Psalms 77

1 For the chief musician; after the manner of Jeduthun. A psalm of Asaph. I will call out with my voice to God; I will call with my voice to God, and my God will hear me.

Ako'y dadaing ng aking tinig sa Dios; sa Dios ng aking tinig; at kaniyang didinggin ako.

2 In the day of my trouble I sought the Lord; at night I stretched my hands out, and they would not become tired. My soul refused to be comforted.

Sa kaarawan ng aking kabagabagan ay hinahanap ko ang Panginoon: ang kamay ko'y nakaunat sa gabi, at hindi nangangalay; tumatangging maaliw ang kaluluwa ko.

3 I thought of God as I groaned; I thought about him as I grew faint. (Selah)

Naaalaala ko ang Dios, at ako'y nababalisa: ako'y nagdaramdam, at ang diwa ko'y nanglulupaypay. (Selah)

4 You held my eyes open; I was too troubled to speak.

Iyong pinupuyat ang mga mata ko: ako'y totoong nababagabag na hindi ako makapagsalita.

5 I thought about the days of old, about times long past.

Aking ginunita ang mga araw ng una, ang mga taon ng dating mga panahon.

6 During the night I called to mind the song I once sang. I thought carefully and tried to understand what had happened.

Aking inaalaala ang awit ko sa gabi: sumasangguni ako sa aking sariling puso; at ang diwa ko'y masikap na nagsiyasat.

7 Will the Lord reject me forever? Will he never again show me favor?

Magtatakuwil ba ang Panginoon magpakailan man? At hindi na baga siya lilingap pa?

8 Was his covenant faithfulness gone forever? Had his promise failed forever?

Ang kaniya bang kagandahang-loob ay lubos na nawala magpakailan man? Natapos na bang walang hanggan ang kaniyang pangako?

9 Had God forgotten to be gracious? Had his anger shut off his compassion? (Selah)

Nakalimot na ba ang Dios na magmaawain? Kaniya bang tinakpan ng kagalitan ang kaniyang malumanay na mga kaawaan? (Selah)

10 I said, “This is my sorrow: the changing of the right hand of the Most High toward us.”

At aking sinabi, Ito ang sakit ko; nguni't aalalahanin ko ang mga taon ng kanan ng Kataastaasan.

11 But I will call to mind your deeds, Yahweh; I will think about your wonderful deeds of old.

Babanggitin ko ang mga gawa ng Panginoon; sapagka't aalalahanin ko ang mga kabagabagan mo ng una.

12 I will ponder all your deeds and will reflect on them.

Bubulayin ko ang lahat ng iyong gawa, at magmumuni tungkol sa iyong mga gawa.

13 Your way, God, is holy; what god compares to our great God?

Ang iyong daan, Oh Dios, ay nasa santuario: sino ang dakilang dios na gaya ng Dios?

14 You are the God who does wonders; you have revealed your strength among the peoples.

Ikaw ay Dios na gumagawa ng mga kagilagilalas: iyong ipinakilala ang kalakasan mo sa gitna ng mga tao.

15 You gave your people victory by your great power— the descendants of Jacob and Joseph. (Selah)

Iyong tinubos ng kamay mo ang iyong bayan, ang mga anak ng Jacob at ng Jose. (Selah)

16 The waters saw you, God; the waters saw you, and they were afraid; the depths trembled.

Nakita ka ng tubig, Oh Dios; nakita ka ng tubig, sila'y nangatakot: ang mga kalaliman din naman ay nanginig.

17 The clouds poured down water; the cloudy skies gave voice; your arrows flew about.

Ang mga alapaap ay nangaglagpak ng tubig; ang langit ay humugong: ang mga pana mo naman ay nagsihilagpos.

18 Your thunderous voice was heard in the wind; the lightning lit up the world; the earth trembled and shook.

Ang tinig ng iyong kulog, ay nasa ipoipo; tinanglawan ng mga kidlat ang sanglibutan: ang lupa ay nayanig at umuga.

19 Your path went through the sea and your way through the surging waters, but your footprints were not seen.

Ang daan mo'y nasa dagat, at ang mga landas mo'y nasa malalawak na tubig, at ang bakas mo'y hindi nakilala.

20 You led your people like a flock by the hand of Moses and Aaron.

Iyong pinapatnubayan ang iyong bayan na parang kawan, sa pamamagitan ng kamay ni Moises at ni Aaron.