Psalms 77
1 For the chief musician; after the manner of Jeduthun. A psalm of Asaph. I will call out with my voice to God; I will call with my voice to God, and my God will hear me.
| برای رهبر سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. با صدایی بلند به سوی خدا فریاد برمی‌آورم! به سوی خدا فریاد برمی‌آورم تا صدای مرا بشنود. |
2 In the day of my trouble I sought the Lord; at night I stretched my hands out, and they would not become tired. My soul refused to be comforted.
| به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت. |
3 I thought of God as I groaned; I thought about him as I grew faint. (Selah)
| خدا را به یاد می‌آورم و از حسرت می‌نالم. به فکر فرو می‌روم و پریشان می‌شوم. |
4 You held my eyes open; I was too troubled to speak.
| او نمی‌گذارد خواب بچشمانم بیاید. از شدت ناراحتی نمی‌توانم حرف بزنم. |
5 I thought about the days of old, about times long past.
| به روزهای گذشته فکر می‌کنم، به سالهایی که پشت سر نهاده‌ام می‌اندیشم. |
6 During the night I called to mind the song I once sang. I thought carefully and tried to understand what had happened.
| تمام شب را در تفکر می‌گذرانم و از خود می‌پرسم: |
7 Will the Lord reject me forever? Will he never again show me favor?
| «آیا خداوند مرا برای همیشه ترک کرده است؟ آیا او دیگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟ |
8 Was his covenant faithfulness gone forever? Had his promise failed forever?
| آیا دیگر هرگز به من محبت نخواهد کرد؟ آیا دیگر هرگز به قول خود وفا نخواهد کرد؟ |
9 Had God forgotten to be gracious? Had his anger shut off his compassion? (Selah)
| آیا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش کرده است؟ آیا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟» |
10 I said, “This is my sorrow: the changing of the right hand of the Most High toward us.”
| سپس به خود می‌گویم: «این از ضعف من است که چنین فکر می‌کنم. پس سالهایی را که دست خداوند قادر متعال در کار بوده است به یاد خواهم آورد.» |
11 But I will call to mind your deeds, Yahweh; I will think about your wonderful deeds of old.
| بله، معجزات و کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است به یاد خواهم آورد |
12 I will ponder all your deeds and will reflect on them.
| و در کارهای شگفت‌انگیز او تفکر خواهم کرد. |
13 Your way, God, is holy; what god compares to our great God?
| ای خدا، تمام راههای تو پاک و بی‌عیب است! خدایی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد. |
14 You are the God who does wonders; you have revealed your strength among the peoples.
| تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی و قدرت خود را بر قومها نمایان می‌سازی. |
15 You gave your people victory by your great power— the descendants of Jacob and Joseph. (Selah)
| با دست توانای خود بنی‌اسرائیل را رهانیدی. |
16 The waters saw you, God; the waters saw you, and they were afraid; the depths trembled.
| آبها وقتی تو را دیدند به عقب رفتند و اعماق دریا به لرزه درآمد. |
17 The clouds poured down water; the cloudy skies gave voice; your arrows flew about.
| از ابرها باران بارید. در آسمان رعد و برق پدید آمد و تیرهای آتشین به هر سو جهید. |
18 Your thunderous voice was heard in the wind; the lightning lit up the world; the earth trembled and shook.
| در میان گردباد صدای رعد شنیده شد و برق آسمان دنیا را روشن کرد. زمین تکان خورد و لرزید. |
19 Your path went through the sea and your way through the surging waters, but your footprints were not seen.
| از میان دریا جایی که هرگز به فکر کسی نمی‌رسید راهی پدید آوردی |
20 You led your people like a flock by the hand of Moses and Aaron.
| و مانند یک شبان، بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی. |
