< Matthew 20 >
1 For the kingdom of heaven is like a landowner who went out early in the morning to hire workers for his vineyard.
Sapagka't ang kaharian ng langit ay tulad sa isang tao na puno ng sangbahayan, na lumabas pagkaumagang-umaga, upang umupa ng manggagawa sa kaniyang ubasan.
2 After he had agreed with the workers for one denarius a day, he sent them into his vineyard.
At nang makipagkasundo na siya sa mga manggagawa sa isang denario sa bawa't araw, ay isinugo niya sila sa kaniyang ubasan.
3 He went out again about the third hour and saw other workers standing idle in the marketplace.
At siya'y lumabas nang malapit na ang ikatlong oras, at nakita ang mga iba sa pamilihan na nangakatayong walang ginagawa;
4 To them he said, 'You also, go into the vineyard, and whatever is right I will give you.' So they went to work.
At sinabi niya sa kanila, Magsiparoon din naman kayo sa ubasan, at bibigyan ko kayo ng nasa katuwiran. At nagsiyaon ng kanilang lakad sa ubasan.
5 Again he went out about the sixth hour and again the ninth hour, and did the same.
Lumabas siyang muli nang malapit na ang mga oras na ikaanim at ikasiyam, at gayon din ang ginawa.
6 Once more about the eleventh hour he went out and found others standing idle. He said to them, 'Why do you stand here idle all the day long?'
At lumabas siya nang malapit na ang ikalabingisang oras at nakasumpong siya ng mga iba na nangakatayo; at sinabi niya sa kanila, Bakit kayo'y nangakatayo rito sa buong maghapon na walang ginagawa?
7 They said to him, 'Because no one has hired us.' He said to them, 'You also go into the vineyard.'
At sinabi nila sa kaniya, Sapagka't sinoma'y walang umupa sa amin. Sinabi niya sa kanila, Magsiparito din naman kayo sa ubasan.
8 When evening came, the owner of the vineyard said to his manager, 'Call the workers and pay them their wages, beginning from the last to the first.'
At nang dumating ang hapon, sinabi ng panginoon ng ubasan sa kaniyang katiwala, Tawagin mo ang mga manggagawa, at bayaran mo sila ng kaupahan sa kanila, na mula sa mga huli hanggang sa mga una.
9 When the workers who had been hired at the eleventh hour came, each of them received a denarius.
At paglapit ng mga inupahan nang malapit na ang ikalabingisang oras ay tumanggap bawa't tao ng isang denario.
10 When the first workers came, they thought that they would receive more, but they also received one denarius each.
At nang magsilapit ang mga nauna, ang isip nila'y magsisitanggap sila ng higit; at sila'y nagsitanggap din bawa't tao ng isang denario.
11 When they received their wages, they complained about the landowner.
At nang kanilang tanggapin ay nangagbulongbulong laban sa puno ng sangbahayan,
12 They said, 'These last workers have spent only one hour in work, but you have made them equal to us, we who have borne the burden of the day and the scorching heat.'
Na nangagsasabi, Isa lamang oras ang ginugol nitong mga huli, sila'y ipinantay mo sa amin, na aming binata ang hirap sa maghapon at ang init na nakasusunog.
13 But the owner answered and said to one of them, 'Friend, I do you no wrong. Did you not agree with me for one denarius?
Datapuwa't siya'y sumagot at sinabi sa isa sa kanila, Kaibigan, hindi kita iniiring: hindi baga nakipagkayari ka sa akin sa isang denario?
14 Take what belongs to you and go your way. I choose to give to these last hired workers just the same as to you.
Kunin mo ang ganang iyo, at humayo ka sa iyong lakad; ibig kong bigyan itong huli, nang gaya rin sa iyo.
15 Do I not have the right to do as I want with what belongs to me? Or are you envious because I am generous?'
Hindi baga matuwid sa aking gawin ang ibig ko sa aking pag-aari? o masama ang mata mo, sapagka't ako'y mabuti?
16 So the last will be first, and the first last.”
Kaya't ang mga una'y mangahuhuli, at ang mga huli ay mangauuna.
17 As Jesus was going up to Jerusalem, he took the twelve aside, and on the way he said to them,
Samantalang umaahon si Jesus, ay bukod niyang isinama ang labingdalawang alagad, at sa daa'y sinabi niya sa kanila,
18 “See, we are going up to Jerusalem, and the Son of Man will be delivered to the chief priests and scribes. They will condemn him to death
Narito, nagsisiahon tayo sa Jerusalem; at ibibigay ang Anak ng tao sa mga pangulong saserdote at sa mga eskriba; at kanilang hahatulang siya'y patayin,
19 and will deliver him to the Gentiles for them to mock, to flog, and to crucify him. But on the third day he will be raised up.”
At ibibigay siya sa mga Gentil upang siya'y kanilang alimurahin, at hampasin, at ipako sa krus: at sa ikatlong araw siya'y ibabangon.
20 Then the mother of the sons of Zebedee came to Jesus with her sons. She bowed down before him and asked for something from him.
Nang magkagayo'y lumapit sa kaniya ang ina ng mga anak na lalake ni Zebedeo, na kasama ang kaniyang mga anak na lalake na siya'y sinamba, at may hinihinging isang bagay sa kaniya.
21 Jesus said to her, “What do you wish?” She said to him, “Command that these my two sons may sit, one at your right hand and one at your left hand, in your kingdom.”
At sinabi niya sa kaniya, Ano ang ibig mo? Sinabi niya sa kaniya, Ipagutos mo na itong aking dalawang anak ay magsiupo, ang isa sa iyong kanan, at ang isa sa iyong kaliwa, sa iyong kaharian.
22 But Jesus answered and said, “You do not know what you are asking. Are you able to drink the cup that I am about to drink?” They said to him, “We are able.”
Nguni't sumagot si Jesus at sinabi, Hindi ninyo nalalaman ang inyong hinihingi. Mangyayari bagang inuman ninyo ang sarong malapit nang aking iinuman? Sa kaniya'y sinabi nila, Mangyayari.
23 He said to them, “My cup you will indeed drink. But to sit at my right hand and at my left hand is not mine to give, but it is for those for whom it has been prepared by my Father.”
Sinabi niya sa kanila, Katotohanang iinuman ninyo ang aking saro: datapuwa't ang maupo sa aking kanan, at sa aking kaliwa, ay hindi sa akin ang pagbibigay; datapuwa't yaon ay para sa kanila na mga pinaghandaan ng aking Ama.
24 When the other ten disciples heard this, they were very angry with the two brothers.
At nang marinig ito ng sangpu, ay nangagalit laban sa dalawang magkapatid.
25 But Jesus called them to himself and said, “You know that the rulers of the Gentiles subjugate them, and their important men exercise authority over them.
Datapuwa't sila'y pinalapit ni Jesus sa kaniya, at sinabi, Nalaman ninyo na ang mga pinuno ng mga Gentil ay nangapapapanginoon sa kanila, at ang kanilang mga dakila ay nagsisigamit ng kapamahalaan sa kanila.
26 But it must not be this way among you. Instead, whoever wishes to become great among you must be your servant,
Sa inyo'y hindi magkakagayon: kundi ang sinomang magibig na dumakila sa inyo ay magiging lingkod ninyo;
27 and whoever wishes to be first among you must be your servant,
At sinomang magibig na maging una sa inyo ay magiging alipin ninyo:
28 just as the Son of Man did not come to be served, but to serve, and to give his life as a ransom for many.”
Gayon din naman ang Anak ng tao ay hindi naparito upang paglingkuran, kundi upang maglingkod, at ibigay ang kaniyang buhay na pangtubos sa marami.
29 As they went out from Jericho, a great crowd followed him.
At nang sila'y magsialis sa Jerico, ay sumunod sa kaniya ang lubhang maraming tao.
30 There were two blind men sitting by the road. When they heard that Jesus was passing by, they shouted, “Lord, Son of David, have mercy on us.”
At narito, ang dalawang lalaking bulag na nangakaupo sa tabi ng daan, pagkarinig nilang nagdaraan si Jesus, ay nangagsisigaw, na nagsisipagsabi, Panginoon, mahabag ka sa amin, ikaw na Anak ni David.
31 The crowd rebuked them, telling them to be quiet, but they cried out even more loudly, “Lord, Son of David, have mercy on us.”
At pinagwikaan sila ng karamihan, upang sila'y magsitahimik: datapuwa't sila'y lalong nangagsisigaw, na nagsisipagsabi, Panginoon, mahabag ka sa amin, ikaw na Anak ni David.
32 Then Jesus stood still and called to them and said, “What do you wish me to do for you?”
At tumigil si Jesus, at sila'y tinawag, at sinabi, Ano ang ibig ninyong gawin ko sa inyo?
33 They said to him, “Lord, that our eyes may be opened.”
Sinabi nila sa kaniya, Panginoon, na mangadilat ang mga mata namin.
34 Then Jesus, being moved with compassion, touched their eyes. Immediately they received their sight and followed him.
At si Jesus, sa pagkahabag, ay hinipo ang kanilang mga mata, at pagdaka'y nagsitanggap sila ng kanilang paningin; at nagsisunod sa kaniya.