Matthew 18

1 At the same time came the disciples to Jesus, saying, Who is the greatest in the kingdom of heaven?

Sa oras ding iyon, lumapit kay Jesus ang mga alagad at sinabi, “Sino ang pinakadakila sa kaharian ng langit?”

2 And Jesus called a little child to him, and set him in the midst of them,

Tinawag ni Jesus ang isang bata sa kaniya, at inilagay niya sa kanilang kalagitnaan,

3 And said, Verily I say to you, Except ye be converted, and become as little children, ye shall not enter into the kingdom of heaven.

at sinabi, “Totoo itong sinasabi ko sa inyo, maliban na lamang kung kayo ay magsisi at maging katulad ng mga maliliit na bata, hindi talaga kayo makapapasok sa kaharian ng langit.

4 Whoever therefore shall humble himself as this little child, the same is greatest in the kingdom of heaven.

Kaya kung sinuman ang nagpapakumbaba sa kaniyang sarili katulad ng maliit na batang ito, ang taong iyon ang pinakadakila sa kaharian ng langit.

5 And whoever shall receive one such little child in my name receiveth me.

At sinumang tumatanggap sa katulad ng maliit na batang ito alang-alang sa aking pangalan ay tinatanggap ako.

6 But whoever shall cause one of these little ones who believe in me to sin, it were better for him that a millstone were hung about his neck, and that he were drowned in the depth of the sea.

Ngunit ang sinuman ang magiging sanhi ng pagkakasala ng isa sa mga maliliit na bata na sumampalataya sa akin, mas mabuti para sa kaniya na talian ang leeg ng malaking batong gilingan, at dapat siyang ilubog sa kailaliman ng dagat.

7 Woe to the world because of offences! for it must needs be that offences come; but woe to that man by whom the offence cometh!

Sa aba sa sanlibutan dahil sa panahon ng pagkatisod! Sapagkat kinakailangang dumating ang mga panahong iyon, ngunit sa aba sa taong sanhi ng pinanggalingan nito!

8 Therefore if thy hand or thy foot causeth thee to sin, cut them off, and cast them from thee: it is better for thee to enter into life lame or maimed, rather than having two hands or two feet to be cast into everlasting fire. (aiōnios g166)

Kung ang iyong kamay o mga paa ay nagiging sanhi ng inyong pagkatisod, putulin ninyo ito at itapon ninyo ito palayo sa inyo. Mas mabuti para sa inyo ang pumasok sa buhay na may kapansanan o lumpo, kaysa itapon sa walang hanggang apoy na may dalawang kamay o dalawang paa. (aiōnios g166)

9 And if thy eye causeth thee to sin, pluck it out, and cast it from thee: it is better for thee to enter into life with one eye, rather than having two eyes to be cast into hell fire. (Geenna g1067)

Kung ang inyong mga mata ay maging dahilan ng inyong pagkatisod, dukutin ninyo ito at itapon ninyo ito palayo sa inyo. Mas mabuti para sa inyo ang pumasok sa buhay na may isang mata, kaysa itapon sa walang hanggang apoy na may dalawang mata. (Geenna g1067)

10 Take heed that ye despise not one of these little ones; for I say to you, That in heaven their angels do always behold the face of my Father who is in heaven.

Tingnan ninyo na huwag ninyong hahamakin kahit na isa sa mga maliliit na bata. Sapagkat sasabihin ko sa inyo na sa langit, ang kanilang mga anghel ay laging nakatingin sa mukha ng aking Amang nasa langit. (

11 For the Son of man is come to save that which was lost.

Sapagkat pumarito ang Anak ng Tao upang maligtas ang mga nawawala.)

12 How think ye? if a man hath an hundred sheep, and one of them is gone astray, doth he not leave the ninety and nine, and go to the mountains, and seek that which is gone astray?

Ano sa palagay ninyo? Kung may isang taong mayroong isandaang tupa, at ang isa ay naligaw, hindi ba niya iiwan ang siyamnapu't siyam sa burol at maghahanap sa isang naliligaw?

13 And if so be that he findeth it, verily I say to you, he rejoiceth more over that sheep, than over the ninety and nine which went not astray.

At kung matagpuan niya ito, totoo itong sinasabi ko sa inyo, ikagagalak niya ito higit sa siyamnapu't siyam na hindi naligaw.

14 Even so it is not the will of your Father who is in heaven, that one of these little ones should perish.

Sa gayon ding paraan, hindi ito ang kalooban ng inyong Ama na nasa langit na ang isa sa mga maliliit na batang ito ay mapahamak.

15 Moreover if thy brother shall trespass against thee, go and tell him his fault between thee and him alone: if he shall hear thee, thou hast gained thy brother.

Kung ang iyong kapatid ay nagkasala laban sa iyo, pumuntahan mo, ipakita mo ang kaniyang pagkakamali na ikaw at siya lamang. Kung makikinig siya sa iyo, mapapanumbalik mo ang iyong kapatid.

16 But if he will not hear thee, then take with thee one or two more, that in the mouth of two or three witnesses every word may be established.

Ngunit kung hindi siya makinig sa iyo, isama mo sa iyo ang isa o dalawa pang mga kapatid, upang sa pamamamagitan ng bibig ng dalawa o tatlong mga saksi ang bawat salita ay maaaring mapatunayan.

17 And if he shall neglect to hear them, tell it to the church: but if he shall neglect to hear the church, let him be to thee as an heathen and a tax collector.

At kung tumanggi siyang makinig sa kanila, sabihin ito sa iglesiya. Kung siya ay tumanggi na makinig sa iglesiya, ituring ninyo siyang gaya ng isang Gentil at maniningil ng buwis.

18 Verily I say to you, Whatever ye shall bind on earth shall be bound in heaven: and whatever ye shall loose on earth shall be loosed in heaven.

Totoo itong sinasabi ko sa inyo, anumang mga bagay ang igapos ninyo sa lupa ay igagapos din sa langit. At anumang mga bagay ang inyong kalagan sa lupa ay kakalagan din sa langit.

19 Again I say to you, That if two of you shall agree on earth concerning any thing that they shall ask, it shall be done for them by my Father who is in heaven.

Dagdag pa nito, sinasabi ko sa inyo, na kung ang dalawa sa inyo ay sumang-ayon sa lupa tungkol sa anumang bagay na kanilang hinihiling, mangyayari ito sa kanila sa pamamagitan ng aking Amang nasa langit.

20 For where two or three are gathered together in my name, there am I in the midst of them.

Sapagkat kung saan ang dalawa o tatlo ang nagkatipon dahil sa aking pangalan, naroon ako sa kanilang kalagitnaan.”

21 Then came Peter to him, and said, Lord, how often shall my brother sin against me, and I forgive him? till seven times?

Pagkatapos, lumapit si Pedro at sinabi kay Jesus, “Panginoon, ilang beses ba na magkakasala ang aking kapatid laban sa akin at akin siyang patatawarin? Hanggang pitong beses?”

22 Jesus saith to him, I say not to thee, Until seven times: but, Until seventy times seven.

Sinabi ni Jesus sa kaniya, “Hindi ko sasabihin sa inyo na pitong beses, kundi hanggang pitumpung ulit at pito.

23 Therefore is the kingdom of heaven likened to a certain king, who would take account of his servants.

Samakatuwid, ang kaharian ng langit ay maihahalintulad sa isang hari na nais makipagsulit sa kaniyang mga utusan.

24 And when he had begun to reckon, one was brought to him, who owed him ten thousand talents.

Habang inuumpisahan ang pagsusulit, isang utusan ang dinala sa kaniya na nagkautang ng sampung libong mga talento.

25 But as he had nothing with which to pay, his lord commanded him to be sold, and his wife, and children, and all that he had, and payment to be made.

Ngunit dahil sa wala siyang kakayanan na magbayad, inutusan siya ng kaniyang amo na ipagbili, kasama ng kaniyang asawa at mga anak at lahat na mayroon siya, at nang makabayad.

26 The servant therefore fell down, and worshipped him, saying, Lord, have patience with me, and I will pay thee all.

Kaya lumuhod ang utusan, yumuko sa kaniyang harapan, at sinabi, 'Amo, pagtiisan mo ako, at babayaran ko ang lahat.'

27 Then the lord of that servant was moved with compassion, and loosed him, and forgave him the debt.

Kaya nahabag ang amo sa kaniyang utusan, pinakawalan siya at pinatawad ang kaniyang utang.

28 But the same servant went out, and found one of his fellowservants, who owed him an hundred pence: and he laid hands on him, and took him by the throat, saying, Pay me what thou owest.

Ngunit lumabas ang utusan at nakita ang isa sa kaniyang kapwa utusan na nagkautang sa kaniya ng isang daang denario. Sinunggaban niya ito, sinakal at sinabi, 'Bayaran mo ako sa iyong inutang.'

29 And his fellowservant fell down at his feet, and besought him, saying, Have patience with me, and I will pay thee all.

Ngunit lumuhod ang kaniyang kapwa utusan at nakiusap sa kaniya na nagsasabi, “Pagtiisan mo ako, at babayaran rin kita.'

30 And he would not: but went and cast him into prison, till he should pay the debt.

Ngunit tumanggi ang naunang utusan. Sa halip, pumunta siya at itinapon siya sa kulungan, hanggang sa mabayaran niya ang kaniyang inutang.

31 So when his fellowservants saw what was done, they were very sorry, and came and told to their lord all that was done.

Nang makita ng kapwa mga utusan kung ano ang nangyari, labis silang nagdamdam. Pumunta sila sa kanilang amo at sinabi ang lahat ng nangyari.

32 Then his lord, having called him, said to him, O thou wicked servant, I forgave thee all that debt, because thou didst beg me:

Pagkatapos nito, ipinatawag ng amo ang kaniyang utusan, at sinabi sa kaniya, 'Napakasama mong utusan, pinatawad kita sa lahat ng iyong inutang dahil ikaw ay nakiusap sa akin.

33 Shouldest thou not also have had compassion on thy fellowservant, even as I had pity on thee?

Hindi ba dapat naawa ka din sa iyong kapwa utusan, gaya ng pagkahabag ko sa iyo?

34 And his lord was angry, and delivered him to the torturers, till he should pay all that was due to him.

Nagalit ang kaniyang amo at ibinigay siya sa mga tagapagpahirap hanggang sa mabayaran niya ang lahat ng kaniyang mga inutang.

35 So likewise shall my heavenly Father do also to you, if ye from your hearts forgive not every one his brother their trespasses.

Kaya ganoon din ang gagawin sa inyo ng aking Ama na nasa langit kung ang bawat isa sa inyo ay hindi magpapatawad sa kaniyang kapatid na mula sa kaniyang puso.”