Ezekiel 2

1 And he said to me, Son of man, stand upon thy feet, and I will speak to thee.

I powiedział do mnie: Synu człowieczy, stań na nogi, a będę do ciebie mówił.

2 And the spirit entered into me when he spoke to me, and set me upon my feet, that I heard him that spoke to me.

I wstąpił we mnie duch, gdy przemówił do mnie, i postawił mnie na nogi; potem słyszałem tego, który mówił do mnie.

3 And he said to me, Son of man, I send thee to the children of Israel, to a rebellious nation that hath rebelled against me: they and their fathers have transgressed against me, even to this very day.

Powiedział mi: Synu człowieczy, ja cię posyłam do synów Izraela, do narodu buntowniczego, który mi się sprzeciwił. Oni i ich ojcowie występowali przeciwko mnie aż do dziś.

4 For they are impudent children and obstinate in heart. I send thee to them; and thou shalt say to them, Thus saith the Lord GOD.

Są to synowie o bezczelnych twarzach i zatwardziałym sercu. Do nich cię posyłam. Powiesz im: Tak mówi Pan BÓG.

5 And they, whether they will hear, or whether they will forbear, (for they are a rebellious house, ) yet shall know that there hath been a prophet among them.

A oni, czy posłuchają, czy nie – gdyż są domem buntowniczym – przecież będą wiedzieć, że był wśród nich prorok.

6 And thou, son of man, be not afraid of them, neither be afraid of their words, though briers and thorns are with thee, and thou dost dwell among scorpions: be not afraid of their words, nor be dismayed at their looks, though they are a rebellious house.

Ale ty, synu człowieczy, nie bój się ich ani nie lękaj się ich słów, chociaż otaczają cię osty i ciernie i mieszkasz wśród skorpionów. Nie bój się ich słów ani nie lękaj się ich twarzy, gdyż są domem buntowniczym.

7 And thou shalt speak my words to them, whether they will hear, or whether they will forbear: for they are most rebellious.

Powiedz im moje słowa, czy usłuchają, czy nie, gdyż są zbuntowani.

8 But thou, son of man, hear what I say to thee; Be not thou rebellious like that rebellious house: open thy mouth, and eat that which I give thee.

Lecz ty, synu człowieczy, słuchaj, co mówię do ciebie: Nie bądź zbuntowany jak [ten] dom buntowniczy. Otwórz swe usta i zjedz, co ci daję.

9 And when I looked, behold, an hand was sent to me; and, lo, a scroll was in it;

I spojrzałem, a oto ręka [była] wyciągnięta do mnie, a w niej zwój księgi;

10 And he spread it before me; and it was written within and without: and there was written in it lamentations, and mourning, and woe.

A on rozwinął go przede mną. Był zapisany z jednej i z drugiej strony, a spisane były w nim lamenty, żal i biadania.