Luke 14
1 And it came to pass, as he went into the house of one of the chief Pharisees to eat bread on the sabbath, that they watched him.
১অনন্তৰং ৱিশ্ৰামৱাৰে যীশৌ প্ৰধানস্য ফিৰূশিনো গৃহে ভোক্তুং গতৱতি তে তং ৱীক্ষিতুম্ আৰেভিৰে|
2 And, behold, there was a certain man before him who had the dropsy.
২তদা জলোদৰী তস্য সম্মুখে স্থিতঃ|
3 And Jesus answering spoke to the lawyers and Pharisees, saying, Is it lawful to heal on the sabbath?
৩ততঃ স ৱ্যৱস্থাপকান্ ফিৰূশিনশ্চ পপ্ৰচ্ছ, ৱিশ্ৰামৱাৰে স্ৱাস্থ্যং কৰ্ত্তৱ্যং ন ৱা? ততস্তে কিমপি ন প্ৰত্যূচুঃ|
4 And they held their peace. And he took him, and healed him, and let him go;
৪তদা স তং ৰোগিণং স্ৱস্থং কৃৎৱা ৱিসসৰ্জ;
5 And answered them, saying, Which of you shall have a donkey or an ox fallen into a pit, and will not immediately pull him out on the sabbath day?
৫তানুৱাচ চ যুষ্মাকং কস্যচিদ্ গৰ্দ্দভো ৱৃষভো ৱা চেদ্ গৰ্ত্তে পততি তৰ্হি ৱিশ্ৰামৱাৰে তৎক্ষণং স কিং তং নোত্থাপযিষ্যতি?
6 And they could not answer him again to these things.
৬ততস্তে কথাযা এতস্যাঃ কিমপি প্ৰতিৱক্তুং ন শেকুঃ|
7 And he put forth a parable to those who were invited, when he marked how they chose out the best places; saying to them,
৭অপৰঞ্চ প্ৰধানস্থানমনোনীতৎৱকৰণং ৱিলোক্য স নিমন্ত্ৰিতান্ এতদুপদেশকথাং জগাদ,
8 When thou art invited by any man to a wedding, sit not down in the best place; lest a more honourable man than thou be invited by him;
৮ৎৱং ৱিৱাহাদিভোজ্যেষু নিমন্ত্ৰিতঃ সন্ প্ৰধানস্থানে মোপাৱেক্ষীঃ| ৎৱত্তো গৌৰৱান্ৱিতনিমন্ত্ৰিতজন আযাতে
9 And he that invited thee and him shall come and say to thee, Give this man place; and thou begin with shame to take the lowest place.
৯নিমন্ত্ৰযিতাগত্য মনুষ্যাযৈতস্মৈ স্থানং দেহীতি ৱাক্যং চেদ্ ৱক্ষ্যতি তৰ্হি ৎৱং সঙ্কুচিতো ভূৎৱা স্থান ইতৰস্মিন্ উপৱেষ্টুম্ উদ্যংস্যসি|
10 But when thou art invited, go and sit down in the lowest place; that when he that invited thee cometh, he may say to thee, Friend, go up higher: then shalt thou have honour in the presence of them that sit eating with thee.
১০অস্মাৎ কাৰণাদেৱ ৎৱং নিমন্ত্ৰিতো গৎৱাঽপ্ৰধানস্থান উপৱিশ, ততো নিমন্ত্ৰযিতাগত্য ৱদিষ্যতি, হে বন্ধো প্ৰোচ্চস্থানং গৎৱোপৱিশ, তথা সতি ভোজনোপৱিষ্টানাং সকলানাং সাক্ষাৎ ৎৱং মান্যো ভৱিষ্যসি|
11 For whoever exalteth himself shall be abased; and he that humbleth himself shall be exalted.
১১যঃ কশ্চিৎ স্ৱমুন্নমযতি স নমযিষ্যতে, কিন্তু যঃ কশ্চিৎ স্ৱং নমযতি স উন্নমযিষ্যতে|
12 Then said he also to him that invited him, When thou givest a dinner or a supper, call not thy friends, nor thy brethren, neither thy kinsmen, nor thy rich neighbours; lest they also bid thee again, and a recompence be made thee.
১২তদা স নিমন্ত্ৰযিতাৰং জনমপি জগাদ, মধ্যাহ্নে ৰাত্ৰৌ ৱা ভোজ্যে কৃতে নিজবন্ধুগণো ৱা ভ্ৰাতৃগণো ৱা জ্ঞাতিগণো ৱা ধনিগণো ৱা সমীপৱাসিগণো ৱা এতান্ ন নিমন্ত্ৰয, তথা কৃতে চেৎ তে ৎৱাং নিমন্ত্ৰযিষ্যন্তি, তৰ্হি পৰিশোধো ভৱিষ্যতি|
13 But when thou givest a feast, call the poor, the maimed, the lame, the blind:
১৩কিন্তু যদা ভেজ্যং কৰোষি তদা দৰিদ্ৰশুষ্ককৰখঞ্জান্ধান্ নিমন্ত্ৰয,
14 And thou shalt be blessed; for they cannot recompense thee: for thou shalt be recompensed at the resurrection of the just.
১৪তত আশিষং লপ্স্যসে, তেষু পৰিশোধং কৰ্ত্তুমশক্নুৱৎসু শ্মশানাদ্ধাৰ্ম্মিকানামুত্থানকালে ৎৱং ফলাং লপ্স্যসে|
15 And when one of them that sat eating with him heard these things, he said to him, Blessed is he that shall eat bread in the kingdom of God.
১৫অনন্তৰং তাং কথাং নিশম্য ভোজনোপৱিষ্টঃ কশ্চিৎ কথযামাস, যো জন ঈশ্ৱৰস্য ৰাজ্যে ভোক্তুং লপ্স্যতে সএৱ ধন্যঃ|
16 Then said he to him, A certain man gave a great supper, and invited many:
১৬ততঃ স উৱাচ, কশ্চিৎ জনো ৰাত্ৰৌ ভেজ্যং কৃৎৱা বহূন্ নিমন্ত্ৰযামাস|
17 And sent his servant at supper time to say to them that were invited, Come; for all things are now ready.
১৭ততো ভোজনসমযে নিমন্ত্ৰিতলোকান্ আহ্ৱাতুং দাসদ্ৱাৰা কথযামাস, খদ্যদ্ৰৱ্যাণি সৰ্ৱ্ৱাণি সমাসাদিতানি সন্তি, যূযমাগচ্ছত|
18 And they all with one consent began to make excuse. The first said to him, I have bought a piece of ground, and I must needs go and see it: I pray thee have me excused.
১৮কিন্তু তে সৰ্ৱ্ৱ একৈকং ছলং কৃৎৱা ক্ষমাং প্ৰাৰ্থযাঞ্চক্ৰিৰে| প্ৰথমো জনঃ কথযামাস, ক্ষেত্ৰমেকং ক্ৰীতৱানহং তদেৱ দ্ৰষ্টুং মযা গন্তৱ্যম্, অতএৱ মাং ক্ষন্তুং তং নিৱেদয|
19 And another said, I have bought five yoke of oxen, and I go to try them out: I pray thee have me excused.
১৯অন্যো জনঃ কথযামাস, দশৱৃষানহং ক্ৰীতৱান্ তান্ পৰীক্ষিতুং যামি তস্মাদেৱ মাং ক্ষন্তুং তং নিৱেদয|
20 And another said, I have married a wife, and therefore I cannot come.
২০অপৰঃ কথযামাস, ৱ্যূঢৱানহং তস্মাৎ কাৰণাদ্ যাতুং ন শক্নোমি|
21 So that servant came, and showed his lord these things. Then the master of the house being angry said to his servant, Go out quickly into the streets and lanes of the city, and bring in here the poor, and the maimed, and the lame, and the blind.
২১পশ্চাৎ স দাসো গৎৱা নিজপ্ৰভোঃ সাক্ষাৎ সৰ্ৱ্ৱৱৃত্তান্তং নিৱেদযামাস, ততোসৌ গৃহপতিঃ কুপিৎৱা স্ৱদাসং ৱ্যাজহাৰ, ৎৱং সৎৱৰং নগৰস্য সন্নিৱেশান্ মাৰ্গাংশ্চ গৎৱা দৰিদ্ৰশুষ্ককৰখঞ্জান্ধান্ অত্ৰানয|
22 And the servant said, Lord, it is done as thou hast commanded, and yet there is room.
২২ততো দাসোঽৱদৎ, হে প্ৰভো ভৱত আজ্ঞানুসাৰেণাক্ৰিযত তথাপি স্থানমস্তি|
23 And the lord said to the servant, Go out into the highways and hedges, and compel them to come in, that my house may be filled.
২৩তদা প্ৰভুঃ পুন ৰ্দাসাযাকথযৎ, ৰাজপথান্ ৱৃক্ষমূলানি চ যাৎৱা মদীযগৃহপূৰণাৰ্থং লোকানাগন্তুং প্ৰৱৰ্ত্তয|
24 For I say to you, That none of those men who were invited shall taste my supper.
২৪অহং যুষ্মভ্যং কথযামি, পূৰ্ৱ্ৱনিমন্ত্ৰিতানমেকোপি মমাস্য ৰাত্ৰিভোজ্যস্যাস্ৱাদং ন প্ৰাপ্স্যতি|
25 And there went great multitudes with him: and he turned, and said to them,
২৫অনন্তৰং বহুষু লোকেষু যীশোঃ পশ্চাদ্ ৱ্ৰজিতেষু সৎসু স ৱ্যাঘুট্য তেভ্যঃ কথযামাস,
26 If any man cometh to me, and hateth not his father, and mother, and wife, and children, and brethren, and sisters, yea, and his own life also, he cannot be my disciple.
২৬যঃ কশ্চিন্ মম সমীপম্ আগত্য স্ৱস্য মাতা পিতা পত্নী সন্তানা ভ্ৰাতৰো ভগিম্যো নিজপ্ৰাণাশ্চ, এতেভ্যঃ সৰ্ৱ্ৱেভ্যো ময্যধিকং প্ৰেম ন কৰোতি, স মম শিষ্যো ভৱিতুং ন শক্ষ্যতি|
27 And whoever doth not bear his cross, and come after me, cannot be my disciple.
২৭যঃ কশ্চিৎ স্ৱীযং ক্ৰুশং ৱহন্ মম পশ্চান্ন গচ্ছতি, সোপি মম শিষ্যো ভৱিতুং ন শক্ষ্যতি|
28 For which of you, intending to build a tower, sitteth not down first, and counteth the cost, whether he hath sufficient to finish it?
২৮দুৰ্গনিৰ্ম্মাণে কতিৱ্যযো ভৱিষ্যতি, তথা তস্য সমাপ্তিকৰণাৰ্থং সম্পত্তিৰস্তি ন ৱা, প্ৰথমমুপৱিশ্য এতন্ন গণযতি, যুষ্মাকং মধ্য এতাদৃশঃ কোস্তি?
29 Lest perhaps, after he hath laid the foundation, and is not able to finish it, all that behold it begin to mock him,
২৯নোচেদ্ ভিত্তিং কৃৎৱা শেষে যদি সমাপযিতুং ন শক্ষ্যতি,
30 Saying, This man began to build, and was not able to finish.
৩০তৰ্হি মানুষোযং নিচেতুম্ আৰভত সমাপযিতুং নাশক্নোৎ, ইতি ৱ্যাহৃত্য সৰ্ৱ্ৱে তমুপহসিষ্যন্তি|
31 Or what king, going to make war against another king, sitteth not down first, and consulteth whether he is able with ten thousand to meet him that cometh against him with twenty thousand?
৩১অপৰঞ্চ ভিন্নভূপতিনা সহ যুদ্ধং কৰ্ত্তুম্ উদ্যম্য দশসহস্ৰাণি সৈন্যানি গৃহীৎৱা ৱিংশতিসহস্ৰেঃ সৈন্যৈঃ সহিতস্য সমীপৱাসিনঃ সম্মুখং যাতুং শক্ষ্যামি ন ৱেতি প্ৰথমং উপৱিশ্য ন ৱিচাৰযতি এতাদৃশো ভূমিপতিঃ কঃ?
32 Or else, while the other is yet a great way off, he sendeth a delegation, and desireth conditions of peace.
৩২যদি ন শক্নোতি তৰ্হি ৰিপাৱতিদূৰে তিষ্ঠতি সতি নিজদূতং প্ৰেষ্য সন্ধিং কৰ্ত্তুং প্ৰাৰ্থযেত|
33 So likewise, whoever he is of you that forsaketh not all that he hath, he cannot be my disciple.
৩৩তদ্ৱদ্ যুষ্মাকং মধ্যে যঃ কশ্চিন্ মদৰ্থং সৰ্ৱ্ৱস্ৱং হাতুং ন শক্নোতি স মম শিষ্যো ভৱিতুং ন শক্ষ্যতি|
34 Salt is good: but if the salt hath lost its savour, how shall it be seasoned?
৩৪লৱণম্ উত্তমম্ ইতি সত্যং, কিন্তু যদি লৱণস্য লৱণৎৱম্ অপগচ্ছতি তৰ্হি তৎ কথং স্ৱাদুযুক্তং ভৱিষ্যতি?
35 It is neither fit for the land, nor yet for the dunghill; but men cast it out. He that hath ears to hear, let him hear.
৩৫তদ ভূম্যৰ্থম্ আলৱালৰাশ্যৰ্থমপি ভদ্ৰং ন ভৱতি; লোকাস্তদ্ বহিঃ ক্ষিপন্তি| যস্য শ্ৰোতুং শ্ৰোত্ৰে স্তঃ স শৃণোতু|
