Job 23
1 Then Job answered and said,
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Even to day is my complaint bitter: my stroke is heavier than my groaning.
Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.
3 O that I knew where I might find him! that I might come even to his seat!
O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.
4 I would set my cause before him, and fill my mouth with arguments.
Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;
5 I would know the words which he would answer me, and understand what he would say to me.
Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.
6 Would he plead against me with his great power? No; but he would put strength in me.
Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].
7 There the righteous might dispute with him; so should I be delivered for ever from my judge.
Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.
8 Behold, I go forward, but he is not there; and backward, but I cannot perceive him:
[Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.
9 On the left hand, where he doth work, but I cannot behold him: he hideth himself on the right hand, that I cannot see him:
[Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.
10 But he knoweth the way that I take: when he hath tried me, I shall come forth as gold.
Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.
11 My foot hath held his steps, his way have I kept, and not declined.
Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].
12 Neither have I gone back from the commandment of his lips; I have esteemed the words of his mouth more than my necessary food.
Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].
13 But he is in one mind, and who can turn him? and what his soul desireth, even that he doeth.
Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;
14 For he performeth the thing that is appointed for me: and many such things are with him.
Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].
15 Therefore am I troubled at his presence: when I consider, I am afraid of him.
Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.
16 For God maketh my heart soft, and the Almighty troubleth me:
Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.
17 Because I was not cut off before the darkness, neither hath he covered the darkness from my face.
O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.
