Job 11
1 Then answered Zophar the Naamathite, and said,
Naamatlı Sofar belə cavab verdi:
2 Should not the multitude of words be answered? and should a man full of talk be justified?
«Bu qədər söz cavabsız qalsınmı? Çox danışan haqlı sayılsınmı?
3 Should thy lies make men hold their peace? and when thou mockest, shall no man make thee ashamed?
İnsanlar boşboğazlıqlarının qarşısında sussunmu? Sən rişxənd edəndə səni saxlamasınlar?
4 For thou hast said, My doctrine is pure, and I am clean in thy eyes.
Allaha deyirsən: “İmanda safam, Gözün görür ki, pakam”.
5 But O that God would speak, and open his lips against thee;
Kaş ki Allah danışaydı, Sənə qarşı ağzını açaydı.
6 And that he would show thee the secrets of wisdom, that they are double to that which is! Know therefore that God exacteth of thee less than thy iniquity deserveth.
Səni hikmətin sirlərindən agah etsəydi, Hikmətin çox şaxələri üzə çıxardı. Bil ki, Allah günahlarının neçəsindən keçib.
7 Canst thou by searching find out God? canst thou find out the Almighty to perfection?
Allahın dərin sirlərini dərk edə bilərsənmi? Külli-İxtiyarın sərhədlərinə çata bilərsənmi?
8 It is as high as heaven; what canst thou do? deeper than hell; what canst thou know? (Sheol h7585)
Onlar göylər qədər ucadır, axı nə edə bilərsən? Ölülər diyarından dərindir, nəyi dərk edə bilərsən? (Sheol h7585)
9 The measure of it is longer than the earth, and broader than the sea.
Meyarı aləmdən uzundur, Dənizlərdən genişdir.
10 If he shall cut off, and shut up, or gather together, then who can hinder him?
Əgər gəlib səni zindana salarsa, məhkum edərsə, Kim Onun qarşısını ala bilər?
11 For he knoweth vain men: he seeth wickedness also; will he not then consider it?
O, yalançıları tanıyır, Pisliyi görəndə onu dərk edir.
12 For vain man would be wise, though man is born like a wild donkey’s colt.
Vəhşi eşşək insan olaraq doğulanda Axmaq da ağla gələr.
13 If thou preparest thy heart, and stretchest out thy hands toward him;
Əgər ürəyini təqdis etsən, Əllərini Ona tərəf uzatsan,
14 If iniquity is in thy hand, put it far away, and let not wickedness dwell in thy tents.
Günahın varsa, ondan əl çək, Qoyma pislik çadırında sakin olsun.
15 For then shalt thou lift up thy face without spot; yea, thou shalt be steadfast, and shalt not fear:
Onda başını utanmadan dik tutarsan, Sağ-salamat, qorxusuz yaşayarsan.
16 Because thou shalt forget thy misery, and remember it as waters that pass away:
Sən dar gününü unudub Onu axıb-qurtaran bir su kimi yad edərsən.
17 And thy age shall be clearer than the noonday; thou shalt shine forth, thou shalt be as the morning.
Həyatın gündüzün günəşindən də parlaq olar, Qaranlığın səhər kimi işıqlanar.
18 And thou shalt be secure, because there is hope; yea, thou shalt dig about thee, and thou shalt take thy rest in safety.
Çünki ümidin var, sən arxayınsan, Mühafizə olunaraq rahat yatarsan.
19 Also thou shalt lie down, and none shall make thee afraid; yea, many shall make suit to thee.
Yatanda belə, səni qorxudan olmaz, Sənin lütfünü çoxları arzular.
20 But the eyes of the wicked shall fail, and they shall not escape, and their hope shall be as the giving up of the ghost.
Amma pis adamların gözlərinin nuru sönəcək, Onların pənah yeri olmayacaq, Yeganə ümidləri son nəfəslərini vermək olacaq».
