Leviticus 25
1 And the LORD spoke to Moses in mount Sinai, saying,
| و خداوند موسی را در کوه سینا خطاب کرده، گفت: | ۱ |
2 Speak to the children of Israel, and say to them, When ye come into the land which I give you, then shall the land keep a sabbath to the LORD.
| «بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: چون شما به زمینی که من به شما می‌دهم، داخل شوید، آنگاه زمین، سبت خداوند را نگاه بدارد. | ۲ |
3 Six years thou shalt sow thy field, and six years thou shalt prune thy vineyard, and gather in its fruit;
| شش سال مزرعه خود رابکار، و شش سال تاکستان خود را پازش بکن، ومحصولش را جمع کن. | ۳ |
4 But in the seventh year shall be a sabbath of rest to the land, a sabbath for the LORD: thou shalt neither sow thy field, nor prune thy vineyard.
| و در سال هفتم سبت آرامی برای زمین باشد، یعنی سبت برای خداوند. مزرعه خود را مکار و تاکستان خود راپازش منما. | ۴ |
5 That which groweth of its own accord of thy harvest thou shalt not reap, neither gather the grapes of thy untrimmed vine: for it is a year of rest to the land.
| آنچه از مزرعه تو خودرو باشد، درو مکن، و انگورهای مو پازش ناکرده خود رامچین، سال آرامی برای زمین باشد. | ۵ |
6 And the sabbath of the land shall be food for you; for thee, and for thy male servant, and for thy female servant, and for thy hired servant, and for thy stranger that sojourneth with thee,
| و سبت زمین، خوراک بجهت شما خواهد بود، برای تو وغلامت و کنیزت و مزدورت و غریبی که نزد توماوا گزیند. | ۶ |
7 And for thy cattle, and for the beast that are in thy land, shall all the increase of it be food.
| و برای بهایمت و برای جانورانی که در زمین تو باشند، همه محصولش خوراک خواهد بود. | ۷ |
8 And thou shalt number seven sabbaths of years to thee, seven times seven years; and the space of the seven sabbaths of years shall be to thee forty and nine years.
| «و برای خود هفت سبت سالها بشمار، یعنی هفت در هفت سال و مدت هفت سبت سالها برای تو چهل و نه سال خواهد بود. | ۸ |
9 Then shalt thou cause the trumpet of the jubilee to sound on the tenth day of the seventh month, in the day of atonement shall ye make the trumpet sound throughout all your land.
| و در روز دهم ازماه هفتم در روز کفاره، کرنای بلندآواز را بگردان؛ در تمامی زمین خود کرنا را بگردان. | ۹ |
10 And ye shall hallow the fiftieth year, and proclaim liberty throughout all the land to all its inhabitants: it shall be a jubilee to you; and ye shall return every man to his possession, and ye shall return every man to his family.
| سال پنجاهم را تقدیس نمایید، و در زمین برای جمیع ساکنانش آزادی را اعلان کنید. این برای شمایوبیل خواهد بود، و هر کس از شما به ملک خودبرگردد، و هر کس از شما به قبیله خود برگردد. | ۱۰ |
11 A jubilee shall that fiftieth year be to you: ye shall not sow, neither reap that which groweth of itself in it, nor gather the grapes in it of thy untrimmed vine.
| این سال پنجاهم برای شما یوبیل خواهد بود. زراعت مکنید و حاصل خودروی آن را مچینید، و انگورهای مو پازش ناکرده آن را مچینید. | ۱۱ |
12 For it is the jubilee; it shall be holy to you: ye shall eat the increase of it out of the field.
| چونکه یوبیل است، برای شما مقدس خواهدبود؛ محصول آن را در مزرعه بخورید. | ۱۲ |
13 In the year of this jubilee ye shall return every man to his possession.
| در این سال یوبیل هر کس از شما به ملک خود برگردد. | ۱۳ |
14 And if thou shalt sell any to thy neighbour, or buy any thing from thy neighbour’s hand, ye shall not oppress one another:
| و اگر چیزی به همسایه خود بفروشی یا چیزی از دست همسایه ات بخری یکدیگر را مغبون مسازید. | ۱۴ |
15 According to the number of years after the jubilee thou shalt buy of thy neighbour, and according to the number of years of the fruits he shall sell to thee:
| برحسب شماره سالهای بعد ازیوبیل، از همسایه خود بخر و برحسب سالهای محصولش به تو بفروشد. | ۱۵ |
16 According to the multitude of years thou shalt increase the price of it, and according to the fewness of years thou shalt diminish the price of it: for according to the number of the years of the fruits doth he sell to thee.
| برحسب زیادتی سالها قیمت آن را زیاده کن، و برحسب کمی سالها قیمتش را کم نما، زیرا که شماره حاصلها رابه تو خواهد فروخت. | ۱۶ |
17 Ye shall not therefore oppress one another; but thou shalt fear thy God: for I am the LORD your God.
| و یکدیگر را مغبون مسازید، و از خدای خود بترس. من یهوه خدای شما هستم. | ۱۷ |
18 Therefore ye shall do my statutes, and keep my judgments, and do them; and ye shall dwell in the land in safety.
| پس فرایض مرا بجا آورید واحکام مرا نگاه داشته، آنها را به عمل آورید، تا درزمین به امنیت ساکن شوید. | ۱۸ |
19 And the land shall yield her fruit, and ye shall eat your fill, and dwell in it in safety.
| و زمین بار خود راخواهد داد و به سیری خواهید خورد، و به امنیت در آن ساکن خواهید بود. | ۱۹ |
20 And if ye shall say, What shall we eat the seventh year? behold, we shall not sow, nor gather in our increase:
| و اگر گویید در سال هفتم چه بخوریم، زیرا اینک نمی کاریم و حاصل خود را جمع نمی کنیم، | ۲۰ |
21 Then I will command my blessing upon you in the sixth year, and it shall bring forth fruit for three years.
| پس در سال ششم برکت خود را بر شما خواهم فرمود، و محصول سه سال خواهد داد. | ۲۱ |
22 And ye shall sow the eighth year, and eat of old fruit until the ninth year; until its fruits come in ye shall eat of the old store.
| و در سال هشتم بکارید واز محصول کهنه تا سال نهم بخورید. تا حاصل آن برسد، کهنه را بخورید. | ۲۲ |
23 The land shall not be sold for ever: for the land is mine; for ye are strangers and sojourners with me.
| و زمین به فروش ابدی نرود زیرا زمین از آن من است، و شما نزد من غریب و مهمان هستید. | ۲۳ |
24 And in all the land of your possession ye shall grant a redemption for the land.
| و در تمامی زمین ملک خود برای زمین فکاک بدهید. | ۲۴ |
25 If thy brother shall have become poor, and have sold some of his possession, and if any of his kin shall come to redeem it, then shall he redeem that which his brother sold.
| اگر برادر تو فقیرشده، بعضی از ملک خود را بفروشد، آنگاه ولی او که خویش نزدیک او باشد بیاید، و آنچه را که برادرت می‌فروشد، انفکاک نماید. | ۲۵ |
26 And if the man shall have none to redeem it, and himself be able to redeem it;
| و اگر کسی ولی ندارد و برخوردار شده، قدر فکاک آن را پیدانماید. | ۲۶ |
27 Then let him count the years of the sale of it, and restore the balance to the man to whom he sold it; that he may return to his possession.
| آنگاه سالهای فروش آن را بشمارد وآنچه را که زیاده است به آنکس که فروخته بود، رد نماید، و او به ملک خود برگردد. | ۲۷ |
28 But if he shall not be able to restore it to him, then that which is sold shall remain in the hand of him that hath bought it until the year of jubilee: and in the jubilee it shall go out, and he shall return to his possession.
| و اگرنتواند برای خود پس بگیرد، آنگاه آنچه فروخته است به‌دست خریدار آن تا سال یوبیل بماند، ودر یوبیل رها خواهد شد، و او به ملک خودخواهد برگشت. | ۲۸ |
29 And if a man shall sell a dwelling house in a walled city, then he may redeem it within a whole year after it is sold; within a full year may he redeem it.
| «و اگر کسی خانه سکونتی در شهرحصاردار بفروشد، تا یک سال تمام بعد ازفروختن آن حق انفکاک آن را خواهد داشت، مدت انفکاک آن یک سال خواهد بود. | ۲۹ |
30 And if it shall not be redeemed within the space of a full year, then the house that is in the walled city shall be established for ever to him that bought it throughout his generations: it shall not go out in the jubilee.
| و اگر در مدت یک سال تمام آن را انفکاک ننماید، پس آن خانه‌ای که در شهر حصاردار است، برای خریدارآن نسلا بعد نسل برقرار باشد، در یوبیل رهانشود. | ۳۰ |
31 But the houses of the villages which have no walls around them shall be counted as the fields of the country: they may be redeemed, and they shall go out in the jubilee.
| لیکن خانه های دهات که حصار گردخود ندارد، با مزرعه های آن زمین شمرده شود. برای آنها حق انفکاک هست و در یوبیل رهاخواهد شد. | ۳۱ |
32 However the cities of the Levites, and the houses of the cities of their possession, may the Levites redeem at any time.
| و اما شهرهای لاویان، خانه های شهرهای ملک ایشان، حق انفکاک آنها همیشه برای لاویان است. | ۳۲ |
33 And if a man shall purchase of the Levites, then the house that was sold, and the city of his possession, shall go out in the year of jubilee: for the houses of the cities of the Levites are their possession among the children of Israel.
| و اگر کسی از لاویان بخرد، پس آنچه فروخته شده است از خانه یا از شهرملک او در یوبیل رها خواهد شد، زیرا خانه های شهرهای لاویان در میان بنی‌اسرائیل، ملک ایشان است. | ۳۳ |
34 But the field of the common land of their cities may not be sold; for it is their perpetual possession.
| و مزرعه های حوالی شهرهای ایشان فروخته نشود، زیرا که این برای ایشان ملک ابدی است. | ۳۴ |
35 And if thy brother shall have become poor, and falleth into poverty among you; then thou shalt relieve him: yea, though he may be a stranger, or a sojourner; that he may live with thee.
| «و اگر برادرت فقیر شده، نزد تو تهی‌دست باشد، او را مثل غریب و مهمان دستگیری نما تا باتو زندگی نماید. | ۳۵ |
36 Take thou no interest of him, or increase: but fear thy God; that thy brother may live with thee.
| از او ربا و سود مگیر و ازخدای خود بترس، تا برادرت با تو زندگی نماید. | ۳۶ |
37 Thou shalt not give him thy money upon interest, nor lend him thy food for increase.
| نقد خود را به او به ربا مده و خوراک خود را به او به سود مده. | ۳۷ |
38 I am the LORD your God, who brought you out of the land of Egypt, to give you the land of Canaan, and to be your God.
| من یهوه خدای شما هستم که شما را از زمین مصر بیرون آوردم تا زمین کنعان رابه شما دهم و خدای شما باشم. | ۳۸ |
39 And if thy brother that dwelleth by thee shall have become poor, and be sold to thee; thou shalt not compel him to serve as a slave:
| و اگر برادرت نزد تو فقیر شده، خود را به تو بفروشد، بر او مثل غلام خدمت مگذار. | ۳۹ |
40 But as an hired servant, and as a sojourner, he shall be with thee, and shall serve thee to the year of jubilee:
| مثل مزدور و مهمان نزدتو باشد و تا سال یوبیل نزد تو خدمت نماید. | ۴۰ |
41 And then shall he depart from thee, both he and his children with him, and shall return to his own family, and to the possession of his fathers shall he return.
| آنگاه از نزد تو بیرون رود، خود او و پسرانش همراه وی، و به خاندان خود برگردد و به ملک پدران خود رجعت نماید. | ۴۱ |
42 For they are my servants, which I brought out of the land of Egypt: they shall not be sold as slaves.
| زیرا که ایشان بندگان منند که ایشان را از زمین مصر بیرون آوردم؛ مثل غلامان فروخته نشوند. | ۴۲ |
43 Thou shalt not rule over him with rigour; but shalt fear thy God.
| بر او به سختی حکم رانی منما و از خدای خود بترس. | ۴۳ |
44 Both thy male and female slaves, which thou shalt have, shall be from the heathen that are around you; from them shall ye buy male and female slaves.
| و اما غلامانت و کنیزانت که برای توخواهندبود، از امتهایی که به اطراف تو می‌باشنداز ایشان غلامان و کنیزان بخرید. | ۴۴ |
45 Moreover of the children of the strangers that sojourn among you, of them shall ye buy, and of their families that are with you, whom they begat in your land: and they shall be your possession.
| و هم ازپسران مهمانانی که نزد شما ماوا گزینند، و ازقبیله های ایشان که نزد شما باشند، که ایشان را درزمین شما تولید نمودند، بخرید و مملوک شماخواهندبود. | ۴۵ |
46 And ye shall take them as an inheritance for your children after you, to inherit them for a possession; they shall be your slaves for ever: but over your brethren the children of Israel, ye shall not rule one over another with rigour.
| و ایشان را بعد از خود برای پسران خود واگذارید، تا ملک موروثی باشند وایشان را تا به ابد مملوک سازید. و اما برادران شمااز بنی‌اسرائیل هیچکس بر برادر خود به سختی حکمرانی نکند. | ۴۶ |
47 And if a sojourner or a stranger shall become rich by thee, and thy brother that dwelleth by him shall become poor, and sell himself to the stranger or sojourner by thee, or to the stock of the stranger’s family:
| «و اگر غریب یا مهمانی نزد شما برخوردارگردد، و برادرت نزد او فقیر شده، به آن غریب یامهمان تو یا به نسل خاندان آن غریب، خود رابفروشد، | ۴۷ |
48 After that he is sold he may be redeemed again; one of his brethren may redeem him:
| بعد از فروخته شدنش برای وی حق انفکاک می‌باشد. یکی از برادرانش او را انفکاک نماید. | ۴۸ |
49 Either his uncle, or his uncle’s son, may redeem him, or any that is near of kin to him of his family may redeem him; or if he is able, he may redeem himself.
| یا عمویش یا پسر عمویش او را انفکاک نماید، یا یکی از خویشان او از خاندانش او راانفکاک نماید، یا خود او اگر برخوردار گردد، خویشتن را انفکاک نماید. | ۴۹ |
50 And he shall reckon with him that bought him from the year that he was sold to him to the year of jubilee: and the price of his sale shall be according to the number of years, according to the time of an hired servant shall it be with him.
| و با آن کسی‌که او راخرید از سالی که خود را فروخت تا سال یوبیل حساب کند، و نقد فروش او برحسب شماره سالها باشد، موافق روزهای مزدور نزد او باشد. | ۵۰ |
51 If there shall be yet many years behind, according to them he shall give again the price of his redemption out of the money that he was bought for.
| اگر سالهای بسیار باقی باشد، برحسب آنها نقدانفکاک خود را از نقد فروش خود، پس بدهد. | ۵۱ |
52 And if there shall remain but few years to the year of jubilee, then he shall count with him, and according to his years shall he give him again the price of his redemption.
| و اگر تا سال یوبیل، سالهای کم باقی باشد باوی حساب بکند، و برحسب سالهایش نقدانفکاک خود را رد نماید. | ۵۲ |
53 And as a yearly hired servant shall he be with him: and the other shall not rule with rigour over him in thy sight.
| مثل مزدوری که سال به سال اجیر باشد نزد او بماند، و در نظر تو به سختی بر وی حکمرانی نکند. | ۵۳ |
54 And if he shall not be redeemed in these years, then he shall go out in the year of jubilee, both he, and his children with him.
| و اگر به اینهاانفکاک نشود پس در سال یوبیل رهاشود، هم خود او و پسرانش همراه وی. | ۵۴ |
55 For to me the children of Israel are servants; they are my servants whom I brought out of the land of Egypt: I am the LORD your God.
| زیرا برای من بنی‌اسرائیل غلام‌اند، ایشان غلام من می‌باشند که ایشان را از زمین مصر بیرون آوردم. من یهوه خدای شما هستم. | ۵۵ |
