Isaiah 47
1 Come down, and sit in the dust, O virgin daughter of Babylon, sit on the ground: there is no throne, O daughter of the Chaldeans: for thou shalt no more be called tender and delicate.
Kanaog ug lingkod diha sa abog, ulay nga babayeng anak sa Babilonia; lingkod diha sa yuta nga walay trono, anak nga babaye sa mga Caldeahanon. Dili na gayod kamo pagatawgon nga maanindot ug haruhay.
2 Take the millstones, and grind meal: uncover thy locks, make bare the leg, uncover the thigh, pass over the rivers.
Kuhaa ang galingan nga bato ug paggaling ug harina; kuhaa ang imong tabon hukasa ang imong bisti, kuhaa ang tabon sa imong paa, ug tabok sa mga sapa.
3 Thy nakedness shall be uncovered, yea, thy shame shall be seen: I will take vengeance, and I will not meet thee as a man.
Makita ang imong pagkahubo, oo, maulawan ka: Manimalos ako ug wala gayod akoy tawo nga kaluy-an.
4 As for our redeemer, the LORD of hosts is his name, the Holy One of Israel.
Ang among Manunubos, si Yahweh nga labawng makagagahom mao ang iyang ngalan, ang Balaang Dios sa Israel.
5 Sit thou silent, and get thee into darkness, O daughter of the Chaldeans: for thou shalt no more be called, The lady of kingdoms.
Lingkod diha sa kahilom ug adto ngadto sa kangitngit, mga anak nga babaye sa mga Caldeahanon; tungod kay dili na gayod kamo pagatawgon nga rayna sa mga gingharian.
6 I was angry with my people, I have polluted my inheritance, and given them into thy hand: thou didst show them no mercy; upon the ancient hast thou very heavily laid thy yoke.
Nasuko ako sa akong katawhan; gipasipad-an ko ang akong panulondon ug gitugyan ko sila ngadto sa imong kamot, apan wala ka magpakitag kaluoy ngadto kanila; gisangonan nimo ug bug-at kaayo nga yugo ang mga tigulang.
7 And thou saidst, I shall be a lady for ever: so that thou didst not lay these things to thy heart, neither didst remember its latter end.
Miingon ka, “Magdumala ako hangtod sa kahangtoran ingon nga gamhanang rayna.” Wala ka magbaton niining mga butanga diha sa imong kasingkasing, ni magtagad kung maunsa sila.
8 Therefore hear now this, thou that art given to pleasures, that dwellest securely, that sayest in thy heart, I am, and none else besides me; I shall not sit as a widow, neither shall I know the loss of children:
Busa karon paminawa kini, kamo nga nahigugma sa kalipay ug naglingkod nga walay kabalaka; kamo nga nag-ingon diha sa inyong kasingkasing, “Ania ako, ug walay sama kanako; dili gayod ako molingkod ingon nga balo, ni makasinati nga mawad-an ug mga anak.”
9 But these two things shall come to thee in a moment in one day, the loss of children, and widowhood: they shall come upon thee in their perfection for the multitude of thy sorceries, and for the great abundance of thy enchantments.
Apan moabot kining duha ka butang diha kaninyo sa usa ka adlaw: ang pagkawala sa mga anak ug ang pagkabalo; moabot kini kaninyo sa kalit, bisan paman sa inyong mga pagpamarang ug ang inyong daghan nga pagyamyam ug mga anting-anting.
10 For thou hast trusted in thy wickedness: thou hast said, None seeth me. Thy wisdom and thy knowledge, it hath perverted thee; and thou hast said in thy heart, I am, and none else besides me.
Nagsalig kamo sa inyong pagkadaotan; miingon kamo, “Walay nakakita kanako”; ang inyong kaalam ug ang inyong kahibalo nagpasalaag kaninyo, apan nag-ingon kamo diha sa inyong kasingkasing, “ania ako, ug walay sama kanako.”
11 Therefore shall evil come upon thee; thou shalt not know from where it riseth: and mischief shall fall upon thee; thou shalt not be able to put it off: and desolation shall come upon thee suddenly, which thou shalt not know.
Moabot ang katalagman kaninyo; dili kamo makahimo sa pag-abog niini pinaagi sa inyong mga pagyamyam. Modangat diha kaninyo ang kalaglagan; dili kamo makahimo sa pag-abog niini. Mohapak kaninyo ang katalagman sa kalit, sa dili pa ninyo kini mahibaloan.
12 Stand now with thy enchantments, and with the multitude of thy sorceries, in which thou hast laboured from thy youth; if thou shalt be able to profit, if thou mayest prevail.
Padayon sa pagbuhat sa inyong mga salamangka ug sa inyong pagpamarang nga matinud-anon ninyong ginabuhat sukad pa sa inyong pagkabatan-on; tingali ug magmalamposon kamo, tingali ug maabog ninyo palayo ang katalagman.
13 Thou art wearied in the multitude of thy counsels. Let now the astrologers, the stargazers, the monthly prognosticators, stand up, and save thee from these things that shall come upon thee.
Gikapoy na kamo sa daghan ninyong mga pagpakitambag; tugoti nga mobarog kadtong mga kalakin-an ug luwason kamo—kadtong mga nanagna sa kalangitan ug nagtan-aw sa mga bituon, kadtong nagpahayag sa mga bag-ong bulan—tugoti sila nga moluwas kaninyo.
14 Behold, they shall be as stubble; the fire shall burn them; they shall not deliver themselves from the power of the flame: there shall not be a coal to warm at, nor fire to sit before it.
Tan-awa, mahimo silang sama sa dagami. Ugdawon sila sa kalayo. Dili nila maluwas ang ilang mga kaugalingon gikan sa kamot sa pagdilaab. Wala nay baga nga mopainit kanila ug wala nay kalayo alang kanila!
15 Thus shall they be to thee with whom thou hast laboured, even thy merchants, from thy youth: they shall wander every one to his quarter; none shall save thee.
Mao kini ang mahitabo kanila diha kaninyo, kadtong inyong gitrabahoan, ug namalit kamo ug namaligya uban kanila sa dihang batan-on pa kamo, ug ang tanan kanila nagpadayon sa pagbuhat sa ilang kaugalingong mga binuang; ug sa dihang manawag kamo aron sa pagpakitabang, walay bisan usa nga makaluwas kaninyo.”
