Job 3
1 After this Job opened his mouth, and cursed his day.
Potem Hiob otworzył swoje usta i przeklinał swój dzień.
2 And Job spoke, and said,
Hiob odezwał się i zawołał:
3 Let the day perish when I was born, and the night in which it was said, There is a man child conceived.
Niech zginie dzień, w którym się urodziłem, i noc, [w którą] powiedziano: Poczęty mężczyzna.
4 Let that day be darkness; let not God regard it from above, neither let the light shine upon it.
Niech ten dzień stanie się ciemnością, niech o niego nie troszczy się Bóg z wysokości i nie oświetla go światłość.
5 Let darkness and the shadow of death stain it; let a cloud dwell upon it; let the blackness of the day terrify it.
Niech go pokryje ciemność i cień śmierci, niech go ogarnie obłok i przerazi mrok dnia.
6 As for that night, let darkness seize upon it; let it not be joined to the days of the year, let it not come into the number of the months.
Niech tą nocą zawładnie ciemność, niech nie będzie liczona wśród dni roku [i] nie wejdzie w liczbę miesięcy.
7 Lo, let that night be solitary, let no joyful voice come in it.
Niech ta noc będzie samotna, niech nie będzie w niej radosnego śpiewu.
8 Let them curse it that curse the day, who are ready to raise up their mourning.
Niech przeklną ją ci, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi podnieść swój lament.
9 Let the stars of its twilight be dark; let it look for light, but have none; neither let it see the dawning of the day:
Niech gwiazdy zaćmią się [o] zmierzchu, niech nie doczeka się światła ani nie zobaczy zorzy porannej;
10 Because it shut not up the doors of my mother’s womb, nor hid sorrow from my eyes.
Bo nie zamknęła drzwi łona mej [matki] i nie ukryła smutku przed moimi oczami.
11 Why died I not from the womb? why did I not give up the ghost when I came out of the womb?
Czemu nie umarłem w łonie? [Czemu] nie zginąłem, kiedy wyszedłem z łona?
12 Why did the knees receive me? or why the breasts that I should be nursed?
Czemu przyjęły mnie kolana? Czemu [przyjęły mnie] piersi, abym mógł [je] ssać?
13 For now should I have lain still and been quiet, I should have slept: then had I been at rest,
Teraz bowiem leżałbym i trwał w spokoju, spałbym i odpoczywał;
14 With kings and counsellors of the earth, who built desolate places for themselves;
Z królami i z doradcami ziemi, którzy sobie budowali opustoszałe miejsca;
15 Or with princes that had gold, who filled their houses with silver:
Albo z książętami, którzy mieli złoto i napełnili swe domy srebrem;
16 Or as an hidden untimely birth I had not been; as infants which never saw light.
Albo [czemu] nie stałem się jak ukryty, martwy płód, jak niemowlęta, [które] nie widziały światła?
17 There the wicked cease from troubling; and there the weary are at rest.
Tam bezbożni przestają straszyć, tam pozbawieni siły odpoczywają.
18 There the prisoners rest together; they hear not the voice of the oppressor.
Tam więźniowie razem wypoczywają i nie słyszą głosu ciemięzcy.
19 The small and great are there; and the servant is free from his master.
Mały i wielki [są] tam sobie równi i niewolnik jest wolny od swego pana.
20 Why is light given to him that is in misery, and life to the bitter in soul;
Czemu nędznemu dane jest światło, a życie [tym], którzy są rozgoryczeni na duszy;
21 Who long for death, but it cometh not; and dig for it more than for hid treasures;
Którzy z tęsknotą wypatrują śmierci, a [ta] nie przychodzi, choć jej szukają pilniej niż ukrytych skarbów;
22 Who rejoice exceedingly, and are glad, when they can find the grave?
Którzy wielce się radują i cieszą, kiedy grób znajdują?
23 Why is light given to a man whose way is hid, and whom God hath hedged in?
[Czemu dane jest światło] człowiekowi, którego droga jest ukryta i którego Bóg osaczył?
24 For my sighing cometh before I eat, and my roarings are poured out like the waters.
Kiedy bowiem mam jeść, przychodzi moje wzdychanie, a moje jęki rozchodzą się jak woda;
25 For the thing which I greatly feared hath come upon me, and that which I feared hath come to me.
Bo to, czego się bałem, spotkało mnie, a to, czego się obawiałem, spadło na mnie.
26 I was not in safety, neither had I rest, neither was I quiet; yet trouble came.
Nie byłem bezpieczny, nie miałem spokoju ani odpoczynku, a jednak nadeszła trwoga.
