Luke 19
1 And Jesus entered and passed through Jericho.
İsa Yerixoya daxil olub oradan keçirdi.
2 And, behold, there was a man named Zacchaeus, who was the chief among the tax collectors, and he was rich.
Orada vergiyığanların rəisi olan Zakkay adlı varlı bir adam var idi.
3 And he sought to see Jesus who he was; and could not for the crowd, because he was little of stature.
İsanın kim olduğunu görməyə can atırdı. Amma balacaboy olduğuna görə izdihamın arasından Onu görə bilmirdi.
4 And he ran before, and climbed up upon a sycamore tree to see him: for he was to pass that way.
İsanı görmək üçün irəliyə qaçıb bir firon ənciri ağacına dırmaşdı. Çünki İsa oradan keçməli idi.
5 And when Jesus came to the place, he looked up, and saw him, and said to him, Zacchaeus, make haste, and come down; for to day I must abide at thy house.
İsa o yerə çatdıqda yuxarı baxıb onu gördü və ona dedi: «Ey Zakkay, tez aşağı düş. Bu gün Mən sənin evində qalmalıyam».
6 And he made haste, and came down, and received him joyfully.
O tez aşağı düşüb İsanı sevinclə qəbul etdi.
7 And when they saw it, they all murmured, saying, That he was gone to be guest with a man that is a sinner.
Bütün xalq bunu gördükdə deyinməyə başladı: «Gedib günahkar bir kişinin qonağı oldu!»
8 And Zacchaeus stood, and said to the Lord; Behold, Lord, the half of my goods I give to the poor; and if I have taken any thing from any man by false accusation, I restore him fourfold.
Zakkay isə ayağa qalxıb Rəbbə belə dedi: «Ya Rəbb, əmlakımın yarısını yoxsullara verərəm və kimdən haqsızlıqla bir şey almışamsa, ona dördqat qaytaracağam».
9 And Jesus said to him, This day is salvation come to this house, because he also is a son of Abraham.
İsa ona dedi: «Bu gün bu evə xilas gəldi, çünki bu adam da İbrahimin oğludur.
10 For the Son of man is come to seek and to save that which was lost.
Çünki Bəşər Oğlu itmişləri axtarıb xilas etmək üçün gəlmişdir».
11 And as they heard these things, he added and spoke a parable, because he was near to Jerusalem, and because they thought that the kingdom of God should immediately appear.
Onlar bu şeyləri dinləyərkən İsa bir məsəl də çəkdi. Çünki O, Yerusəlimə yaxınlaşmışdı və onlar elə düşünürdülər ki, Allahın Padşahlığı dərhal üzə çıxacaq.
12 He said therefore, A certain nobleman went into a far country to receive for himself a kingdom, and to return.
İsa belə dedi: «Əsilzadələrdən olan bir nəfər padşah təyin olunub geri dönmək üçün uzaq bir ölkəyə yola düşdü.
13 And he called his ten servants, and delivered them ten pounds, and said to them, Occupy till I come.
Getməmişdən əvvəl qullarından on nəfəri çağırdı və onlara on mina pul verib dedi: “Mən gələnədək bunlarla ticarət et”.
14 But his citizens hated him, and sent a message after him, saying, We will not have this man to reign over us.
Lakin əhalisi bu adama nifrət etdi və onun ardınca elçilər göndərib dedi: “Bu adamın üzərimizdə padşah olmasını istəmirik”.
15 And it came to pass, that when he had returned, having received the kingdom, then he commanded these servants to be called to him, to whom he had given the money, that he might know how much every man had gained by trading.
O, padşah təyin olunub qayıdanda pul verdiyi həmin qulları yanına çağırtdırdı və nə qazandıqlarını öyrənmək istədi.
16 Then came the first, saying, Lord, thy pound hath gained ten pounds.
Birincisi gəlib dedi: “Ağa, sənin bir minan on mina da qazandırdı”.
17 And he said to him, Well, thou good servant: because thou hast been faithful in a very little, have thou authority over ten cities.
Ağası ona dedi: “Afərin, yaxşı qulum! Ən kiçik bir işdə mənə sadiq olduğun üçün on şəhərin idarəsini üzərinə götür”.
18 And the second came, saying, Lord, thy pound hath gained five pounds.
İkincisi gəlib dedi: “Ağa! Sənin bir minan beş mina da qazandırdı”.
19 And he said likewise to him, Be thou also over five cities.
Ağası ona da “sən də beş şəhərə hakim ol” dedi.
20 And another came, saying, Lord, behold, here is thy pound, which I have kept laid up in a napkin:
Bir başqası gəlib dedi: “Ağa! Budur sənin minan, onu dəsmala büküb saxlayırdım.
21 For I feared thee, because thou art an austere man: thou takest up what thou didst not lay down, and reapest what thou didst not sow.
Çünki səndən qorxurdum, sən qəddar bir adamsan, özün qoymadığını götürürsən və özün əkmədiyini biçirsən”.
22 And he saith to him, Out of thy own mouth will I judge thee, thou wicked servant. Thou knewest that I was an austere man, taking up what I laid not down, and reaping what I did not sow:
Ağası ona dedi: “Ay pis qul, səni öz ağzından çıxan sözlərlə mühakimə edəcəyəm! Mənim qəddar bir adam olduğumu, özüm qoymadığımı götürdüyümü və özüm əkmədiyimi biçdiyimi bilirdinmi?
23 Why then gavest thou not my money into the bank, that at my coming I might have required my own with interest?
Bəs onda nə üçün mənim pulumu sərraflara vermədin ki, mən qayıdanda onu faizlə geri alım?”
24 And he said to them that stood by, Take from him the pound, and give it to him that hath ten pounds.
Sonra ətrafında olanlara dedi: “Əlindəki minanı ondan alın və on minası olana verin!”
25 ( And they said to him, Lord, he hath ten pounds.)
Ona dedilər: “Ay ağa, axı artıq onun on minası var!”
26 For I say to you, That to every one who hath shall be given; and from him that hath not, even what he hath shall be taken away from him.
O, sözünə belə davam etdi: “Sizə deyirəm: kimin varıdırsa, daha çox veriləcək, kimin yoxudursa, əlində olan da alınacaq.
27 But those my enemies, who would not that I should reign over them, bring here, and slay them before me.
Mənim onların padşahı olmağımı istəməyən düşmənlərimi isə buraya gətirin və mənim gözümün qabağında qılıncdan keçirin!”»
28 And when he had thus spoken, he went before, going up to Jerusalem.
İsa bu sözləri deyib qabaqda yeriyərək Yerusəlimə doğru qalxdı.
29 And it came to pass, when he had come near to Bethphage and Bethany, at the mount called the mount of Olives, he sent two of his disciples,
Zeytun dağı adlanan dağın yamacındakı Bet-Faqe ilə Bet-Anyaya yaxınlaşarkən şagirdlərdən ikisini göndərərək
30 Saying, Go ye into the village opposite you; in which at your entering ye shall find a colt tied, on which yet never man sat: loose him, and bring him here.
dedi: «Qarşınızdakı kəndə gedin. Oraya girəndə hələ heç kəsin minmədiyi, bağlanmış bir sıpa tapacaqsınız. Onu açıb buraya gətirin.
31 And if any man shall ask you, Why do ye loose him? thus shall ye say to him, Because the Lord hath need of him.
Kim sizdən soruşsa: “Nə üçün sıpanı açırsınız?”, ona “bu sıpa Rəbbə lazımdır” deyərsiniz».
32 And they that were sent went, and found even as he had said to them.
Göndərilənlər gedib hər şeyin Onun dediyi kimi olduğunu gördülər.
33 And as they were loosing the colt, its owners said to them, Why loose ye the colt?
Onlar sıpanı açanda onun sahibləri onlara dedi: «Bu sıpanı nə üçün açırsınız?»
34 And they said, The Lord hath need of him.
Onlar cavab verdilər: «Bu sıpa Rəbbə lazımdır».
35 And they brought him to Jesus: and they cast their garments upon the colt, and they set Jesus on it.
Sıpanı İsanın yanına gətirdilər və öz paltarlarını sıpanın üstünə sərib İsanı onun belinə mindirdilər.
36 And as he went, they spread their clothes in the way.
O irəli gedərkən insanlar öz paltarlarını yola döşəyirdi.
37 And when he had come near, even now at the descent of the mount of Olives, the whole multitude of the disciples began to rejoice and praise God with a loud voice for all the mighty works that they had seen;
İsa Zeytun dağının aşağı düşən yamacına yaxınlaşanda çoxlu şagird gördükləri bütün möcüzələr üçün sevinib uca səslə Allaha həmd etməyə başladı.
38 Saying, Blessed be the King that cometh in the name of the Lord: peace in heaven, and glory in the highest.
Onlar deyirdi: «Rəbbin ismi ilə gələn Padşaha alqış olsun! Göydə sülh, ən ucalarda izzət olsun!»
39 And some of the Pharisees from among the multitude said to him, Master, rebuke thy disciples.
İzdihamın arasından bəzi fariseylər Ona dedilər: «Müəllim, şagirdlərinə qadağan et!»
40 And he answered and said to them, I tell you that, if these should hold their peace, the stones would immediately cry out.
Lakin İsa cavabında onlara dedi: «Sizə bunu deyirəm ki, əgər onlar sussa, daşlar dilə gələr!»
41 And when he had come near, he beheld the city, and wept over it,
İsa Yerusəlimə yaxınlaşanda ona baxıb şəhər üçün ağladı.
42 Saying, If thou hadst known, even thou, at least in this thy day, the things which belong to thy peace! but now they are hid from thy eyes.
O dedi: «Ah, kaş sən də bu gün sülhə aparan yolu tanıyaydın! Amma bu yol hələlik sənin nəzərindən gizlənib.
43 For the days shall come upon thee, that thy enemies shall cast a trench about thee, and surround thee, and keep thee in on every side,
Çünki səni elə günlər gözləyir ki, düşmənlərin səni sədlə əhatə edəcək, mühasirəyə alacaq və hər yerdən sıxışdıracaqlar.
44 And shall lay thee even with the ground, and thy children within thee; and they shall not leave in thee one stone upon another; because thou knewest not the time of thy visitation.
Səni də, qucağındakı övladlarını da yerlə-yeksan edəcəklər. Daşını daş üstə qoymayacaqlar, çünki Allahın sənə yaxınlaşdığı zamanı anlamadın».
45 And he went into the temple, and began to cast out them that sold in it, and them that bought;
İsa məbədə girib orada satıcılıq edənləri qovmağa başladı.
46 Saying to them, It is written, My house is the house of prayer: but ye have made it a den of thieves.
Onlara belə dedi: «“Mənim evim dua evi olacaq” deyə yazılıb. Amma siz onu quldur yuvasına çevirmisiniz!»
47 And he taught daily in the temple. But the chief priests and the scribes and the chief of the people sought to destroy him,
İsa hər gün məbəddə təlim öyrədirdi. Başçı kahinlər, ilahiyyatçılar və xalqın nüfuzlu adamları Onu öldürmək üçün yol axtarırdı,
48 And could not find what they might do: for all the people were very attentive to hear him.
amma bunu necə edəcəklərini bilmirdilər. Çünki bütün xalq Onu böyük diqqətlə dinləyirdi.
