Psalms 78
1 A maschil of Asaph. Hear my teaching, my people, listen to the words of my mouth.
| قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید. |
2 I will open my mouth in parables; I will sing about hidden things about the past.
| زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم. |
3 These are things that we have heard and learned, things that our ancestors have told us.
| می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم. |
4 We will not keep them from their descendants. We will tell the next generation about the praiseworthy deeds of Yahweh, his strength, and the wonders that he has done.
| اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است. |
5 For he established covenant decrees in Jacob and appointed a law in Israel. He commanded our ancestors that they were to teach them to their children.
| خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند |
6 He commanded this so that the generation to come might know his decrees, the children not yet born, who should tell them in turn to their own children.
| و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد. |
7 Then they would place their hope in God and not forget his deeds but keep his commandments.
| به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند. |
8 Then they would not be like their ancestors, who were a stubborn and rebellious generation, a generation whose hearts were not right, and whose spirits were not committed and faithful to God.
| در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند. |
9 The Ephraimites were armed with bows, but they turned back on the day of battle.
| افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند. |
10 They did not keep the covenant with God, and they refused to obey his law.
| آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند. |
11 They forgot his deeds, the wonderful things that he had shown them.
| کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند، |
12 They forgot the marvelous things he did in the sight of their ancestors in the land of Egypt, in the land of Zoan.
| کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود. |
13 He divided the sea and led them across it; he made the waters to stand like walls.
| خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند. |
14 In the daytime he led them with a cloud and all the night with the light of fire.
| بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش! |
15 He split the rocks in the wilderness, and he gave them water abundantly, enough to fill the depths of the sea.
| در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد. |
16 He made streams flow out of the rock and made the water flow like rivers.
| بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت! |
17 Yet they continued to sin against him, rebelling against the Most High in the wilderness.
| ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند. |
18 They challenged God in their hearts by asking for food to satisfy their appetites.
| آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند. |
19 They spoke against God; they said, “Can God really lay out a table for us in the wilderness?
| حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟ |
20 See, when he struck the rock, waters gushed out and streams overflowed. But can he give bread also? Will he provide meat for his people?”
| درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟» |
21 When Yahweh heard this, he was angry; so his fire burned against Jacob, and his anger attacked Israel,
| خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید، |
22 because they did not believe in God and did not trust in his salvation.
| زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد. |
23 Yet he commanded the skies above and opened the doors of the sky.
| با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود |
24 He rained down manna for them to eat, and gave them the grain from heaven.
| و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند. |
25 People ate the bread of angels. He sent them food in abundance.
| بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود. |
26 He caused the east wind to blow in the sky, and by his power he guided the south wind.
| سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد |
27 He rained down meat on them like dust, birds as numerous as the sands of the sea.
| تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند. |
28 They fell in the middle of their camp, all around their tents.
| پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند. |
29 So they ate and were full. He gave them what they craved.
| پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد. |
30 But they had not yet filled up; their food was still in their mouths.
| اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود، |
31 Then God's anger attacked them and killed the strongest of them. He brought down the young men of Israel.
| غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت. |
32 Despite this, they continued to sin and did not believe his wonderful deeds.
| با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند. |
33 Therefore God cut short their days; their years were filled with terror.
| بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند. |
34 Whenever God afflicted them, they would start to seek him, and they would return and look earnestly for him.
| هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند |
35 They would call to mind that God was their rock and that the Most High God was their rescuer.
| و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است. |
36 But they would flatter him with their mouth and lie to him with their words.
| اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند. |
37 For their hearts were not firmly fixed on him, and they were not faithful to his covenant.
| دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند. |
38 Yet he, being merciful, forgave their iniquity and did not destroy them. Yes, many times he held back his anger and did not stir up all his wrath.
| اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید، |
39 He called to mind that they were made of flesh, a wind that passes away and does not return.
| زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست. |
40 How often they rebelled against him in the wilderness and grieved him in the barren regions!
| بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند. |
41 Again and again they challenged God and offended the Holy One of Israel.
| بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند. |
42 They did not think about his power, how he had rescued them from the enemy
| قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند. |
43 when he performed his terrifying signs in Egypt and his wonders in the region of Zoan.
| بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند. |
44 He turned the Egyptians' rivers to blood so that they could not drink from their streams.
| در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند. |
45 He sent swarms of flies that devoured them and frogs that overran their land.
| انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد. |
46 He gave their crops to the grasshopper and their labor to the locust.
| محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد. |
47 He destroyed their vines with hail and their sycamore trees with more hail.
| تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد. |
48 He rained hail on their cattle and hurled lightning bolts at their livestock.
| رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد. |
49 The fierceness of his anger lashed out against them. He sent wrath, fury, and trouble like agents who bring disaster.
| او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد. |
50 He leveled a path for his anger; he did not spare them from death but gave them over to the plague.
| او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت. |
51 He killed all the firstborn in Egypt, the firstborn of their strength in the tents of Ham.
| همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت. |
52 He led his own people out like sheep and guided them through the wilderness like a flock.
| آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد. |
53 He led them secure and unafraid, but the sea overwhelmed their enemies.
| ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند. |
54 Then he brought them to the border of his holy land, to this mountain that his right hand acquired.
| سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود. |
55 He drove out the nations from before them and assigned them their inheritance. He settled the tribes of Israel in their tents.
| ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند. |
56 Yet they challenged and defied the Most High God and did not keep his solemn commands.
| اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند. |
57 They were unfaithful and acted treacherously like their fathers; they were as undependable as a faulty bow.
| مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند. |
58 For they made him angry with their high places and provoked him to jealous anger with their idols.
| بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند. |
59 When God heard this, he was angry and completely rejected Israel.
| وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد. |
60 He abandoned the sanctuary of Shiloh, the tent where he had lived among people.
| خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد |
61 He allowed his strength to be captured and gave his glory into the enemy's hand.
| و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد. |
62 He handed his people over to the sword, and he was angry with his heritage.
| بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد. |
63 Fire devoured their young men, and their young women had no wedding songs.
| جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند. |
64 Their priests fell by the sword, and their widows could not weep.
| کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند. |
65 Then the Lord awakened as one from sleep, like a warrior who shouts because of wine.
| سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست. |
66 He drove his adversaries back; he put them to everlasting shame.
| دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت. |
67 He rejected the tent of Joseph, and he did not chose the tribe of Ephraim.
| او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود |
68 He chose the tribe of Judah and Mount Zion that he loved.
| اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید. |
69 He built his sanctuary like the heavens, like the earth that he has established forever.
| در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود. |
70 He chose David, his servant, and took him from the sheepfolds.
| سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید. |
71 He took him from following the ewes with their young, and he brought him to be shepherd of Jacob, his people, and of Israel, his heritage.
| او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود. |
72 David shepherded them with the integrity of his heart, and he guided them with the skill of his hands.
| داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد. |
