Psalms 2
1 Why are the nations in turmoil, and why do the peoples make plots that will fail?
Waarom woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid?
2 The kings of the earth take their stand together and the rulers conspire together against Yahweh and against his Messiah, saying,
De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den HEERE, en tegen Zijn Gezalfde, zeggende:
3 “Let us tear off the shackles they put on us and throw off their chains.”
Laat ons hun banden verscheuren, en hun touwen van ons werpen.
4 He who sits in the heavens will sneer at them; the Lord mocks them.
Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten.
5 Then he will speak to them in his anger and terrify them in his rage, saying,
Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.
6 “I myself have anointed my king on Zion, my holy mountain.”
Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion, den berg Mijner heiligheid.
7 I will announce a decree of Yahweh. He said to me, “You are my son! This day I have become your father.
Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.
8 Ask me, and I will give you the nations for your inheritance and the farthermost regions of the earth for your possession.
Eis van Mij, en Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel, en de einden der aarde tot Uw bezitting.
9 You will break them with an iron rod; like a jar of a potter, you will smash them to pieces.”
Gij zult hen verpletteren met een ijzeren scepter; Gij zult hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat.
10 So now, you kings, be warned; be corrected, you rulers of the earth.
Nu dan, gij koningen, handelt verstandiglijk; laat u tuchtigen, gij rechters der aarde!
11 Worship Yahweh in fear and rejoice with trembling.
Dient den HEERE met vreze, en verheugt u met beving.
12 Kiss the son or he will be angry with you, and you will die in the way when his anger burns for just a moment. How blessed are all those who seek refuge in him.
Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen.
