< Psalms 44 >

1 For the chief musician. A psalm of the sons of Korah. A maschil. We have heard with our ears, God, our fathers have told us what work you did in their days, in the days of old.
Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.
2 You drove out the nations with your hand, but you planted our people; you afflicted the peoples, but you spread our people out in the land.
Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.
3 For they did not obtain the land for their possession by their own sword, neither did their own arm save them; but your right hand, your arm, and the light of your face, because you were favorable to them.
Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)
4 God, You are my King; command victory for Jacob.
O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.
5 Through you we will push down our adversaries; through your name we will tread them under, those who rise up against us.
Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.
6 For I will not trust in my bow, neither will my sword save me.
Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.
7 But you have saved us from our adversaries, and have put to shame those who hate us.
Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.
8 In God we have made our boast all the day long, and we will give thanks to your name forever. (Selah)
Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)
9 But now you have thrown us off and brought us dishonor, and you do not go out with our armies.
Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.
10 You make us turn back from the adversary; and those who hate us take spoil for themselves.
Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.
11 You have made us like sheep to be slaughtered and have scattered us among the nations.
Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.
12 You sell your people for nothing; you have not increased your wealth by doing so.
Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.
13 You make us a rebuke to our neighbors, scoffed and mocked by those around us.
Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.
14 You make us an insult among the nations, a shaking of the head among the peoples.
Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.
15 All the day long my dishonor is before me, and the shame of my face has covered me
Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha
16 because of the voice of him who rebukes and insults, because of the enemy and the avenger.
dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.
17 All this has come on us; yet we have not forgotten you or dealt falsely with your covenant.
Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.
18 Our heart has not turned back; our steps have not gone from your way.
Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.
19 Yet you have severely broken us in the place of jackals and covered us with the shadow of death.
Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.
20 If we have forgotten the name of our God or spread out our hands to a strange god,
Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,
21 would not God search this out? For he knows the secrets of the heart.
hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
22 Indeed, for your sake we are being killed all day long; we are considered to be sheep for the slaughter.
Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.
23 Awake, why do you sleep, Lord? Arise, do not throw us off permanently.
Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?
24 Why do you hide your face and forget our affliction and our oppression?
Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?
25 For we have melted away into the dust; our bodies cling to the earth.
Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.
26 Rise up for our help and redeem us for the sake of your covenant faithfulness.
Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.

< Psalms 44 >