< Psalms 73 >

1 A psalm of Asaph. Surely God is good to Israel, to those with a pure heart.
مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.
2 But as for me, my feet almost slipped; my feet almost slipped out from under me
اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.
3 because I was envious of the arrogant when I saw the prosperity of the wicked.
زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.
4 For they have no pain until their death, but they are strong and well fed.
دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.
5 They are free from the burdens of other men; they are not afflicted like other men.
مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛
6 Pride adorns them like a necklace around their neck; violence clothes them like a robe.
در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.
7 Out of such blindness comes sin; evil thoughts pass through their hearts.
قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.
8 They mock and speak wickedly; in their arrogance they threaten oppression.
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.
9 They set their mouth against the heavens, and their tongues march through the earth.
به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.
10 Therefore his people turn to them and abundant waters are drained out.
پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند
11 They say, “How does God know? Is there knowledge with the Most High?”
و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»
12 Take notice: these people are wicked; they are always carefree, becoming richer and richer.
به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.
13 Surely it is in vain that I have guarded my heart and washed my hands in innocence.
پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟
14 For all the day long I have been afflicted and disciplined every morning.
نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.
15 If I had said, “I will say these things,” then I would have betrayed this generation of your children.
ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.
16 Though I tried to understand these things, it was too difficult for me.
هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛
17 Then I went into God's sanctuary and came to understand their fate.
تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.
18 Surely you put them in slippery places; you bring them down to ruin.
ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.
19 How they become a wilderness in a moment! They come to an end and are finished in awful terrors.
آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.
20 They are like a dream after one wakes up; Lord, when you arise, you will think nothing of those dreams.
آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!
21 For my heart was grieved, and I was deeply wounded.
وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!
22 I was ignorant and lacked insight; I was like a senseless animal before you.
من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!
23 Yet I am always with you; you hold my right hand.
با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!
24 You will guide me with your advice and afterward receive me to glory.
تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.
25 Whom have I in heaven but you? There is no one on earth that I desire but you.
ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.
26 My flesh and my heart grow weak, but God is the strength of my heart forever.
اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!
27 Those who are far from you will perish; you will destroy all those who are unfaithful to you.
خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.
28 But as for me, all I need to do is to approach God. I have made the Lord Yahweh my refuge. I will declare all your deeds.
اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

< Psalms 73 >