Job 29
1 Moreover Job continued his parable, and said,
| ئەیوب سەرلەنوێ دەستی بە قسە کردەوە و گوتی: |
2 O that I were as in months past, as in the days when God preserved me;
| «خۆزگەم بە مانگەکانی ڕابردوو، بەو ڕۆژانەی کە خودا منی پاراست، |
3 When his lamp shined upon my head, and when by his light I walked through darkness;
| کاتێک چراکەی خۆی لە سەرم هەڵکرد و بە ڕووناکی ئەو بەناو تاریکیدا دەڕۆیشتم! |
4 As I was in the days of my youth, when the secret of God was upon my tent;
| خۆزگە بەو ڕۆژانەی کە لە هەڕەتی هێز و توانادا بووم، هاوڕێیەتییە گیانی بەگیانییەکەم لەگەڵ خودا چادرەکەی منی بەرەکەتدار کردبوو، |
5 When the Almighty was yet with me, when my children were about me;
| خودای هەرە بەتوانا هێشتا لەگەڵم بوو و منداڵەکانیشم لە چواردەورم بوون، |
6 When I washed my steps with butter, and the rock poured me out rivers of oil;
| کاتێک پێیەکانم بە شیر دەشوشت، تاشەبەردیش جۆگەکانی زەیتی بۆ هەڵدەقوڵاندم. |
7 When I went out to the gate through the city, when I prepared my seat in the street!
| «کاتێک بۆ لای دەروازەی شارەکە دەچووم و لە گۆڕەپانەکەدا دیوەخانی خۆم ئامادە دەکرد، |
8 The young men saw me, and hid themselves: and the aged arose, and stood up.
| گەنجەکان کە منیان دەبینی خۆیان دەشاردەوە، پیرانیش لەبەرم هەڵدەستان و ڕادەوەستان؛ |
9 The princes stopped talking, and laid their hand on their mouth.
| پیاوە گەورەکان نەیاندەویست قسە بکەن، دەستیان دەخستە سەر دەمی خۆیان؛ |
10 The nobles held their peace, and their tongue cleaved to the roof of their mouth.
| پیاوماقوڵان دەنگیان لێ دەبڕا و زمانیان بە مەڵاشوویانەوە دەنووسا. |
11 When the ear heard me, then it blessed me; and when the eye saw me, it gave witness to me:
| ئەوەی گوێی لێم دەبوو ستایشی دەکردم، ئەو چاوەی کە دەیبینی شایەتی بۆ دەدام، |
12 Because I delivered the poor that cried, and the fatherless, and him that had none to help him.
| چونکە ئەو هەژارانەی کە هاواریان بۆ دەهێنام و ئەو هەتیوانەی کە بێکەس بوون ڕزگارم دەکردن. |
13 The blessing of him that was ready to perish came upon me: and I caused the widow’s heart to sing for joy.
| ئەوانەی لە سەرەمەرگدا بوون بەرەکەتیان دەدامێ و دڵی بێوەژنم دەهێنایە قریوە. |
14 I put on righteousness, and it clothed me: my judgment was as a robe and a diadem.
| ڕاستودروستیم لەبەر دەکرد و دەمپۆشی؛ دادپەروەری کەوا و مێزەرەکەم بوو. |
15 I was eyes to the blind, and feet was I to the lame.
| دەبووم بە چاو بۆ نابینایان و بە قاچ بۆ شەلان. |
16 I was a father to the poor: and the cause which I knew not I searched out.
| من بۆ نەداران باوکێک دەبووم و بەرگریم لە کەسێک دەکرد کە پێی ئاشنا نەبووم. |
17 And I broke the jaws of the wicked, and plucked the prey out of his teeth.
| کەڵبەی ستەمکارم وردوخاش دەکرد و لەنێو ددانەکانی نێچیرم دەڕفاند. |
18 Then I said, I shall die in my nest, and I shall multiply my days as the sand.
| «جا گوتم:”لەناو لانەکەی خۆم ڕۆح بەدەستەوە دەدەم و وەک لم ڕۆژگارم زۆر دەبێت. |
19 My root was spread out by the waters, and the dew lay all night upon my branch.
| ڕەگم بەرەو ئاوەکان درێژ دەبێتەوە، بە درێژایی شەو شەونم بەسەر چڵەکانمەوە دەبێت. |
20 My glory was fresh in me, and my bow was renewed in my hand.
| شکۆمەندیم بە هەمیشەیی لەگەڵم دەبێت، کەوانەکەم لە دەستم نوێ دەبێتەوە.“ |
21 To me men gave ear, and waited, and kept silence at my counsel.
| «گوێیان لە من دەگرت و چاوەڕێیان دەکرد لە کاتی ڕاوێژکردنم گوێیان بۆم شل دەکرد. |
22 After my words they spoke not again; and my speech fell upon them.
| لەدوای قسەکانم هیچیان لە دەم نەدەهاتە دەرەوە؛ قسەکانم دڵۆپەی بەسەریاندا کرد. |
23 And they waited for me as for the rain; and they opened their mouth wide as for the latter rain.
| چاوەڕێیان دەکردم وەک چاوەڕێی نمە باران بکەن و دەمیان دەکردەوە وەک بۆ بارانی بەهار. |
24 If I mocked at them, they had no confidence; and the light of my countenance they cast not down.
| کاتێک لەگەڵیان ڕووخۆش دەبووم، باوەڕیان نەدەکرد؛ کاتێک ڕەزامەندیم پیشان دەدا، چاوەڕێی ئەوەیان نەدەکرد. |
25 I chose out their way, and sat chief, and dwelt as a king in the army, as one that comforteth the mourners.
| ڕێگام بۆیان هەڵدەبژارد و وەک سەرۆک دادەنیشتم؛ وەک پاشایەک لەناو سوپا نیشتەجێ دەبووم، وەک ئەوەی دڵنەوایی شیوەنگێڕان دەداتەوە. |
