2 Samuel 22
1 And David spoke to the LORD the words of this song in the day that the LORD had delivered him from the hand of all his enemies, and from the hand of Saul:
| وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید: |
2 And he said, The LORD is my rock, and my fortress, and my deliverer;
| خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. |
3 The God of my rock; in him will I trust: he is my shield, and the horn of my salvation, my high tower, and my refuge, my preserver; thou savest me from violence.
| خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. |
4 I will call on the LORD, who is worthy to be praised: so shall I be saved from my enemies.
| او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! |
5 When the waves of death surrounded me, the floods of ungodly men made me afraid;
| مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. |
| مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) |
7 In my distress I called upon the LORD, and cried to my God: and he heard my voice out of his temple, and my cry entered into his ears.
| اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. |
8 Then the earth shook and trembled; the foundations of heaven moved and shook, because he was angry.
| آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. |
9 There went up a smoke out of his nostrils, and fire out of his mouth devoured: coals were kindled by it.
| دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. |
10 He bowed the heavens also, and came down; and darkness was under his feet.
| او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. |
11 And he rode upon a cherub, and flew: and he was seen upon the wings of the wind.
| بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود. |
12 And he made darkness pavilions around him, dark waters, and thick clouds of the skies.
| او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. |
13 Through the brightness before him were coals of fire kindled.
| درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. |
14 The LORD thundered from heaven, and the most High uttered his voice.
| آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. |
15 And he sent out arrows, and scattered them; lightning, and smote them.
| او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. |
16 And the channels of the sea appeared, the foundations of the world were laid open, at the rebuking of the LORD, at the blast of the breath of his nostrils.
| آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد. |
17 He sent from above, he took me; he drew me out of many waters;
| خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. |
18 He delivered me from my strong enemy, from them that hated me: for they were too strong for me.
| مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید |
19 They fell upon me in the day of my calamity: but the LORD was my support.
| وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. |
20 He brought me forth also into a large place: he delivered me, because he delighted in me.
| او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. |
21 The LORD rewarded me according to my righteousness: according to the cleanness of my hands hath he recompensed me.
| خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، |
22 For I have kept the ways of the LORD, and have not wickedly departed from my God.
| زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. |
23 For all his judgments were before me: and as for his statutes, I did not depart from them.
| همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. |
24 I was also upright before him, and have kept myself from my iniquity.
| در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. |
25 Therefore the LORD hath recompensed me according to my righteousness; according to my cleanness in his eye sight.
| خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام. |
26 With the merciful thou wilt show thyself merciful, and with the upright man thou wilt show thyself upright.
| خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. |
27 With the pure thou wilt show thyself pure; and with the perverse thou wilt contend.
| به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی. |
28 And the afflicted people thou wilt save: but thy eyes are upon the haughty, that thou mayest bring them down.
| تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. |
29 For thou art my lamp, O LORD: and the LORD will lighten my darkness.
| ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. |
30 For by thee I have run through a troop: by my God have I leaped over a wall.
| با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. |
31 As for God, his way is perfect; the word of the LORD is tried: he is a shield to all them that trust in him.
| اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. |
32 For who is God, except the LORD? and who is a rock, except our God?
| کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟ |
33 God is my strength and power: and he maketh my way perfect.
| خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. |
34 He maketh my feet like hinds’ feet: and setteth me upon my high places.
| پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. |
35 He teacheth my hands to war; so that a bow of steel is broken by my arms.
| او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. |
36 Thou hast also given me the shield of thy salvation: and thy gentleness hath made me great.
| خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. |
37 Thou hast enlarged my steps under me; so that my feet have not slipped.
| زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. |
38 I have pursued my enemies, and destroyed them; and turned not again until I had consumed them.
| دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. |
39 And I have consumed them, and wounded them, that they could not arise: yea, they have fallen under my feet.
| آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. |
40 For thou hast girded me with strength to battle: them that rose up against me hast thou subdued under me.
| تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. |
41 Thou hast also given me the necks of my enemies, that I might destroy them that hate me.
| تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. |
42 They looked, but there was none to save; even to the LORD, but he answered them not.
| فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. |
43 Then I beat them as small as the dust of the earth, I stamped them as the mire of the street, and spread them abroad.
| من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. |
44 Thou also hast delivered me from the strivings of my people, thou hast kept me to be head of the heathen: a people which I knew not shall serve me.
| تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. |
45 Strangers shall submit themselves to me: as soon as they hear, they shall be obedient to me.
| بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. |
46 Strangers shall fade away, and they shall come trembling out of their fortresses.
| آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. |
47 The LORD liveth; and blessed be my rock; and exalted be the God of the rock of my salvation.
| خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! |
48 It is God that avengeth me, and that bringeth down the people under me,
| خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، |
49 And that bringeth me forth from my enemies: thou also hast lifted me up on high above them that rose up against me: thou hast delivered me from the violent man.
| و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. |
50 Therefore I will give thanks to thee, O LORD, among the heathen, and I will sing praises to thy name.
| ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. |
51 He is the tower of salvation for his king: and he showeth mercy to his anointed, to David, and to his seed for evermore.
| خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید. |
