< Psalms 83 >
1 A song. A psalm of Asaph. God, do not be silent! Do not ignore us and remain unmoved, God.
Oh Dios, huwag kang tumahimik: huwag kang mapayapa, at tumiwasay, Oh Dios.
2 Look, your enemies are making a commotion, and those who hate you have raised their heads.
Sapagka't narito, ang mga kaaway mo'y nanggugulo: at silang nangagtatanim sa iyo ay nangagtaas ng ulo.
3 They conspire against your people and plan together against your protected ones.
Sila'y nagsisitanggap ng payong may katusuhan laban sa iyong bayan, at nangagsanggunian laban sa iyong nangakakubli.
4 They have said, “Come, and let us destroy them as a nation. Then the name of Israel will no longer be remembered.”
Kanilang sinabi, Kayo'y parito, at atin silang ihiwalay sa pagkabansa; upang ang pangalan ng Israel ay huwag nang maalaala pa.
5 They have schemed together with one strategy; against you they have made an alliance.
Sapagka't sila'y nangagsangguniang magkakasama na may isang pagkakaayon; laban sa iyo ay nangagtitipanan:
6 This includes the tents of Edom and the Ishmaelites, and the people of Moab and the Hagrites, who plot together with
Ang mga tolda ng Edom at ng mga Ismaelita; ang Moab at ang mga Agareno;
7 Gebal, Ammon, Amalek; it also includes Philistia and the inhabitants of Tyre.
Ang Gebal, at ang Ammon, at ang Amalec; ang Filisteo na kasama ng mga taga Tiro:
8 Assyria also is allied with them; they are helping the descendants of Lot. (Selah)
Pati ng Asiria ay nalalakip sa kanila; kanilang tinulungan ang mga anak ni Lot.
9 Do to them as you did to Midian, as you did to Sisera and to Jabin at the Kishon River.
Gumawa ka sa kanila ng gaya sa Madianita; gaya kay Sisara, gaya kay Jabin, sa ilog ng Cison:
10 They perished at Endor and became like manure for the earth.
Na nangamatay sa Endor; sila'y naging parang dumi sa lupa.
11 Make their nobles like Oreb and Zeeb, and all their princes like Zebah and Zalmunna.
Gawin mo ang kanilang mga maginoo na gaya ni Oreb at ni Zeeb; Oo, lahat nilang mga pangulo ay gaya ni Zeba at ni Zalmuna;
12 They said, “Let us take for ourselves the pastures of God.”
Na siyang nagsipagsabi, kunin natin para sa atin na pinakaari ang mga tahanan ng Dios.
13 My God, make them like the whirling dust, like chaff before the wind,
Oh Dios ko, gawin mo silang parang ipoipong alabok; Parang dayami sa harap ng hangin.
14 like the fire that burns the forest, and like the flame that sets the mountains on fire.
Parang apoy na sumusunog ng gubat, at parang liyab na nanunupok ng mga bundok;
15 Chase them with your strong wind, and terrify them with your windstorm.
Kaya't habulin mo (sila) ng iyong bagyo, at pangilabutin mo (sila) ng iyong unos.
16 Fill their faces with shame so that they might seek your name, Yahweh.
Lipusin mo ang kanilang mga mukha ng kahihiyan; upang hanapin nila ang iyong pangalan, Oh Panginoon.
17 May they be put to shame and be terrified forever; may they perish in disgrace.
Mangapahiya (sila) at manganglupaypay magpakailan man; Oo, mangahiya (sila) at mangalipol:
18 Then they will know that you alone, Yahweh, are the Most High over all the earth.
Upang kanilang maalaman na ikaw lamang, na ang pangalan ay JEHOVA, ay Kataastaasan sa buong lupa.