Job 37

1 At this also my heart trembleth, and is moved out of its place.

Tunay nga, kumakabog dito ang aking dibdib; naalis ito sa kaniyang kinalalagyan.

2 Hear attentively the noise of his voice, and the sound that goeth out of his mouth.

Pakinggan ang ingay ng kaniyang tinig, ang tunog na lumalabas mula sa kaniyang bibig.

3 He directeth it under the whole heaven, and his lightning to the ends of the earth.

Pinadadala niya ito sa buong himpapawid, pinadadala niya ang kaniyang kidlat sa lahat ng dako ng mundo.

4 After it a voice roareth: he thundereth with the voice of his excellency; and he will not restrain them when his voice is heard.

Isang tinig ang dumadagundong pagkatapos nito; kumulog ang kaniyang maluwalhating tinig; hindi niya pinipigilan ang mga kidlat kapag narinig ang kaniyang tinig.

5 God thundereth marvellously with his voice; great things he doeth, which we cannot comprehend.

Kahanga-hangang kumukulog ang tinig ng Diyos; gumagawa siya ng mga kadakilaan na hindi natin maunawaan.

6 For he saith to the snow, Be thou on the earth; likewise to the small rain, and to the great rain of his strength.

Sabi niya sa niyebe, “Mahulog ka sa lupa'; gaya sa ambon, 'Maging isang malakas na pagbuhos ng ulan.'

7 He sealeth up the hand of every man; that all men may know his work.

Pinatigil niya ang bawat kamay ng mga tao sa pagtatrabaho, para makita sa lahat ng tao na kaniyang nilalang ang kaniyang mga ginawa.

8 Then the beasts go into dens, and remain in their places.

Pagkatapos, pumunta ang mga hayop sa kanilang taguan at nanatili sa kanilang mga lungga.

9 From the south cometh the whirlwind: and cold from the north.

Sa timog nagmula ang bagyo at sa hilaga nagmula ang malamig na hangin.

10 By the breath of God frost is given: and the breadth of the waters is narrowed.

Sa pamamagitan ng hininga ng Diyos ibinigay ang yelo; nanigas ang tubig gaya ng bakal.

11 Also by watering he wearieth the thick cloud: he scattereth his bright cloud:

Tunay nga, pinupuno niya ang makapal na ulap ng tubig; kinakalat niya ang kidlat mula sa mga ulap.

12 And it is turned around by his counsels: that they may do whatever he commandeth them upon the face of the world on the earth.

Pinaikot niya ang mga ulap sa pamamagitan ng kaniyang gabay, para magawa nila ang kahit anong inuutos niya mula sa ibabaw ng buong daigdig.

13 He causeth it to come, whether for correction, or for his land, or for mercy.

Ginawa niya ang lahat ng ito na mangyari; minsan nangyayari ito para sa pagtatama, minsan para sa lupain, at minsan bilang mga pagkilos sa katapatan sa tipan.

14 Hearken to this, O Job: stand still, and consider the wondrous works of God.

Makinig ka dito Job; huminto ka at isipin mo ang kamangha-manghang mga ginawa ng Diyos.

15 Dost thou know when God disposed them, and caused the light of his cloud to shine?

Alam mo ba kung papaano pinilit ng Diyos ang kaniyang kagustuhan sa mga ulap at pinakislap ang mga kidlat?

16 Dost thou know the balancings of the clouds, the wondrous works of him who is perfect in knowledge?

Naiintindihan mo ba ang paglutang ng mga ulap, ang kamangha-manghang mga ginawa ng Diyos, na siyang nakaaalam ng lahat?

17 How thy garments are warm, when he quieteth the earth by the south wind?

Naiintindihan mo ba kung papaano ang iyong mga damit ay natuyo nang walang mainit na hangin na mula sa timog?

18 Hast thou with him spread out the sky, which is strong, and as a molten looking glass?

Kaya mo bang palawakin ang himpapawid gaya ng ginawa niya - ang himpapawid, na kasing tibay ng salaming bakal?

19 Teach us what we shall say to him; for we cannot order our speech by reason of darkness.

Turuan mo kami kung ano ang sasabihin namin sa kaniya, dahil hindi namin matanto ang aming mga katuwiran dahil sa kadiliman ng aming mga pag-iisip.

20 Shall it be told him that I speak? if a man shall speak, surely he shall be swallowed up.

Dapat ko bang sabihin sa kaniya na nais kung makausap siya? Sinong tao ang nais malulon?

21 And now men see not the bright light which is in the clouds: but the wind passeth, and cleanseth them.

Ngayon, hindi makatingin ang mga tao sa araw kapag nagliliwanag ito sa himpapawid pagkatapos umihip ng hangin at nagliwanag ang mga ulap nito.

22 Fair weather cometh from the north: with God is terrible majesty.

Mula sa hilaga ang ginintuang kaluwalhatian - dahil sa kagila-gilalas na kaningningan ng Diyos.

23 As for the Almighty, we cannot find him out: he is excellent in power, and in judgment, and in abundance of justice: he will not afflict.

Tungkol sa Makapangyarihan, hindi namin siya makita; dakila ang kaniyang kapangyarihan at katuwiran. Hindi siya nang-aapi ng mga tao.

24 Men therefore fear him: he respecteth not any that are wise of heart.

Kaya, kinatatakutan siya ng mga tao. Hindi niya pinapansin ang mga nag-iisip na matalino sila.”