By them shall the fowls of the heaven have their habitation, which sing among the branches.
Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
13 He watereth the hills from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
14 He causeth the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man: that he may bring forth food out of the earth;
Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
15 And wine that maketh glad the heart of man, and oil to make his face to shine, and bread which strengtheneth man’s heart.
Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
16 The trees of the LORD are full of sap; the cedars of Lebanon, which he hath planted;
Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
17 Where the birds make their nests: as for the stork, the fir trees are her house.
Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
18 The high hills are a refuge for the wild goats; and the rocks for the conies.
Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
19 He appointeth the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
20 Thou makest darkness, and it is night: in which all the beasts of the forest do creep forth.
Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
21 The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
22 The sun ariseth, they withdraw, and lay themselves down in their dens.
Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
23 Man goeth forth to his work and to his labour until the evening.
İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
24 O LORD, how many are thy works! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
25 So is this great and wide sea, in which are creeping things innumerable, both small and great beasts.
Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
26 There go the ships: there is that leviathan, which thou hast made to play in it.
Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
27 These wait all upon thee; that thou mayest give them their food in due season.
Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
28 That which thou givest them they gather: thou openest thy hand, they are filled with good.
Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
29 Thou hidest thy face, they are troubled: thou takest away their breath, they die, and return to their dust.
Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
30 Thou sendest forth thy spirit, they are created: and thou renewest the face of the earth.
Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
31 The glory of the LORD shall endure for ever: the LORD shall rejoice in his works.
Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
32 He looketh on the earth, and it trembleth: he toucheth the hills, and they smoke.
Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
33 I will sing to the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
34 My meditation of him shall be sweet: I will be glad in the LORD.
Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
35 Let sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless thou the LORD, O my soul. Praise ye the LORD.
Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
