Psalms 2

1 Why are the nations in turmoil, and why do the peoples make plots that will fail?

چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟

2 The kings of the earth take their stand together and the rulers conspire together against Yahweh and against his Messiah, saying,

پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او.

3 “Let us tear off the shackles they put on us and throw off their chains.”

آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!»

4 He who sits in the heavens will sneer at them; the Lord mocks them.

اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد.

5 Then he will speak to them in his anger and terrify them in his rage, saying,

سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد.

6 “I myself have anointed my king on Zion, my holy mountain.”

خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»

7 I will announce a decree of Yahweh. He said to me, “You are my son! This day I have become your father.

پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام.

8 Ask me, and I will give you the nations for your inheritance and the farthermost regions of the earth for your possession.

از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت.

9 You will break them with an iron rod; like a jar of a potter, you will smash them to pieces.”

تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“»

10 So now, you kings, be warned; be corrected, you rulers of the earth.

بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید!

11 Worship Yahweh in fear and rejoice with trembling.

با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛

12 Kiss the son or he will be angry with you, and you will die in the way when his anger burns for just a moment. How blessed are all those who seek refuge in him.

پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند.