Job 19
1 Then Job answered and said,
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 How long will ye vex my soul, and break me in pieces with words?
Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
3 These ten times have ye reproached me: ye are not ashamed that ye make yourselves strange to me.
Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
4 And be it indeed that I have erred, my error remaineth with myself.
A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
5 If indeed ye will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach:
A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
6 Know now that God hath overthrown me, and hath surrounded me with his net.
Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
7 Behold, I cry out of wrong, but I am not heard: I cry aloud, but there is no judgment.
Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
8 He hath fenced up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths.
Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
9 He hath stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
10 He hath destroyed me on every side, and I am gone: and my hope hath he removed like a tree.
Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
11 He hath also kindled his wrath against me, and he counteth me to him as one of his enemies.
Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
12 His troops come together, and raise up their way against me, and encamp around my tent.
Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
13 He hath put my brethren far from me, and my acquaintance are verily estranged from me.
Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
14 My kinsmen have failed, and my familiar friends have forgotten me.
Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
15 They that dwell in my house, and my maids, count me for a stranger: I am an alien in their sight.
Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
16 I called my servant, and he gave me no answer; I entreated him with my mouth.
Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
17 My breath is strange to my wife, though I make supplication to the children of my own body.
Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
18 Yea, young children despised me; I arose, and they spoke against me.
Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
19 All my close friends abhorred me: and they whom I loved are turned against me.
Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
20 My bone cleaveth to my skin and to my flesh, and I have escaped with the skin of my teeth.
Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
21 Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; for the hand of God hath touched me.
Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
22 Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
23 O that my words were now written! O that they were printed in a book!
Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
24 That they were engraved with an iron pen in lead in the rock for ever!
Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
25 For I know that my redeemer liveth, and that he shall stand at the latter day upon the earth:
Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
26 And though after my skin worms destroy this body, yet in my flesh shall I see God:
A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
27 Whom I shall see for myself, and my eyes shall behold, and not another; though my reins be consumed within me.
Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
28 But ye should say, Why persecute we him, seeing the root of the matter is found in me?
Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
29 Be ye afraid of the sword: for wrath bringeth the punishments of the sword, that ye may know there is a judgment.
Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
