Zechariah 7

1 When King Darius had been ruler for four years, on the fourth day of Kislev (which was the ninth month), the word of Yahweh came to Zechariah.

۱ و در سال چهارم داریوش پادشاه واقع شدکه کلام خداوند در روز چهارم ماه نهم که ماه کسلو باشد بر زکریا نازل شد.

2 The people of Bethel had sent Sharezer and Regem-Melek and their men to beg before the face of Yahweh.

۲ و اهل بیت ئیل یعنی شراصر و رجم ملک و کسان ایشان فرستاده بودند تا از خداوند مسالت نمایند.

3 They spoke to the priests who were at the house of Yahweh of hosts and to the prophets; they said, “Should I mourn in the fifth month by means of a fast, as I have done these many years?”

۳ و به کاهنانی که در خانه یهوه صبایوت بودند و به انبیا تکلم نموده، گفتند: «آیا در ماه پنجم می‌باید که من گریه کنم و زهد ورزم چنانکه در این سالها کردم؟»

4 So the word of Yahweh of hosts came to me, saying,

۴ پس یهوه صبایوت به من نازل شده، گفت:

5 “Speak to all the people of the land and to the priests and say, 'When you fasted and mourned in the fifth and in the seventh month for these seventy years, were you truly fasting for me?

۵ «تمامی قوم زمین و کاهنان را خطاب کرده، بگو: چون در این هفتاد سال در ماه پنجم و ماه هفتم روزه داشتید و نوحه گری نمودید، آیا برای من هرگز روزه می‌داشتید؟

6 When you ate and drank, did you not eat and drink for yourselves?

۶ و چون می‌خورید وچون می‌نوشید، آیا به جهت خود نمی خورید وبرای خود نمی نوشید؟

7 Were these not the same words that Yahweh proclaimed by the mouth of the former prophets, when you still inhabited Jerusalem and the surrounding cities in prosperity and were settled in the Negev, and the foothills to the west?'”

۷ آیا کلامی را که خداوندبه واسطه انبیای سلف ندا کرد، هنگامی که اورشلیم مسکون و امن می‌بود و شهرهای مجاورش و جنوب و هامون مسکون می‌بود(نمی دانید)؟»

8 The word of Yahweh came to Zechariah, saying,

۸ و کلام خداوند بر زکریا نازل شده، گفت:

9 “Yahweh of hosts says this, 'Judge with true justice, covenant faithfulness, and mercy. Let each man do this for his brother.

۹ «یهوه صبایوت امر فرموده، چنین می‌گوید: براستی داوری نمایید و با یکدیگر احسان و لطف معمول دارید.

10 About the widow and orphan, the foreigner, and the poor person—do not oppress them, and let none of you plot any harm against another in your heart.'

۱۰ و بر بیوه‌زنان و یتیمان و غریبان و فقیران ظلم منمایید و در دلهای خود بر یکدیگر بدی میندیشید.

11 But they refused to pay attention and set their shoulders stubbornly. They stopped up their ears so they would not hear.

۱۱ اما ایشان از گوش گرفتن ابا نمودند و سرکشی کرده، گوشهای خودرا از شنیدن سنگین ساختند.

12 They made their hearts as hard as rock so they would not hear the law or the words of Yahweh of hosts. He had sent these messages to the people by his Spirit in earlier times, by the mouth of the prophets. But the people refused to listen, so Yahweh of hosts was very angry with them.

۱۲ بلکه دلهای خویش را (مثل ) الماس سخت نمودند تاشریعت و کلامی را که یهوه صبایوت به روح خود به واسطه انبیای سلف فرستاده بود نشنوند، بنابراین خشم عظیمی از جانب یهوه صبایوت صادر شد.

13 It happened that when he called, they did not listen. In the same way,” said Yahweh of hosts, “they will call out to me, but I will not listen.

۱۳ پس واقع خواهد شد چنانکه او نداکرد و ایشان نشنیدند، همچنان یهوه صبایوت می‌گوید ایشان فریاد خواهند برآورد و من نخواهم شنید.

14 For I will scatter them with a whirlwind to all the nations that they have not seen, and the land will be desolate after them. For no one will pass through the land or return to it since the people have made their delightful land into a wasteland.”

۱۴ و ایشان را بر روی تمامی امت هایی که نشناخته بودند، به گردباد پراکنده خواهم ساخت و زمین در عقب ایشان چنان ویران خواهد شد که کسی در آن عبور و ترددنخواهد کرد پس زمین مرغوب را ویران ساخته‌اند.»