< Psalms 38 >
1 A psalm of David, to bring to remembrance. Yahweh, do not rebuke me in your anger; do not punish me in your wrath.
Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
2 For your arrows pierce me, and your hand presses me down.
Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
3 My whole body is sick because of your anger; there is no health in my bones because of my sin.
Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
4 For my iniquities overwhelm me; they are a burden too heavy for me.
Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
5 My wounds are infected and smell because of my foolish sins.
Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
6 I am stooped over and humiliated every day; I go about mourning all day long.
Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
7 For within me, I am filled with burning; there is no health in my flesh.
Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
8 I am numb and utterly crushed; I groan because of the anguish of my heart.
Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
9 Lord, you understand my heart's deepest yearnings, and my groanings are not hidden from you.
Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
10 My heart pounds, my strength fades, and my eyesight dims.
Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
11 My friends and companions shun me because of my condition; my neighbors stand far off.
Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
12 Those who seek my life lay snares for me. They who seek my harm speak destructive words and say deceitful words all day long.
Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
13 But I, I am like a deaf man and hear nothing; I am like a mute man who says nothing.
Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
14 I am like a man who does not hear and who has no reply.
Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
15 Surely I wait for you, Yahweh; you will answer, Lord my God.
Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
16 I say this so that my enemies will not gloat over me. If my foot slips, they will do terrible things to me.
Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
17 For I am about to stumble, and I am in constant pain.
Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
18 I confess my guilt; I am concerned about my sin.
Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
19 But my enemies are numerous; those who hate me wrongfully are many.
Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
20 They repay me evil for good; they hurl accusations at me although I have pursued what is good.
Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
21 Do not abandon me, Yahweh; my God, do not stay far away from me.
И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
22 Come quickly to help me, Lord, my salvation.
И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!