Proverbs 11
1 A false balance is abomination to the LORD: but a just weight is his delight.
Ялған тараза Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Адил җиң теши Уни хурсән қилар.
2 When pride cometh, then cometh shame: but with the lowly is wisdom.
Тәкәббурлуқ билән биргә шәрмәндичилик әгишип келәр; Лекин даналиқ кичик пеилларға һәмраһ болар.
3 The integrity of the upright shall guide them: but the perverseness of transgressors shall destroy them.
Тоғриларниң сәмимийлиги өзини йетәкләр; Лекин каззапларниң әгирлиги өзини вәйран қилар.
4 Riches profit not in the day of wrath: but righteousness delivereth from death.
Худаниң ғәзәп күнидә мал-дунияниң пайдиси болмас; Лекин һәққанийәт адәмни өлүмдин қутқузар.
5 The righteousness of the perfect shall direct his way: but the wicked shall fall by his own wickedness.
Камил адәмниң һәққанийлиғи өзини түз йолға башлар; Яман адәм өз яманлиғидин жиқилар.
6 The righteousness of the upright shall deliver them: but transgressors shall be taken in their own iniquity.
Дурус адәмләрниң һәққанийлиғи өзлирини қутқузар; Лекин каззаплар өз һейлә-нәйриңидин тутулар.
7 When a wicked man dieth, his expectation shall perish: and the hope of unjust men perisheth.
Рәзил адәм өлсә, униң үмүти йоққа чиқар; Гунакарниң үмүти ахири қуруқ қалар.
8 The righteous is delivered out of trouble, and the wicked cometh in his stead.
Һәққаний адәм қийинчилиқтин халий қилинар; Рәзил адәм униң орниға тутулар.
9 An hypocrite with his mouth destroyeth his neighbour: but through knowledge shall the just be delivered.
Мунапиқлар өз ағзи билән йеқинини бузар; Лекин һәққанийлар билими билән қутқузулар.
10 When the righteous prosper, the city rejoiceth: and when the wicked perish, there is shouting.
Һәққаний адәм ронақ тапса, шәһәр хуш болар; Рәзил адәм һалак болса, хәлиқ тәнтәнә қилар.
11 By the blessing of the upright the city is exalted: but it is overthrown by the mouth of the wicked.
Тоғриларниң бәрикәт тиләшлири билән шәһәр гүллинәр; Лекин рәзилләрниң тили билән вәйран болар.
12 He that is void of wisdom despiseth his neighbour: but a man of understanding holdeth his peace.
Өз йеқинини сөкидиған киши — әқилсиздур; Амма йорутулған адәм ағзини жиғар.
13 A talebearer revealeth secrets: but he that is of a faithful spirit concealeth the matter.
Гәп тошуғучи мәхпийәтләрни ашкарилар; Садиқ адәм аманәткә хиянәт қилмас.
14 Where no counsel is, the people fall: but in the multitude of counsellors there is safety.
Йолйоруқ кам болса, әл-жут жиқилар; Улуқ бир мәслиһәтчи болса, әл ниҗат тапар.
15 He that is surety for a stranger shall smart for it: and he that hateth suretiship is secure.
Ятқа борун болған киши зиян тартмай қалмас; Қол беришип кепил болушни яман көргән кишиниң қулиқи тинич болар.
16 A gracious woman retaineth honour: and strong men retain riches.
Шапаәтлик аял иззәт-һөрмәтни қолдин бәрмәс; Зораванлар байлиқни қолдин бәрмәс.
17 The merciful man doeth good to his own soul: but he that is cruel troubleth his own flesh.
Рәһимдил өз-өзигә бәхит яритар; Рәһимсиз өз тенини ағритар.
18 The wicked worketh a deceitful work: but to him that soweth righteousness shall be a sure reward.
Яман адәмләрниң алған иш һәққи уларни алдар, бәрикәтсиз болар; Амма һәққанийәт териғучи адәм әмәлий инъам алар.
19 As righteousness tendeth to life: so he that pursueth evil pursueth it to his own death.
Һәққанийәт адәмгә һаятлиқ тапқузар; Яманлиқни көзләп жүридиған киши өлүмгә йүз тутар.
20 They that are of a perverse heart are abomination to the LORD: but such as are upright in their way are his delight.
Нийити бузуқ киши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Амма йоли диянәтлик кишиләр униң хурсәнлигидур.
21 Though hand join in hand, the wicked shall not be unpunished: but the seed of the righteous shall be delivered.
Қол тутушуп бирләшсиму, яманлар җазаға тартилмай қалмас; Лекин һәққанийларниң нәсли ниҗат тапар.
22 As a jewel of gold in a swine’s snout, so is a fair woman who is without discretion.
Чирайлиқ амма тетиқсиз хотун, Чошқиниң тумшуғиға алтун һалқа салғандәктур.
23 The desire of the righteous is only good: but the expectation of the wicked is wrath.
Һәққанийларниң арзуси пәқәт яхши мевә елип келәр; Яманларниң күткини ғәзәп-нәпрәттур.
24 There is that scattereth, and yet increaseth; and there is that withholdeth more than is right, but it tendeth to poverty.
Бирәв мәртләрчә тарқатсиму, гүллинәр; Йәнә бирәв беришкә тегишлигини айисиму, пәқәт намратлишар.
25 The liberal soul shall be made fat: and he that watereth shall be watered also himself.
Мәрт адәм әтлинәр; Башқиларни суғарғучи өзиму суғирилар.
26 He that withholdeth grain, the people shall curse him: but blessing shall be upon the head of him that selleth it.
Ашлиқни сатмай бесивалған киши әлниң ләнитигә учрайду; Лекин ашлиқни сетип бәргүчигә бәрикәт тилинәр.
27 He that diligently seeketh good procureth favour: but he that seeketh mischief, it shall come to him.
Яхшилиқни издәп интилгән адәм шапаәт тапар; Яманлиқни издигән адәм өзи яманлиқ көрәр.
28 He that trusteth in his riches shall fall: but the righteous shall flourish as a branch.
Өз мал-дуниясиға таянғучи жиқилар; Һәққаний киши йопурмақтәк көкирәр.
29 He that troubleth his own house shall inherit the wind: and the fool shall be servant to the wise of heart.
Өз өйигә азарчилиқ салған киши шамалға мирас болар; Әқилсиз адәм ақиланиниң қули болуп қалар.
30 The fruit of the righteous is a tree of life; and he that winneth souls is wise.
Һәққанийниң беридиған мевиси «һаятлиқ дәриғи»дур; Дана киши көңүлләрни [һаятлиққа] майил қилар.
31 Behold, the righteous shall be recompensed upon the earth: much more the wicked and the sinner.
Қараңлар, һәққаний адәм бу дунияда [сәһвәнлиги үчүн] бәдәл төлигән йәрдә, Рәзилләр билән гунакарларниң ақивити қандақ болар?
