Ezekiel 8
1 And it came to pass in the sixth year, in the sixth month, in the fifth day of the month, as I sat in my house, and the elders of Judah sat before me, that the hand of the Lord GOD fell there upon me.
Busa nahitabo kini sa ikaunom nga tuig ug sa ikaunom nga bulan, sa ikalima nga adlaw sa bulan, samtang naglingkod ako sa akong balay ug naglingkod sa akong atubangan ang mga kadagkoan sa Juda, mitapion kanako didto pag-usab ang kamot ni Yahweh nga Ginoo.
2 Then I beheld, and lo a likeness as the appearance of fire: from the appearance of his loins even downward, fire; and from his loins even upward, as the appearance of brightness, as the colour of amber.
Busa mitan-aw ako, ug tan-awa, adunay susama sa panagway sa usa ka tawo. Adunay kalayo gikan sa iyang mga dapidapi hangtod sa ubos nga bahin. Ug gikan sa iyang mga dapidapi paingon sa taas nga bahin adunay panagway sa usa ka butang nga nagsinaw, sama sa naggilak nga puthaw.
3 And he put forth the form of an hand, and took me by a lock of my head; and the spirit lifted me up between the earth and the heaven, and brought me in the visions of God to Jerusalem, to the door of the inner gate that looketh toward the north; where was the seat of the image of jealousy, which provoketh to jealousy.
Unya mikab-ot siya nga daw usa ka kamot ug gikuha ako pinaagi sa buhok sa akong ulo; gibayaw ako sa Espiritu taliwala sa yuta ug sa langit, ug sa mga panan-awon gikan sa Dios, gidala niya ako sa Jerusalem, sa pultahan sulod sa amihanang bahin sa ganghaan, diin nagbarog ang diosdios nga naghagit ug hilabihang pangabugho.
4 And, behold, the glory of the God of Israel was there, according to the vision that I saw in the plain.
Unya tan-awa, anaa didto ang himaya sa Dios sa Israel, sumala sa panan-awon nga akong nakita didto sa patag.
5 Then said he to me, Son of man, lift up thy eyes now the way toward the north. So I lifted up my eyes the way toward the north, and behold northward at the gate of the altar this image of jealousy in the entrance.
Unya miingon siya kanako, “Anak sa tawo, iyahat ang imong mga mata ngadto sa amihanan.” Busa giyahat ko ang akong mga mata ngadto sa amihanan, ug ngadto sa amihanan sa ganghaan padulong sa halaran, didto sa pultahan, anaa ang diosdios sa pangabugho.
6 He said furthermore to me, Son of man, seest thou what they do? even the great abominations that the house of Israel committeth here, that I should withdraw from my sanctuary? but turn thee yet again, and thou shalt see greater abominations.
Busa miingon siya kanako, “Anak sa tawo, nakita ba nimo ang ilang ginabuhat? Mao kini ang mga hilabihan kadaotan nga ginabuhat sa panimalay sa Israel dinhi aron mopahilayo ako gikan sa akong balaang dapit. Apan molingi ka ug makakita ug hilabihan pa kadaotan nga mga butang.”
7 And he brought me to the door of the court; and when I looked, behold a hole in the wall.
Unya gidala niya ako sa pultahan sa hawanan ug mitan-aw ako, ug adunay bangag ang paril.
8 Then said he to me, Son of man, dig now in the wall: and when I had dug in the wall, behold a door.
Miingon siya kanako, “Anak sa tawo, pagbakbak niini nga paril. “Busa gibakbakan ko ang paril, ug didto adunay pultahan.
9 And he said to me, Go in, and behold the wicked abominations that they do here.
Unya miingon siya kanako, “Lakaw ug tan-awa ang daotang mga butang nga ilang ginabuhat dinhi.”
10 So I went in and saw; and behold every form of creeping things, and abominable beasts, and all the idols of the house of Israel, portrayed around upon the wall.
Busa misulod ako ug mitan-aw, ug tan-awa! Adunay matag porma sa nagakamang ug dulumtanan nga mananap! Gikulit ngadto sa tibuok paril ang matag diosdios sa panimalay sa Israel.
11 And there stood before them seventy men of the elders of the house of Israel, and in the midst of them stood Jaazaniah the son of Shaphan, with every man his censer in his hand; and a thick cloud of incense went up.
Atua didto ang 70 ka mga kadagkoan sa panimalay sa Israel, ug nagabarog sa ilang taliwala si Jaazania nga anak nga lalaki ni Shafan. Nagabarog sila sa atubangan sa mga larawan, ug adunay dala nga butanganan sa insenso ang matag tawo aron mopataas ang kahumot sa aso sa insenso.
12 Then said he to me, Son of man, hast thou seen what the elders of the house of Israel do in the dark, every man in the chambers of his imagery? for they say, The LORD seeth us not; the LORD hath forsaken the earth.
Miingon siya kanako, “Anak sa tawo, nakita ba nimo ang ginabuhat sa mga kadagkoan sa panimalay sa Israel didto sa ngitngit? Nagabuhat ang matag-usa niini sa tago nga lawak sa iyang diosdios, kay miingon sila, “Dili kita makita ni Yahweh! Gisalikway na ni Yahweh ang yuta.”
13 He said also to me, Turn thee yet again, and thou shalt see greater abominations that they do.
Unya miingon siya kanako, “Lingi pag-usab ug tan-awa ang uban pang hilabihan kadaotan nga ilang ginabuhat.”
14 Then he brought me to the door of the gate of the LORD’S house which was toward the north; and, behold, there sat women weeping for Tammuz.
Pagkahuman gidala niya ako sa pultahan sa ganghaan sa balay ni Yahweh nga atua sa amihanang bahin, ug tan-awa! Naglingkod didto ang kababayen-an nga nagbangotan alang kang Tamuz.
15 Then said he to me, Hast thou seen this, O son of man? turn thee yet again, and thou shalt see greater abominations than these.
Busa miingon siya kanako, “Nakita ba nimo kini, anak sa tawo? Lingi pag-usab ug tan-awa bisan pa ang hilabihan kadaotan kaysa niini.”
16 And he brought me into the inner court of the LORD’S house, and, behold, at the door of the temple of the LORD, between the porch and the altar, were about five and twenty men, with their backs toward the temple of the LORD, and their faces toward the east; and they worshipped the sun toward the east.
Gidala niya ako ngadto sa sulod sa hawanan nga balay ni Yahweh, ug tan-awa! sa pultahan sa templo ni Yahweh taliwala sa portico ug sa halaran, adunay mga 25 ka kalalakin-an nga nagtalikod sa templo ni Yahweh ug nag-atubang sila sa sidlakan, ug nagasimba sila sa adlaw.
17 Then he said to me, Hast thou seen this, O son of man? Is it a light thing to the house of Judah that they commit the abominations which they commit here? for they have filled the land with violence, and have returned to provoke me to anger: and, lo, they put the branch to their nose.
Miingon siya kanako, “Nakita ba nimo kini, anak sa tawo? Diyutay ba lamang kini nga mga butang alang sa panimalay sa Juda nga buhaton kining daotang mga butang nga ilang ginabuhat dinhi? Kay gipuno nila ang yuta sa kabangis ug mibalik sila pag-usab aron sa paghagit kanako nga masuko, diha sa pagbutang ug sanga sa ilang mga ilong.
18 Therefore will I also deal in fury: my eye shall not spare, neither will I have pity: and though they cry in my ears with a loud voice, yet I will not hear them.
Busa pagabuhaton ko usab diha kanila; dili ako magpakita ug kaluoy, dili ko sila palingkawason. Bisan pa ug mohilak sila sa makusog nga tingog sa akong igdulungog, dili ko sila paminawon.”
