Psalms 102
1 A prayer of the afflicted when he is faint and pours out his lament before Yahweh. Hear my prayer, Yahweh; hear my cry to you.
Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
2 Do not hide your face from me in my time of trouble. Listen to me. When I call out to you, answer me quickly.
Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
3 For my days pass away like smoke, and my bones burn like fire.
Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
4 My heart is crushed, and I am like grass that has withered. I forget to eat any food.
Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
5 With my continual groaning, I have become very thin.
Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
6 I am like a pelican of the wilderness; I have become like an owl in the ruins.
Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
7 I lie awake like a solitary bird, alone on the housetop.
Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
8 My enemies taunt me all day long; those who mock me use my name in curses.
Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
9 I eat ashes like bread and mix my drink with tears.
Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
10 Because of your raging anger, you have lifted me up to throw me down.
Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
11 My days are like a shadow that fades, and I have withered like grass.
Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
12 But you, Yahweh, live forever, and your fame is for all generations.
Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
13 You will rise up and have mercy on Zion. Now is the time to have mercy upon her; the appointed time has come.
Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
14 For your servants hold her stones dear and feel compassion for the dust of her ruins.
Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
15 The nations will respect your name, Yahweh, and all the kings of the earth will honor your glory.
Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
16 Yahweh will rebuild Zion and will appear in his glory.
Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
17 At that time, he will respond to the prayer of the destitute; he will not reject their prayer.
Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
18 This will be written for future generations, and a people not yet born will praise Yahweh.
Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
19 For he has looked down from the holy heights; from heaven Yahweh has viewed the earth,
Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
20 to hear the groaning of the prisoners, to release those who were condemned to death.
para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
21 Then men will proclaim the name of Yahweh in Zion and his praise in Jerusalem
Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
22 when the peoples and kingdoms gather together to serve Yahweh.
sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
23 He has taken away my strength in the middle of life. He has shortened my days.
Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
24 I said, “My God, do not take me away in the middle of life; you are here throughout all generations.
Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
25 In ancient times you set the earth in place; the heavens are the work of your hands.
Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
26 They will perish, but you will remain; they will all grow old like a garment; like clothing, you will remove them, and they will disappear.
Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
27 But you are the same, and your years will have no end.
Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
28 The children of your servants will live on, and their descendants will live in your presence.”
Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.
