Genesis 21
1 And the LORD visited Sarah as he had said, and the LORD did to Sarah as he had spoken.
Gitagad ni Yahweh si Sara sumala sa iyang gisulti nga pagabuhaton, ug gibuhat ni Yahweh ang iyang gisaad kang Sara.
2 For Sarah conceived, and bore Abraham a son in his old age, at the set time of which God had spoken to him.
Nagmabdos si Sara ug nanganak ug usa ka batang lalaki alang kang Abraham sa natigulang na siya, sumala sa gitagal nga panahon nga gisulti sa Dios kaniya.
3 And Abraham called the name of his son that was born to him, whom Sarah bore to him, Isaac.
Ginganlan ni Abraham ang iyang anak nga lalaki ug Isaac, siya nga gipakatawo kaniya, nga gipanganak ni Sara.
4 And Abraham circumcised his son Isaac being eight days old, as God had commanded him.
Gituli ni Abraham ang iyang anak nga si Isaac sa dihang walo na kini ka adlaw, sumala sa gisugo kaniya sa Dios.
5 And Abraham was an hundred years old, when his son Isaac was born to him.
Nagpanuigon si Abraham ug 100 ka tuig sa pagkatawo ni Isaac alang kaniya.
6 And Sarah said, God hath made me to laugh, so that all that hear will laugh with me.
Miingon si Sara, “Gipakatawa ako sa Dios; ang tanang makadungog mangatawa uban kanako.”
7 And she said, Who would have said to Abraham, that Sarah shall nurse children? for I have borne him a son in his old age.
Miingon usab siya, “Kinsa ba ang makaingon kang Abraham nga si Sara makapasuso pa sa mga bata, ug ania ako nakapahimugso pa kaniya ug usa ka batang lalaki sa iyang katigulangon!”
8 And the child grew, and was weaned: and Abraham made a great feast the day that Isaac was weaned.
Midako ang bata ug gilutas nila kini, ug nagpakombira si Abraham sa adlaw sa paglutas kang Isaac.
9 And Sarah saw the son of Hagar the Egyptian, which she had borne to Abraham, mocking.
Nakita ni Sara nga gibiaybiay sa anak ni Hagar nga Ehiptohanon si Isaac, nga gipakatawo ni Hagar alang kang Abraham.
10 Therefore she said to Abraham, Cast out this bondwoman and her son: for the son of this bondwoman shall not be heir with my son, even with Isaac.
Busa gisultihan niya si Abraham, “Papahawaa kining ulipong babaye ug ang iyang anak: kay ang anak niining sulugoong babaye dili mahimong manununod uban ang akong anak, nga si Isaac.”
11 And the thing was very grievous in Abraham’s sight because of his son.
Kining mga butanga nakapaguol pag-ayo kang Abraham tungod sa iyang anak nga lalaki.
12 And God said to Abraham, Let it not be grievous in thy sight because of the lad, and because of thy bondwoman; in all that Sarah hath said to thee, hearken to her voice; for in Isaac shall thy seed be called.
Apan gisultihan sa Dios si Abraham, “Ayaw kaguol tungod sa bata, ug tungod sa imong ulipong babaye. Paminawa ang tanang mga pulong nga iyang gisulti kanimo mahitungod niining mga butanga, tungod kay pinaagi kang Isaac paganganlan ang imong kaliwatan.
13 And also of the son of the bondwoman will I make a nation, because he is thy seed.
Himoon ko usab nga dakong nasod ang anak nga lalaki sa ulipong babaye, tungod kay kaliwat mo man gihapon siya.”
14 And Abraham rose early in the morning, and took bread, and a bottle of water, and gave it to Hagar, putting it on her shoulder, and the child, and sent her away: and she departed, and wandered in the wilderness of Beersheba.
Mibangon si Abraham sayo sa kabuntagon, ug mikuha ug tinapay ug panit nga panudlanan sa tubig, ug gihatag ngadto kang Hagar, gipapas-an niya kini. Gihatag niya ang bata kaniya ug gipalakaw. Mipahawa si Hagar ug naglatagaw didto sa kamingawan sa Beersheba.
15 And the water was spent in the bottle, and she cast the child under one of the shrubs.
Sa nahurot na ang tubig sa panit nga panudlanan, gibiyaan niya ang bata ilalom sa usa ka kahoy.
16 And she went, and sat her down apart from him a good way off, as it were a bowshot: for she said, Let me not see the death of the child. And she sat apart from him, and raised her voice, and wept.
Unya milakaw siya ug milingkod palayo dyutay sa bata, sama sa gilay-on sa pagbuhi sa pana, kay miingon siya, “Dili ako makaako sa pagtan-aw sa kamatayon sa bata.” Sa paglingkod niya atbang sa bata, missinggit siya ug mihilak.
17 And God heard the voice of the lad; and the angel of God called to Hagar out of heaven, and said to her, What aileth thee, Hagar? fear not; for God hath heard the voice of the lad where he is.
Nadungog sa Dios ang tingog sa bata, ug gitawag sa anghel sa Dios si Hagar gikan sa langit, ug miingon kaniya, “Unsa bay nakapahasol kanimo, Hagar? Ayaw kahadlok, kay nadungog sa Dios ang tingog sa bata sa nahimutangan niini.
18 Arise, lift up the lad, and hold him in thy hand; for I will make him a great nation.
Tindog, sakwata ang bata, ug dasiga siya; kay himoon ko siyang dakong nasod.”
19 And God opened her eyes, and she saw a well of water; and she went, and filled the bottle with water, and gave the lad a drink.
Unya giablihan sa Dios ang iyang mga mata, ug nakita niya ang atabay nga may tubig. Miadto siya ug gipuno ug tubig ang panit nga panudlanan, ug gipainom ang bata.
20 And God was with the lad; and he grew, and dwelt in the wilderness, and became an archer.
Ang Dios nag-uban sa bata, ug nagtubo siya. Mipuyo siya sa kamingawan ug nahimong usa ka magpapana.
21 And he dwelt in the wilderness of Paran: and his mother took for him a wife out of the land of Egypt.
Mipuyo siya sa kamingawan sa Paran, ug ang iyang inahan mikuha ug usa ka asawa alang kaniya gikan sa yuta sa Ehipto.
22 And it came to pass at that time, that Abimelech and Phichol the chief captain of his host spoke to Abraham, saying, God is with thee in all that thou doest:
Miabot ang panahon nga sila si Abimelec ug si Phicol ang kapitan sa iyang mga kasundalohan nakigsulti kang Abraham, ug miingon, “Ang Dios nag-uban kanimo sa tanan nimong gibuhat.
23 Now therefore swear to me here by God that thou wilt not deal falsely with me, nor with my son, nor with my son’s son: but according to the kindness that I have done to thee, thou shalt do to me, and to the land in which thou hast sojourned.
Busa karon panumpa kanako dinhi pinaagi sa Dios nga dili mo gayod ako limbongan, ni bisan ang akong mga kaanakan, ni bisan ang akong mga kaliwatan. Ipakita kanako ug didto sa yuta nga imong gipuy-an ang sama gihapong kasabotan sa pagkamatinud-anon nga akong gipakita kanimo.”
24 And Abraham said, I will swear.
Si Abraham mitubag, “Ipanumpa ko.”
25 And Abraham reproved Abimelech because of a well of water, which Abimelech’s servants had violently taken away.
Mireklamo usab si Abraham kang Abimelec mahitungod sa atabay nga giilog sa mga sulugoon ni Abimelec gikan kaniya.
26 And Abimelech said, I know not who hath done this thing: neither didst thou tell me, neither yet have I heard of it, but to day.
Si Abimelec miingon, “Wala ako masayod kinsa ang nagbuhat niining mga butanga. Wala ka man magsulti kanako kaniadto; wala ako makadungog niini kondili karon lamang.”
27 And Abraham took sheep and oxen, and gave them to Abimelech; and both of them made a covenant.
Busa gikuha ni Abraham ang karnero ug ang baka ug gihatag kini kang Abimelec, ug naghimo silang duha ug usa ka kasabotan.
28 And Abraham set seven ewe lambs of the flock by themselves.
Busa gilain ni Abraham alang kanila ang pito ka nating baye nga mga karnero gikan sa panon.
29 And Abimelech said to Abraham, What mean these seven ewe lambs which thou hast set by themselves?
Si Abimelec miingon kang Abraham, “Unsa may buot ipasabot niining imong nilain nga pito ka nating baye nga mga karnero?”
30 And he said, For these seven ewe lambs shalt thou take from my hand, that they may be a witness to me, that I have dug this well.
Mitubag siya, “Kining pito ka nating baye nga mga karnero nga pagadawaton nimo gikan sa akong kamot, mahimo kining saksi alang kanako, nga gikalot ko gayod kini nga atabay.”
31 Therefore he called that place Beersheba; because there they swore both of them.
Busa gitawag niya ug Beersheba ang maong dapit, tungod kay didto man silang duha nanumpa,
32 Thus they made a covenant at Beersheba: then Abimelech arose, and Phichol the chief captain of his host, and they returned into the land of the Philistines.
Naghimo sila ug kasabotan didto sa Beersheba, ug unya si Abimelec ug si Phicol, ang kapitan sa iyang mga kasundalohan, mipauli ngadto sa yuta sa mga Filistihanon.
33 And Abraham planted a grove in Beersheba, and called there on the name of the LORD, the everlasting God.
Gitanom ni Abraham ang kahoy nga tamarisko sa Beersheba. Gisimba niya didto si Yahweh, ang walay kataposang Dios.
34 And Abraham sojourned in the land of the Philistines many days.
Nagpabiling langyaw si Abraham didto sa yuta sa mga Filistihanon sa daghang mga adlaw.
