Psalms 74
1 A maschil of Asaph. God, why have you rejected us forever? Why does your anger burn against the sheep of your pasture?
Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
2 Call to mind your people, whom you purchased in ancient times, the tribe whom you have redeemed to be your own heritage, and Mount Zion, where you live.
Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
3 Come look at the complete ruins, all the damage that the enemy has done in the holy place.
Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
4 Your adversaries roared in the middle of your appointed place; they set up their battle flags.
Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
5 They hacked away with axes as in a thick forest.
Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
6 They smashed and broke down all the engravings; they broke them with axes and hammers.
A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
7 They set your sanctuary on fire; they desecrated where you live, knocking it to the ground.
Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
8 They said in their hearts, “We will destroy them all.” They burned up all of your meeting places in the land.
Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
9 We do not see any more signs; there is no prophet any more, and no one among us knows how long this will last.
Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
10 How long, God, will the enemy throw insults at you? Will the enemy blaspheme your name forever?
Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
11 Why do you hold back your hand, your right hand? Take your right hand from your garment and destroy them.
Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
12 Yet God has been my king from ancient times, bringing salvation on the earth.
Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
13 You divided the sea by your strength; you smashed the heads of the sea monsters in the waters.
Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
14 You crushed the heads of leviathan; you fed him to those living in the wilderness.
Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
15 You broke open springs and streams; you dried up flowing rivers.
Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
16 The day is yours, and the night is yours also; you set the sun and moon in place.
Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
17 You have set all the borders of the earth; you have made summer and winter.
Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
18 Call to mind how the enemy hurled insults at you, Yahweh, and that a foolish people has blasphemed your name.
Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
19 Do not give the life of your dove to a wild animal. Do not forget forever the life of your oppressed people.
Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
20 Remember your covenant, for the dark regions of the land are full of places of violence.
Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
21 Do not let the oppressed be turned back in shame; let the poor and oppressed praise your name.
Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
22 Arise, God; defend your own honor; call to mind how fools insult you all day long.
Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
23 Do not forget the voice of your adversaries or the uproar of those who continually defy you.
Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
