Ephesians 2

1 And you hath he made alive, who were dead in trespasses and sins;

പുരാ യൂയമ് അപരാധൈഃ പാപൈശ്ച മൃതാഃ സന്തസ്താന്യാചരന്ത ഇഹലോകസ്യ സംസാരാനുസാരേണാകാശരാജ്യസ്യാധിപതിമ് (aiōn g165)

2 In which in time past ye walked according to the course of this world, according to the prince of the power of the air, the spirit that now worketh in the children of disobedience: (aiōn g165)

അർഥതഃ സാമ്പ്രതമ് ആജ്ഞാലങ്ഘിവംശേഷു കർമ്മകാരിണമ് ആത്മാനമ് അന്വവ്രജത|

3 Among whom also we all had our manner of life in times past in the lusts of our flesh, fulfilling the desires of the flesh and of the mind; and were by nature the children of wrath, even as others.

തേഷാം മധ്യേ സർവ്വേ വയമപി പൂർവ്വം ശരീരസ്യ മനസ്കാമനായാഞ്ചേഹാം സാധയന്തഃ സ്വശരീരസ്യാഭിലാഷാൻ ആചരാമ സർവ്വേഽന്യ ഇവ ച സ്വഭാവതഃ ക്രോധഭജനാന്യഭവാമ|

4 But God, who is rich in mercy, for his great love with which he loved us,

കിന്തു കരുണാനിധിരീശ്വരോ യേന മഹാപ്രേമ്നാസ്മാൻ ദയിതവാൻ

5 Even when we were dead in sins, hath made us alive together with Christ, (by grace ye are saved; )

തസ്യ സ്വപ്രേമ്നോ ബാഹുല്യാദ് അപരാധൈ ർമൃതാനപ്യസ്മാൻ ഖ്രീഷ്ടേന സഹ ജീവിതവാൻ യതോഽനുഗ്രഹാദ് യൂയം പരിത്രാണം പ്രാപ്താഃ|

6 And hath raised us up together, and made us sit together in heavenly places in Christ Jesus:

സ ച ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാസ്മാൻ തേന സാർദ്ധമ് ഉത്ഥാപിതവാൻ സ്വർഗ ഉപവേശിതവാംശ്ച|

7 That in the ages to come he might show the exceeding riches of his grace in his kindness toward us through Christ Jesus. (aiōn g165)

ഇത്ഥം സ ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാസ്മാൻ പ്രതി സ്വഹിതൈഷിതയാ ഭാവിയുഗേഷു സ്വകീയാനുഗ്രഹസ്യാനുപമം നിധിം പ്രകാശയിതുമ് ഇച്ഛതി| (aiōn g165)

8 For by grace are ye saved through faith; and that not of yourselves: it is the gift of God:

യൂയമ് അനുഗ്രഹാദ് വിശ്വാസേന പരിത്രാണം പ്രാപ്താഃ, തച്ച യുഷ്മന്മൂലകം നഹി കിന്ത്വീശ്വരസ്യൈവ ദാനം,

9 Not by works, lest any man should boast.

തത് കർമ്മണാം ഫലമ് അപി നഹി, അതഃ കേനാപി ന ശ്ലാഘിതവ്യം|

10 For we are his workmanship, created in Christ Jesus to good works, which God hath before ordained that we should walk in them.

യതോ വയം തസ്യ കാര്യ്യം പ്രാഗ് ഈശ്വരേണ നിരൂപിതാഭിഃ സത്ക്രിയാഭിഃ കാലയാപനായ ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ തേന മൃഷ്ടാശ്ച|

11 Therefore remember, that ye being in time past Gentiles in the flesh, who are called Uncircumcision by that which is called the Circumcision in the flesh made by hands;

പുരാ ജന്മനാ ഭിന്നജാതീയാ ഹസ്തകൃതം ത്വക്ഛേദം പ്രാപ്തൈ ർലോകൈശ്ചാച്ഛിന്നത്വച ഇതിനാമ്നാ ഖ്യാതാ യേ യൂയം തൈ ര്യുഷ്മാഭിരിദം സ്മർത്തവ്യം

12 That at that time ye were without Christ, being aliens from the commonwealth of Israel, and strangers from the covenants of promise, having no hope, and without God in the world:

യത് തസ്മിൻ സമയേ യൂയം ഖ്രീഷ്ടാദ് ഭിന്നാ ഇസ്രായേലലോകാനാം സഹവാസാദ് ദൂരസ്ഥാഃ പ്രതിജ്ഞാസമ്ബലിതനിയമാനാം ബഹിഃ സ്ഥിതാഃ സന്തോ നിരാശാ നിരീശ്വരാശ്ച ജഗത്യാധ്വമ് ഇതി|

13 But now in Christ Jesus ye who once were far off are made near by the blood of Christ.

കിന്ത്വധുനാ ഖ്രീഷ്ടേ യീശാവാശ്രയം പ്രാപ്യ പുരാ ദൂരവർത്തിനോ യൂയം ഖ്രീഷ്ടസ്യ ശോണിതേന നികടവർത്തിനോഽഭവത|

14 For he is our peace, who hath made both one, and hath broken down the middle wall of partition between us;

യതഃ സ ഏവാസ്മാകം സന്ധിഃ സ ദ്വയമ് ഏകീകൃതവാൻ ശത്രുതാരൂപിണീം മധ്യവർത്തിനീം പ്രഭേദകഭിത്തിം ഭഗ്നവാൻ ദണ്ഡാജ്ഞായുക്തം വിധിശാസ്ത്രം സ്വശരീരേണ ലുപ്തവാംശ്ച|

15 Having abolished in his flesh the enmity, even the law of commandments contained in ordinances; to make in himself of two one new man, so making peace;

യതഃ സ സന്ധിം വിധായ തൗ ദ്വൗ സ്വസ്മിൻ ഏകം നുതനം മാനവം കർത്തും

16 And that he might reconcile both to God in one body by the cross, having by himself slain the enmity:

സ്വകീയക്രുശേ ശത്രുതാം നിഹത്യ തേനൈവൈകസ്മിൻ ശരീരേ തയോ ർദ്വയോരീശ്വരേണ സന്ധിം കാരയിതും നിശ്ചതവാൻ|

17 And came and preached peace to you who were afar off, and to them that were near.

സ ചാഗത്യ ദൂരവർത്തിനോ യുഷ്മാൻ നികടവർത്തിനോ ഽസ്മാംശ്ച സന്ധേ ർമങ്ഗലവാർത്താം ജ്ഞാപിതവാൻ|

18 For through him we both have an access by one Spirit to the Father.

യതസ്തസ്മാദ് ഉഭയപക്ഷീയാ വയമ് ഏകേനാത്മനാ പിതുഃ സമീപം ഗമനായ സാമർഥ്യം പ്രാപ്തവന്തഃ|

19 Now therefore ye are no more strangers and aliens, but fellowcitizens with the saints, and of the household of God;

അത ഇദാനീം യൂയമ് അസമ്പർകീയാ വിദേശിനശ്ച ന തിഷ്ഠനതഃ പവിത്രലോകൈഃ സഹവാസിന ഈശ്വരസ്യ വേശ്മവാസിനശ്ചാധ്വേ|

20 And are built upon the foundation of the apostles and prophets, Jesus Christ himself being the chief corner stone;

അപരം പ്രേരിതാ ഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ച യത്ര ഭിത്തിമൂലസ്വരൂപാസ്തത്ര യൂയം തസ്മിൻ മൂലേ നിചീയധ്വേ തത്ര ച സ്വയം യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടഃ പ്രധാനഃ കോണസ്ഥപ്രസ്തരഃ|

21 In whom all the building fitly framed together groweth to an holy temple in the Lord:

തേന കൃത്സ്നാ നിർമ്മിതിഃ സംഗ്രഥ്യമാനാ പ്രഭോഃ പവിത്രം മന്ദിരം ഭവിതും വർദ്ധതേ|

22 In whom ye also are built together for an habitation of God through the Spirit.

യൂയമപി തത്ര സംഗ്രഥ്യമാനാ ആത്മനേശ്വരസ്യ വാസസ്ഥാനം ഭവഥ|