John 13
1 Now before the feast of the passover, when Jesus knew that his hour was come that he should depart out of this world to the Father, having loved his own who were in the world, he loved them to the end.
| شب عید پِسَح فرا رسید. عیسی می‌دانست که وقت آن رسیده که این جهان را ترک کند و نزد پدر برود. او که شاگردانش را در طول خدمت زمینی‌اش محبت کرده بود، اکنون محبت خود را به کمال به ایشان نشان داد. |
2 And supper being ended, the devil having now put into the heart of Judas Iscariot, Simon’s son, to betray him;
| وقت شام بود، و ابلیس از پیش، یهودا، پسر شمعون اسخریوطی را برانگیخته بود که به عیسی خیانت کند. |
3 Jesus knowing that the Father had given all things into his hands, and that he had come from God, and was going to God;
| عیسی می‌دانست که پدر اختیار همه چیز را به دست او سپرده، و اینکه از نزد خدا آمده و باید بار دیگر نزد او بازگردد. |
4 He riseth from supper, and laid aside his garments; and took a towel, and girded himself.
| پس، از سر شام بلند شد، لباس خود را درآورد، حوله‌ای به کمر بست، |
5 After that he poured water into a basin, and began to wash the disciples’ feet, and to wipe them with the towel with which he was girded.
| آب در لگن ریخت و به شستن پاهای شاگردان و خشک کردن آنها با حوله پرداخت. |
6 Then he cometh to Simon Peter: and Peter saith to him, Lord, dost thou wash my feet?
| وقتی به شمعون پطرس رسید، پطرس به او گفت: «سرورم، تو نباید پاهای ما را بشویی.» |
7 Jesus answered and said to him, What I do thou knowest not now; but thou shalt know after this.
| عیسی جواب داد: «اکنون علّت کار مرا درک نمی‌کنی؛ ولی یک روز خواهی فهمید.» |
8 Peter saith to him, Thou shalt never wash my feet. Jesus answered him, If I wash thee not, thou hast no part with me. (aiōn g165)
| پطرس بار دیگر با اصرار گفت: «نه، هرگز نمی‌گذارم پاهای مرا بشویی.» عیسی فرمود: «اگر پاهای تو را نشویم تو به من تعلق نخواهی داشت.» (aiōn g165) |
9 Simon Peter saith to him, Lord, not my feet only, but also my hands and my head.
| پطرس با عجله گفت: «سرورم، پس حالا که اینطور است، نه فقط پا، بلکه دست و صورتم را نیز بشوی.» |
10 Jesus saith to him, He that is washed needeth not except to wash his feet, but is wholly clean: and ye are clean, but not all.
| عیسی جواب داد: «کسی که تازه حمام کرده، فقط کافی است که پاهای خود را بشوید تا تمام بدنش پاکیزه شود. شما نیز پاکید ولی نه همه.» |
11 For he knew who should betray him; therefore said he, Ye are not all clean.
| چون عیسی می‌دانست چه کسی به او خیانت خواهد کرد؛ از این جهت گفت که همهٔ شاگردان پاک نیستند. |
12 So after he had washed their feet, and had taken his garments, and was seated again, he said to them, Know ye what I have done to you?
| پس از آنکه پاهای شاگردان خود را شست، لباس خود را پوشید و سر میز شام نشست و پرسید: «آیا فهمیدید چرا این کار را کردم؟ |
13 Ye call me Master and Lord: and ye say well; for so I am.
| شما مرا استاد و خداوند می‌خوانید، و درست می‌گویید چون همین‌طور نیز هست. |
14 If I then, your Lord and Master, have washed your feet; ye also ought to wash one another’s feet.
| حال، اگر من که خداوند و استاد شما هستم، پاهای شما را شستم، شما نیز باید پاهای یکدیگر را بشویید. |
15 For I have given you an example, that ye should do as I have done to you.
| من به شما سرمشقی دادم تا شما نیز همین‌طور رفتار کنید. |
16 Verily, verily, I say to you, The servant is not greater than his lord; neither he that is sent greater than he that sent him.
| چون مسلماً خدمتکار از اربابش بالاتر نیست و قاصد نیز از فرستنده‌اش مهمتر نمی‌باشد. |
17 If ye know these things, happy are ye if ye do them.
| در زندگی، سعادت در این است که به آنچه می‌دانید، عمل کنید.» |
18 I speak not of you all: I know whom I have chosen: but that the scripture may be fulfilled, He that eateth bread with me hath lifted up his heel against me.
| «این را به همهٔ شما نمی‌گویم، چون تک‌تک شما را که انتخاب کرده‌ام، خوب می‌شناسم. اما آنچه در کتب مقدّس آمده باید جامۀ عمل بپوشد که می‌فرماید:”کسی که نان و نمک مرا می‌خورْد، دشمن من شده است.“ |
19 Now I tell you before it cometh, that, when it hath come to pass, ye may believe that I am he.
| این را به شما می‌گویم تا وقتی واقع شد، به من ایمان بیاورید. |
20 Verily, verily, I say to you, He that receiveth whomever I send receiveth me; and he that receiveth me receiveth him that sent me.
| بدانید که هر کس فرستادۀ مرا قبول کند، مرا پذیرفته است و آنکه مرا قبول کند فرستندۀ مرا پذیرفته است.» |
21 When Jesus had thus said, he was troubled in spirit, and testified, and said, Verily, verily, I say to you, that one of you shall betray me.
| پس از این سخن، عیسی به شدت محزون شد و با دلی شکسته گفت: «براستی به شما می‌گویم که یکی از شما به من خیانت خواهد کرد.» |
22 Then the disciples looked one on another, doubting of whom he spoke.
| شاگردان مات و مبهوت به یکدیگر نگاه می‌کردند و در حیرت بودند که عیسی این را درباره چه کسی می‌گوید. |
23 Now there was leaning on Jesus’ bosom one of his disciples, whom Jesus loved.
| یکی از شاگردان، که عیسی دوستش می‌داشت، کنار او تکیه زده بود. |
24 Simon Peter therefore beckoned to him, to ask who it should be of whom he spoke.
| شمعون پطرس به او اشاره کرد تا بپرسد کیست که دست به چنین کار وحشتناکی می‌زند. |
25 He then lying on Jesus’ breast saith to him, Lord, who is it?
| پس، آن شاگرد به عیسی نزدیکتر شد و پرسید: «خداوندا، آن شخص کیست؟» |
26 Jesus answered, He it is, to whom I shall give a sop, when I have dipped it. And when he had dipped the sop, he gave it to Judas Iscariot, the son of Simon.
| فرمود: «آن کسی است که یک لقمه می‌گیرم و به او می‌دهم.» آنگاه لقمه‌ای گرفت و آن را به یهودا پسر شمعون اسخریوطی داد. |
27 And after the sop Satan entered into him. Then said Jesus to him, What thou doest, do quickly.
| به محض اینکه لقمه از گلوی یهودا پایین رفت، شیطان داخل او شد. پس عیسی به او فرمود: «کاری را که می‌خواهی انجام دهی، زودتر عملی کن!» |
28 Now no man at the table knew for what intent he spoke this to him.
| هیچ‌کس به هنگام شام منظور عیسی را نفهمید. |
29 For some of them thought, because Judas had the bag, that Jesus had said to him, Buy those things that we have need of for the feast; or, that he should give something to the poor.
| فقط بعضی گمان کردند که چون پول دست یهودا بود، عیسی به او دستور داد که برود و خوراک بخرد و یا چیزی به فقرا بدهد. |
30 He then having received the sop went immediately out: and it was night.
| یهودا لقمه را خورد و بی‌درنگ در تاریکی شب بیرون رفت. |
31 Therefore, when he had gone out, Jesus said, Now is the Son of man glorified, and God is glorified in him.
| به محض اینکه یهودا از اتاق خارج شد، عیسی فرمود: «وقت آن رسیده است که پسر انسان وارد جلالش شود و خدا نیز توسط او جلال یابد. |
32 If God is glorified in him, God shall also glorify him in himself, and shall immediately glorify him.
| خدا نیز به‌زودی بزرگی و جلال خود را به من خواهد داد. |
33 Little children, yet a little while I am with you. Ye shall seek me: and as I said to the Jews, Where I go, ye cannot come; so now I say to you.
| ای فرزندان من که برایم بسیار عزیز هستید، چقدر این لحظات کوتاهند. به‌زودی باید شما را بگذارم و بروم. آنگاه همان‌طور که به سران قوم یهود گفتم، همه جا به دنبال من خواهید گشت، اما مرا نخواهید یافت و نخواهید توانست به جایی که می‌روم، بیایید. |
34 A new commandment I give to you, That ye love one another; as I have loved you, that ye also love one another.
| «پس حال، دستوری تازه به شما می‌دهم: یکدیگر را دوست بدارید همان‌گونه که من شما را دوست می‌دارم. |
35 By this shall all men know that ye are my disciples, if ye have love one to another.
| محبت شما به یکدیگر، به جهان ثابت خواهد کرد که شما شاگردان من می‌باشید.» |
36 Simon Peter said to him, Lord, where goest thou? Jesus answered him, Where I go, thou canst not follow me now; but thou shalt follow me afterwards.
| شمعون پطرس پرسید: «سرور من، کجا می‌خواهید بروید؟» عیسی جواب داد: «حال، نمی‌توانی با من بیایی، ولی بعد به دنبالم خواهی آمد.» |
37 Peter said to him, Lord, why cannot I follow thee now? I will lay down my life for thy sake.
| پطرس پرسید: «سرورم، چرا نمی‌توانم حالا بیایم؟ من حتی حاضرم جانم را فدای تو کنم.» |
38 Jesus answered him, Wilt thou lay down thy life for my sake? Verily, verily, I say to thee, The cock shall not crow, till thou hast denied me three times.
| عیسی جواب داد: «تو جانت را فدای من می‌کنی؟ همین امشب پیش از بانگ خروس، سه بار مرا انکار کرده، خواهی گفت که مرا نمی‌شناسی.» |
