Psalms 69
1 For the chief musician; set to Shoshannim. A psalm of David. Save me, God; for the waters have put my life in danger.
Voor muziekbegeleiding; op de wijze: "De leliën." Van David. Red mij, o God! Want het water staat aan mijn lippen;
2 I sink in deep mire, where there is no place to stand; I have come into deep waters, where the floods flow over me.
Ik zink in een modderpoel weg, En voel geen grond meer onder de voeten; Ik ben in peilloze wateren geraakt, En de stroom sleurt mij mee.
3 I am weary with my crying; my throat is dry; my eyes fail while I wait for my God.
Ik ben afgemat van mijn schreien en schor is mijn keel; Mijn ogen staan mat van het staren naar God.
4 Those who hate me without a cause are more than the hairs on my head; those who would cut me off, being my enemies for wrong reasons, are mighty; what I did not steal, I have to give back.
Talrijker dan de haren op mijn hoofd, zijn zij, die mij onverdiend haten. Talrijker dan mijn beenderen, die mij bestrijden zonder enige grond; En wat ik niet heb geroofd, Vordert men nog van mij terug.
5 God, you know my foolishness, and my sins are not hidden from you.
Gij zoudt het weten, o God, als ik iets dwaas had gedaan, En als ik schuld had, was het U niet verborgen!
6 Let not those who hope in you be put to shame because of me, Lord Yahweh of hosts; let not those who seek you be brought to dishonor because of me, God of Israel.
Laat dus in mij niet worden beschaamd, Die op U hopen, Heer, Jahweh der heirscharen; In mij niet te schande worden, Die U zoeken, Israëls God!
7 For your sake I have borne rebuke; shame has covered my face.
Neen, om Uwentwil moet ik schande verduren, En bedekt het schaamrood mijn gelaat!
8 I have become a stranger to my brothers, an alien to my mother's children.
Ik ben een vreemdeling voor mijn broeders geworden, Een onbekende voor de zonen mijner moeder:
9 For the zeal of your house has eaten me up, and the rebukes of those who rebuke you have fallen on me.
Want de ijver voor uw huis heeft mij verteerd, Op mij valt de smaad van hen, die U smaden.
10 When I wept and did not eat food, they insulted me.
Als ik ween, en mij door vasten kastijd, Wordt het mij tot schande gerekend;
11 When I made sackcloth my clothing, I became the object of a proverb to them.
Trek ik het boetekleed aan, Men gaat er mee spotten;
12 Those who sit in the city gate talk about me; I am a song of drunkards.
Die in de poort zitten, praten over mij, En de slempers maken er liedjes op.
13 But as for me, my prayer is to you, Yahweh, at a time that you will accept; answer me in the trustworthiness of your salvation.
Maar tot U richt ik mijn bede, o Jahweh, In de tijd der genade, o God. Verhoor mij om uw grote ontferming, En om de trouw van uw hulp;
14 Pull me out of the mire, and do not let me sink; let me be taken away from those who hate me and rescued out of the deep waters.
Red mij uit de modderpoel en laat mij er niet in verzinken; Verlos mij, en trek mij uit de diepe wateren omhoog!
15 Do not let the floods of water overwhelm me, neither let the deep swallow me up. Do not let the pit shut its mouth on me.
Laat de watervloed mij niet overstelpen, de kolken verzwelgen, De afgrond zijn mond niet boven mij sluiten.
16 Answer me, Yahweh, for your covenant faithfulness is good; because your mercies for me are many, turn to me.
Red mij, Jahweh, naar de goedertierenheid uwer genade, En zie op mij neer naar uw grote ontferming;
17 Do not hide your face from your servant, for I am in distress; answer me quickly.
Verberg uw aanschijn niet voor uw dienaar, Verhoor mij spoedig, want het is mij bang om het hart!
18 Come to me and redeem me. Because of my enemies, ransom me.
Wees mij nabij, en kom mij te hulp, Verlos mij om wille van mijn vijand!
19 You know my rebuke, my shame, and my dishonor; my adversaries are all before you.
Gij kent toch mijn smaad, mijn schaamte en schande, En al mijn verdrukkers staan U voor ogen;
20 Rebuke has broken my heart; I am full of heaviness; I looked for someone to take pity, but there was none; I looked for comforters, but I found none.
Gij weet, hoe de smaad mij het hart heeft gebroken, En hoe vertwijfeld ik ben. Ik wachtte op een, die medelijden had, maar er was er geen, Op troosters, maar ik vond ze niet.
21 They gave me poison for my food; in my thirst they gave me vinegar to drink.
Ze gaven mij gal in plaats van spijs, En lesten mijn dorst met azijn.
22 Let their table before them become a snare; when they think they are in safety, let it become a trap.
Hun tafel worde hun tot een val, Hun offergelagen een strik;
23 Let their eyes be darkened so that they cannot see; and always make their loins shake.
Laat hun ogen worden beneveld, zodat ze niet zien, En ontwricht hun lenden voor immer;
24 Pour out your indignation on them, and let the fierceness of your anger overtake them.
Stort uw gramschap over hen uit, Uw woede moge hen treffen!
25 Let their place be a desolation; let no one live in their tents.
Laat hun kamp tot steppe worden, En niemand hun tenten bewonen.
26 For they persecuted the one you struck down. They repeated the account of the pain of those you have wounded.
Neen, ze vervolgden nog, dien Gij hadt geslagen, En vergrootten de smarten van die door U was gewond;
27 Accuse them of having committed iniquity after iniquity; do not let them come into your righteous victory.
Stapel de ene schuld op de andere, Zodat ze niet tot uw gerechtigheid komen;
28 Let them be blotted out of the Book of Life and not be written down along with the righteous.
Laat ze uit het boek des levens worden geschrapt, Niet worden opgeschreven met de rechtvaardigen.
29 But I am poor and sorrowful; let your salvation, God, set me up on high.
Maar hoe ook geplaagd en bedroefd, Uw hulp, o God, zal mij redden!
30 I will praise the name of God with a song and will exalt him with thanksgiving.
Dan zal ik de Naam van God in liederen prijzen, En Hem loven en danken!
31 That will please Yahweh better than an ox or a bull that has horns and hooves.
Dit zal Jahweh meer aangenaam zijn dan stieren, Meer dan varren met horens en hoeven.
32 The meek have seen it and are glad; you who seek after God, let your hearts live.
Verheugt u, ongelukkigen, wanneer gij dit ziet; Zoekt naar God, en uw hart leeft weer op.
33 For Yahweh hears the needy and does not despise his prisoners.
Want Jahweh hoort de behoeftigen aan, En versmaadt de geknevelden niet.
34 Let heaven and earth praise him, the seas and everything that moves in them.
Hemel en aarde moeten Hem loven, De zeeën, met wat er in leeft!
35 For God will save Zion and will rebuild the cities of Judah; the people will live there and have it as a possession.
Want God zal Sion verlossen, En de steden van Juda herbouwen. Men zal daarin terugkeren, En ze bezetten;
36 His servants' descendants will inherit it; and those who love his name will live there.
Het geslacht van zijn dienaars zal ze erven, En wie zijn Naam liefheeft, daar wonen!
