2 Samuel 22
1 And David spoke to the LORD the words of this song in the day that the LORD had delivered him from the hand of all his enemies, and from the hand of Saul:
Пәрвәрдигар уни барлиқ дүшмәнлиридин һәм Саул падишаниң қолидин қутқузған күни, у Пәрвәрдигарға бу күйни ейтти: —
2 And he said, The LORD is my rock, and my fortress, and my deliverer;
У мундақ деди: — Пәрвәрдигар мениң хада теғим, мениң қорғиним, мениң ниҗаткаримдур!
3 The God of my rock; in him will I trust: he is my shield, and the horn of my salvation, my high tower, and my refuge, my preserver; thou savest me from violence.
Худа мениң қорам тешимдур, мән Униңға тайинимән — У мениң қалқиним, мениң қутқузғучи мүңгүзүм, Мениң егиз мунарим вә башпанаһим, мениң қутқузғучимдур; Сән мени зораванлардин қутқузисән!
4 I will call on the LORD, who is worthy to be praised: so shall I be saved from my enemies.
Мәдһийиләргә лайиқ Пәрвәрдигарға мән нида қилимән, Шундақ қилип, мән дүшмәнлиримдин қутқузулимән;
5 When the waves of death surrounded me, the floods of ungodly men made me afraid;
Чүнки өлүмниң асарәтлири мени қоршивалди, Ихлассизларниң ямрап кетиши мени қорқитивәтти;
Тәһтисараниң танилири мени чирмивалди, Өлүм сиртмақлири алдимға кәлди. (Sheol h7585)
7 In my distress I called upon the LORD, and cried to my God: and he heard my voice out of his temple, and my cry entered into his ears.
Қийналғинимда мән Пәрвәрдигарға нида қилдим, Худайимға пәряд көтәрдим; У ибадәтханисидин авазимни аңлиди, Мениң пәрядим Униң қулиқиға кирди.
8 Then the earth shook and trembled; the foundations of heaven moved and shook, because he was angry.
Андин йәр-зимин тәврәп силкинип кәтти, Асманларниң һуллири дәһшәтлик тәврәнди, силкинип кәтти; Чүнки У ғәзәпләнди.
9 There went up a smoke out of his nostrils, and fire out of his mouth devoured: coals were kindled by it.
Униң димиғидин ис өрләп туратти, Ағзидин чиққан от һәммисини жутувәтти; Униңдин көмүр чоғлири чиқти;
10 He bowed the heavens also, and came down; and darkness was under his feet.
У асманларни еңиштүрүп егип чүшти, Пути астида тум қараңғулуқ еди.
11 And he rode upon a cherub, and flew: and he was seen upon the wings of the wind.
У бир керуб үстидә пәрваз қилди, У шамалниң қанатлирида көрүнди.
12 And he made darkness pavilions around him, dark waters, and thick clouds of the skies.
У қараңғулуқни, шундақла жиғилған суларни, Асманларниң қоюқ булутлирини, Өз әтрапида чедири қилди.
13 Through the brightness before him were coals of fire kindled.
Униң алдида турған йоруқлуқтин, Отлуқ чоғлар чиқип өтти;
14 The LORD thundered from heaven, and the most High uttered his voice.
Пәрвәрдигар асманда гүлдүрлиди; Һәммидин алий Болғучи авазини яңратти;
15 And he sent out arrows, and scattered them; lightning, and smote them.
Бәрһәқ, У оқлирини етип, [дүшмәнлиримни] тарқитивәтти; Чақмақларни чақтуруп, уларни қийқас-сүрәнгә салди;
16 And the channels of the sea appeared, the foundations of the world were laid open, at the rebuking of the LORD, at the blast of the breath of his nostrils.
Шуниң билән деңизниң тәкти көрүнүп қалди, Аләмниң һуллири ашкариланди, Пәрвәрдигарниң тәнбиһи билән, Димиғиниң нәпәсиниң зәрбиси билән.
17 He sent from above, he took me; he drew me out of many waters;
У жуқуридин қолини узитип, мени тутти; Мени улуқ сулардин тартип алди.
18 He delivered me from my strong enemy, from them that hated me: for they were too strong for me.
У мени күчлүк дүшминимдин, Маңа өчмәнләрдин қутқузди; Чүнки улар мәндин күчлүк еди.
19 They fell upon me in the day of my calamity: but the LORD was my support.
Күлпәткә учриған күнүмдә, улар маңа қарши һуҗумға өтти; Бирақ Пәрвәрдигар мениң таянчим еди.
20 He brought me forth also into a large place: he delivered me, because he delighted in me.
У мени кәңри-азатә бир җайға елип чиқарди; У мени қутқузди, чүнки У мәндин хурсән болди.
21 The LORD rewarded me according to my righteousness: according to the cleanness of my hands hath he recompensed me.
Пәрвәрдигар һәққанийлиғимға қарап маңа илтипат көрсәтти; Қолумниң һалаллиғини У маңа қайтурди;
22 For I have kept the ways of the LORD, and have not wickedly departed from my God.
Чүнки Пәрвәрдигарниң йоллирини тутуп кәлдим; Рәзиллик қилип Худайимдин айрилип кәтмидим;
23 For all his judgments were before me: and as for his statutes, I did not depart from them.
Чүнки униң барлиқ һөкүмлири алдимдидур; Мән Униң бәлгүлимилиридин чәтнәп кәтмидим;
24 I was also upright before him, and have kept myself from my iniquity.
Мән Униң билән ғубарсиз жүрдум, Өзүмни гунадин нери қилдим.
25 Therefore the LORD hath recompensed me according to my righteousness; according to my cleanness in his eye sight.
Вә Пәрвәрдигар һәққанийлиғимға қарап, Көз алдида болған һалаллиғим бойичә қилғанлиримни қайтурди.
26 With the merciful thou wilt show thyself merciful, and with the upright man thou wilt show thyself upright.
Вападар-меһриванларға Өзүңни вападар-меһриван көрситисән; Ғубарсизларға Өзүңни ғубарсиз көрситисән;
27 With the pure thou wilt show thyself pure; and with the perverse thou wilt contend.
Сап диллиқларға Өзүңни сап диллиқ көрситисән; Тәтүрләргә Өзүңни тәтүр көрситисән;
28 And the afflicted people thou wilt save: but thy eyes are upon the haughty, that thou mayest bring them down.
Чүнки Сән аҗиз мөмин хәлиқни қутқузисән; Бирақ көзлириңни тәкәббур үстигә тикип, Уларни шәрмәндә қилисән;
29 For thou art my lamp, O LORD: and the LORD will lighten my darkness.
Чүнки Сән Пәрвәрдигар мениң чирақимдурсән; Пәрвәрдигар мени басқан қараңғулуқни нурландуриду;
30 For by thee I have run through a troop: by my God have I leaped over a wall.
Чүнки Сән арқилиқ дүшмән қошуни арисидин жүгүрүп өттүм; Сән Худайим арқилиқ мән сепилдин атлап өттүм.
31 As for God, his way is perfect; the word of the LORD is tried: he is a shield to all them that trust in him.
Тәңрим — Униң йоли мукәммәлдур; Пәрвәрдигарниң сөзи синап испатланғандур; У Өзигә таянғанларниң һәммисигә қалқандур.
32 For who is God, except the LORD? and who is a rock, except our God?
Чүнки Пәрвәрдигардин башқа йәнә ким илаһтур? Бизниң Худайимиздин башқа ким қорам таштур?
33 God is my strength and power: and he maketh my way perfect.
Тәңри мениң мустәһкәм қорғинимдур; У йолумни мукәммәл, түп-түз қилиду;
34 He maketh my feet like hinds’ feet: and setteth me upon my high places.
У мениң путлиримни кейикниңкидәк қилиду; У мени жуқури җайлиримға турғузиду;
35 He teacheth my hands to war; so that a bow of steel is broken by my arms.
Қоллиримни уруш қилишқа үгитиду, Шуңлашқа биләклирим мис каманни керәләйду;
36 Thou hast also given me the shield of thy salvation: and thy gentleness hath made me great.
Сән маңа ниҗатиңдики қалқанни бәрдиң, Сениң мулайим кәмтәрлигиң мени улуқ қилди.
37 Thou hast enlarged my steps under me; so that my feet have not slipped.
Сән қәдәмлирим астидики җайни кәң қилдиң, Мениң путлирим тейилип кәтмиди.
38 I have pursued my enemies, and destroyed them; and turned not again until I had consumed them.
Мән дүшмәнлиримни қоғлап йоқаттим, Улар һалак болмиғичә һеч янмидим.
39 And I have consumed them, and wounded them, that they could not arise: yea, they have fallen under my feet.
Қайта туралмиғидәк қилип, Уларни һалак қилип янҗидим, Улар путлирим астида жиқилди.
40 For thou hast girded me with strength to battle: them that rose up against me hast thou subdued under me.
Сән җәң қилишқа күч билән белимни бағлидиң; Сән маңа һуҗум қилғанларни путум астида егилдүрдүң;
41 Thou hast also given me the necks of my enemies, that I might destroy them that hate me.
Дүшмәнлиримни маңа арқини қилип қачқуздуң, Шуниң билән мән маңа өчмәнләрни йоқаттим.
42 They looked, but there was none to save; even to the LORD, but he answered them not.
Улар тәлмүрди, бирақ қутқузидиған һеч ким йоқ еди; Һәтта Пәрвәрдигарға қаривиди, Уму уларға җавап бәрмиди.
43 Then I beat them as small as the dust of the earth, I stamped them as the mire of the street, and spread them abroad.
Мән уларни соқуп йәрдики топидәк қиливәттим; Кочидики патқақтәк мән уларни чәйливәттим; Уларниң үстидин петиқдивәттим.
44 Thou also hast delivered me from the strivings of my people, thou hast kept me to be head of the heathen: a people which I knew not shall serve me.
Сән мени хәлқимниң низалиридин қутқузғансән; Сән мени әлләрниң беши болушқа сақлидиң; Маңа ят болған бир хәлиқ хизмитимдә болмақта.
45 Strangers shall submit themselves to me: as soon as they hear, they shall be obedient to me.
Ят әлдикиләр маңа зәиплишип тәслим болиду; Аңлиши биләнла улар маңа итаәт қилиду;
46 Strangers shall fade away, and they shall come trembling out of their fortresses.
Ят әлдикиләр чүшкүнлишип кетиду; Улар өз истиһкамлиридин титригән һалда чиқип келиду;
47 The LORD liveth; and blessed be my rock; and exalted be the God of the rock of my salvation.
Пәрвәрдигар һаяттур! Мениң Қорам Тешим мубарәкләнсун; Ниҗатим болған қорам таш Худа алийдур, дәп мәдһийиләнсун!
48 It is God that avengeth me, and that bringeth down the people under me,
У, йәни мән үчүн толуқ қисас алғучи Тәңри, Хәлиқләрни маңа бойсундурғучидур;
49 And that bringeth me forth from my enemies: thou also hast lifted me up on high above them that rose up against me: thou hast delivered me from the violent man.
У мени дүшмәнлирим арисидин чиқарған; Бәрһәқ, Сән мени маңа һуҗум қилғанлардин жуқури көтәрдиң; Зораван адәмдин Сән мени қутулдурдуң.
50 Therefore I will give thanks to thee, O LORD, among the heathen, and I will sing praises to thy name.
Мошу сәвәплик мән әлләр арисида саңа тәшәккүр ейтимән, и Пәрвәрдигар; Намиңни улуқлап күйләрни ейтимән;
51 He is the tower of salvation for his king: and he showeth mercy to his anointed, to David, and to his seed for evermore.
У болса Өзи тиклигән падишаға зор қутқузушларни беғишлайду; Өзи мәсиһ қилғиниға, Йәни Давутқа һәм униң нәслигә мәңгүгә өзгәрмәс муһәббәтни көрситиду.
