Psalms 129

1 A song of ascents. “Often since my youth they have attacked me,” let Israel say.

Sa nakadaghan gisakit ako nila sukad pa sa akong pagkabatanon hangtud karon, Ipasulti sa Israel karon,

2 “Often since my youth they have attacked me, yet they have not defeated me.

Sa nakadaghan gisakit ako nila sukad pa sa akong pagkabatan-on hangtud karon: Apan (sila) wala makadaug batok kanako.

3 The plowers plowed on my back; they made their furrows long.

Ang mga magdadaro nanagdaro sa ibabaw sa akong boko-boko; Nanaghimo (sila) ug hatag-as nga mga tudling.

4 Yahweh is righteous; he has cut the ropes of the wicked.”

Si Jehova matarung man: Iyang gipamugto ang mga gapus sa mga dautan.

5 May they all be put to shame and turned back, those who hate Zion.

Pakaulawi (sila) ug papasibuga (sila) Ngatanan (sila) nga nanagdumot sa Sion.

6 May they be like the grass on the housetops that withers before it grows up,

Himoa (sila) nga ingon sa mga balili diha sa mga atop sa balay, Nga mangalaya sa dili pa (sila) motubo;

7 that cannot fill the reaper's hand or the chest of the one who binds bundles of grain together.

Nga niini ang kamot sa mag-aani dili mapuno, Ni mapuno ang sabakan niya nga nagabugkos sa mga binangan sa mga uhay:

8 May those who pass by not say, “May the blessing of Yahweh be on you; we bless you in the name of Yahweh.”

Ni manag-ingon ang nanagpangangi: Ang panalangin ni Jehova anaa unta kaninyo; Managpanalangin kami kaninyo sa ngalan ni Jehova.