Proverbs 29
1 He, that being often reproved hardeneth his neck, shall suddenly be destroyed, and that without remedy.
Məzəmmətlərə baxmayıb dikbaşlıq edən Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
2 When the righteous are in authority, the people rejoice: but when the wicked beareth rule, the people mourn.
Salehlər artanda xalq sevinər, Pis hökmdar olanda xalq nalə çəkər.
3 He that loveth wisdom rejoiceth his father: but he that keepeth company with harlots spendeth his substance.
Hikmət sevən atasını sevindirər, Fahişələrə aşna olanın əlindən var-yoxu gedər.
4 The king by judgment establisheth the land: but he that exacteth gifts overthroweth it.
Padşah ölkəni ədalətlə möhkəmləndirər, Ağır vergilər qoyansa ölkəni süqut etdirər.
5 A man that flattereth his neighbour spreadeth a net for his feet.
Bir kişi ki qonşusunu yağlı dilə tutur, Onun addımları üçün tor qurur.
6 In the transgression of an evil man there is a snare: but the righteous doth sing and rejoice.
Pisin günahı özünə tələdir, Saleh sevincindən haray çəkir.
7 The righteous considereth the cause of the poor: but the wicked regardeth not to know it.
Saleh kasıbların haqqını görür, Pis adam bunu dərk etmir.
8 Scornful men bring a city into a snare: but wise men turn away wrath.
Rişxəndçilər şəhəri çaxnaşdırar, Hikmətlilər isə qəzəbi yatırar.
9 If a wise man contendeth with a foolish man, whether he rageth or laugheth, there is no rest.
Hikmətli səfehi məhkəməyə versə, Səfeh coşub lağ edər, dinclik gedər.
10 The bloodthirsty hate the upright: but the just seek his soul.
Qana susayanlar kamil insana nifrət edər, Əməlisalehlər can qurtarar.
11 A fool uttereth all his mind: but a wise man keepeth it in till afterwards.
Axmaq həddini aşıb özündən çıxar, Hikmətli səbirli dayanar.
12 If a ruler hearkeneth to lies, all his servants are wicked.
Hökmdar yalan sözə qulaq asarsa, Bütün xidmətçiləri şər insana çevrilər.
13 The poor and the deceitful man meet together: the LORD giveth light to both their eyes.
Yoxsul insan və zalım bir-birinə bir şeydə bənzəyir: Hər ikisinin gözlərini işıqlandıran Rəbdir.
14 The king that faithfully judgeth the poor, his throne shall be established for ever.
Padşah kasıblara həqiqətlə hökm versə, Taxtı əbədi möhkəmlənər.
15 The rod and reproof give wisdom: but a child left to himself bringeth his mother to shame.
Kötək və məzəmmət hikmət gətirər, Özbaşına qalan uşaq anasını rüsvay edər.
16 When the wicked are multiplied, transgression increaseth: but the righteous shall see their fall.
Pislər çoxalanda cinayət artar, Salehlər görəcək ki, onlar necə yıxılacaqlar.
17 Correct thy son, and he shall give thee rest; yea, he shall give delight to thy soul.
Oğluna tərbiyə ver ki, canın dinc olsun, Könlün bundan ləzzət alsın.
18 Where there is no vision, the people perish: but he that keepeth the law, happy is he.
İlahi söz nazil olmayanda xalqda hərc-mərclik olar. Qanuna əməl edən nə bəxtiyardır!
19 A servant will not be corrected by words: for though he understandeth he will not answer.
Qula sözlə tərbiyə vermək olmaz, Çünki başa düşsə belə, qulaq asmaz.
20 Seest thou a man that is hasty in his words? there is more hope of a fool than of him.
Düşünmədən danışana baxmısanmı? Axmağa ondan artıq ümid var.
21 He that delicately bringeth up his servant from a child shall have him at length become his son.
Kim ərköyün qul böyütsə, Axırda bu ona dərd verər.
22 An angry man stirreth up strife, and a furious man aboundeth in transgression.
Qəzəbli insan dava yaradar, Kəmhövsələ günahı artırar.
23 A man’s pride shall bring him low: but honour shall uphold the humble in spirit.
İnsanı təkəbbürü alçaldar, İtaətkar şərəfə çatar.
24 Whoever is partner with a thief hateth his own soul: he heareth cursing, and revealeth it not.
Oğruya qoşulan öz-özünə düşməndir, And içsə də, məhkəmədə həqiqəti söyləməz.
25 The fear of man bringeth a snare: but he who putteth his trust in the LORD shall be safe.
İnsandan qorxan özünü tələyə salar, Amma Rəbbə güvənən arxayın yaşar.
26 Many seek the ruler’s favour; but every man’s judgment cometh from the LORD.
Çoxu hökmdarın hüzurunu arzular, Amma insan ədaləti Rəbdə tapar.
27 An unjust man is an abomination to the just: and he that is upright in the way is abomination to the wicked.
Salehlər haqsızlardan, Pis insanlarsa əməlisalehlərdən ikrah edər.
