Psalms 142

1 A maschil of David, when he was in the cave; a prayer. With my voice I cry out for help to Yahweh; with my voice I plead for Yahweh's favor.

Davudun məzmuru. Maskil. Mağarada olanda etdiyi dua. Rəbbə fəryad qoparıb haray salıram, Rəbbə yalvararaq haray salıram.

2 I pour out my lament before him; I tell him my troubles.

Hüzuruna şikayətimi tökürəm, Qarşısında əziyyətimi söyləyirəm.

3 When my spirit is weak within me, you know my path. In the way that I walk they have hidden a trap for me.

Ruhdan düşəndə hansı yolda olduğumu bildin, Yolumda gizli tələ qurublar.

4 I look to my right and and see that there is no one who cares about me. There is no escape for me; no one cares about my life.

Sağıma bax, Özün gör, heç kim məni saymır, Pənah yerim yoxdur, Heç kim qayğıma qalmır.

5 I called out to you, Yahweh; I said, “You are my refuge, my portion in the land of the living.

Ya Rəbb, Sənə fəryad edərək dedim: «Pənahım Sənsən, Dirilər arasında Sən mənim nəsibimsən».

6 Listen to my call, for I have been brought very low; rescue me from my persecutors, for they are stronger than I.

Qulaq as fəryadıma, Nə qədər alçaldılmışam! Məni təqib edənlərdən qurtar, Çünki onlar məndən güclüdür.

7 Bring my soul out of prison so that I may give thanks to your name. The righteous will gather around me because you have been good to me.”

Canımı zindandan qurtar, Qoy isminə şükür edim! Onda salehlər məni əhatə edəcək, Çünki mənə comərdlik etdin!