Lamentations 5
1 Remember, O LORD, what is come upon us: consider, and behold our reproach.
Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
2 Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.
Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
3 We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.
Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
4 We drank our water for money; our wood is sold to us.
Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
5 Our necks are under persecution: we labour, and have no rest.
Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
6 We have given the hand to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.
Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
7 Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities.
Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
8 Servants have ruled over us: there is none that doth deliver us out of their hand.
Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
9 We got our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness.
Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
10 Our skin was black like an oven because of the terrible famine.
Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
11 They ravished the women in Zion, and the maids in the cities of Judah.
Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
12 Princes are hanged by their hand: the faces of elders were not honoured.
Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
13 They took the young men to grind, and the children fell under the wood.
Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
14 The elders have ceased from the gate, the young men from their music.
Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
15 The joy of our heart hath ceased; our dance is turned into mourning.
Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
16 The crown is fallen from our head: woe to us, that we have sinned!
Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
17 For this our heart is faint; for these things our eyes are dim.
Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
18 Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it.
Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
19 Thou, O LORD, remainest for ever; thy throne from generation to generation.
Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
20 Why dost thou forget us for ever, and forsake us so long time?
Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
21 Turn thou us to thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old.
Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
22 But thou hast utterly rejected us; thou art very angry with us.
Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
