< Matthew 14 >
1 About that time, Herod the tetrarch heard the news about Jesus.
En amzer-se, Herodez an tetrark, o vezañ klevet komz eus Jezuz, a lavaras d'e servijerien:
2 He said to his servants, “This is John the Baptist; he has risen from the dead. Therefore these powers are at work in him.”
Yann-Vadezour eo! Adsavet eo a-douez ar re varv, ha dre-se eo en em ra mirakloù drezañ.
3 For Herod had arrested John, bound him, and put him in prison because of Herodias, his brother Philip's wife.
Rak Herodez en devoa kaset da gemer Yann, hag en devoa e ereet ha lakaet er prizon, abalamour da Herodiaz, gwreg Filip e vreur,
4 For John had said to him, “It is not lawful for you to have her as your wife.”
rak Yann a lavare dezhañ: N'eo ket aotreet dit he c'haout evit gwreg.
5 Herod would have put him to death, but he feared the people, because they regarded him as a prophet.
C'hoant en devoa d'e lakaat da vervel, met aon en devoa rak ar bobl, dre ma oa kemeret Yann ganto evit ur profed.
6 But when Herod's birthday came, the daughter of Herodias danced in the midst and pleased Herod.
Met da zeiz ganedigezh Herodez, merc'h Herodiaz a zañsas dirak an dud, hag a blijas da Herodez,
7 In response, he promised with an oath to give her whatever she should ask.
en hevelep doare ma roas e c'her dezhi gant le, penaos e roje dezhi ar pezh a c'houlennje.
8 After being instructed by her mother, she said, “Give me here, on a platter, the head of John the Baptist.”
Aliet gant he mamm, e lavaras: Ro din amañ, war ur plad, penn Yann-Vadezour.
9 The king was very upset by her request, but because of his oath and because of all those at dinner with him, he ordered that it should be done.
Ar roue a voe glac'haret; koulskoude, abalamour d'e le ha d'ar re a oa azezet gantañ, e c'hourc'hemennas e reiñ dezhi,
10 He sent and beheaded John in the prison.
hag e kasas da zibennañ Yann er prizon.
11 Then his head was brought on a platter and given to the girl and she took it to her mother.
E benn a voe degaset war ur plad, ha roet d'ar plac'h yaouank, hag ar plac'h yaouank e roas d'he mamm.
12 Then his disciples came, took up the corpse, and buried it. After this, they went and told Jesus.
Diskibien Yann a zeuas hag a gemeras e gorf, hag e sebeilhjont anezhañ.; hag ez ejont d'e lavarout da Jezuz.
13 Now when Jesus heard this, he withdrew from there in a boat to an isolated place. When the crowds heard of it, they followed him on foot from the cities.
Pa glevas Jezuz kement-se, ez eas kuit ac'hano en ur vag evit en em dennañ a-du en ul lec'h distro. Ar bobl o vezañ klevet-se en heulias war droad adalek ar gêrioù.
14 Then Jesus came before them and saw the large crowd. He had compassion on them and healed their sick.
Neuze Jezuz, o vezañ aet er-maez, a welas ul lod bras a dud; truez en devoe outo, hag e yac'haas o c'hlañvourien.
15 When the evening had come, the disciples came to him and said, “This is a deserted place, and the day is already over. Dismiss the crowds, so that they can go into the villages and buy food for themselves.”
An abardaez o vezañ deuet, e ziskibien a dostaas outañ hag a lavaras: Al lec'h-mañ a zo distro, ha diwezhat eo; kas kuit ar bobl, evit ma'z aint er bourc'hioù, da brenañ boued.
16 But Jesus said to them, “They have no need to go away. You give them something to eat.”
Jezuz a lavaras dezho: N'o deus ket ezhomm da vont kuit, roit hoc'h-unan da zebriñ dezho.
17 They said to him, “We have here only five loaves of bread and two fish.”
Lavarout a rejont dezhañ: N'hon eus amañ nemet pemp bara ha daou besk.
18 Jesus said, “Bring them to me.”
Eñ a lavaras: Degasit int din.
19 Then Jesus ordered the crowd to sit down on the grass. He took the five loaves and the two fish. Looking up to heaven, he blessed and broke the loaves and gave them to the disciples, and the disciples gave them to the crowd.
Ober a reas d'ar bobl azezañ war ar geot, kemer a reas ar pemp bara hag an daou besk, hag o sevel e zaoulagad etrezek an neñv, e rentas grasoù. Neuze e torras ar baraoù, hag e roas anezho d'e ziskibien, evit m'o rojent d'ar bobl.
20 They all ate and were filled. Then they took up what remained of the broken pieces of food—twelve baskets full.
Debriñ a rejont holl hag o devoa a-walc'h, hag e kasjont ganto daouzek panerad leun eus an nemorantoù.
21 Those who ate were about five thousand men, besides women and children.
Ar re o devoa debret a oa war-dro pemp mil den, hep ar gwragez hag ar vugale.
22 Immediately he made the disciples get into the boat and go before him to the other side, while he sent away the crowds.
Kerkent goude, e reas d'e ziskibien mont er vag, hag e ziaraogiñ en tu all, e-pad ma kasje kuit ar bobl.
23 After he had sent away the crowds, he went up on the mountain by himself to pray. When evening came, he was there alone.
P'en devoe kaset kuit ar bobl, e pignas war ar menez evit pediñ, a-du; an abardaez o vezañ deuet, e oa eno e-unan.
24 But the boat was now a long way from land, being tossed about by the waves, for the wind was blowing against them.
Ar vag a oa dija e-kreiz ar mor, gwallgaset gant ar gwagennoù, rak an avel a oa en o enep.
25 In the fourth watch of the night Jesus approached them, walking on the sea.
D'ar bedervet beilhadenn eus an noz e teuas d'o c'havout, o vale war ar mor.
26 When the disciples saw him walking on the sea, they were terrified and said, “It is a ghost,” and they cried out in fear.
Pa welas an diskibien anezhañ, o vale war ar mor, o devoa spont hag e lavarjont: Un teuz eo! Hag e krijont gant ar spont.
27 But Jesus spoke to them right away and said, “Be brave! It is I! Do not be afraid.”
Kerkent Jezuz a lavaras dezho: Ho pet fiziañs, me eo, n'ho pet ket aon.
28 Peter answered him and said, “Lord, if it is you, command me to come to you on the water.”
Pêr a respontas dezhañ: Aotrou, mar deo te, gourc'hemenn ac'hanon da vont da'z kavout war an doureier.
29 Jesus said, “Come.” So Peter got out from the boat and walked on the water to go to Jesus.
Eñ a lavaras dezhañ: Deus! Pêr a ziskennas eus ar vag hag a gerzhas war an doureier, evit mont da gavout Jezuz.
30 But when Peter saw the wind, he became afraid. As he began to sink, he cried out and said, “Lord, save me!”
Met, pa welas e oa kreñv an avel, en devoa aon; hag evel ma tonae en dour, e krias, o lavarout: Aotrou, va savete!
31 Jesus immediately stretched out his hand, took hold of Peter, and said to him, “You of little faith, why did you doubt?”
Raktal Jezuz, oc'h astenn e zorn, a grogas ennañ, hag a lavaras dezhañ: Den a nebeut a feiz, perak ac'h eus diskredet?
32 Then when Jesus and Peter went into the boat, the wind ceased blowing.
Hag e pignjont er vag, hag an avel a baouezas.
33 Then the disciples in the boat worshiped Jesus and said, “Truly you are the Son of God.”
Ar re a oa er vag a zeuas hag a azeulas anezhañ, o lavarout: Te eo evit gwir Mab Doue.
34 When they had crossed over, they came to land at Gennesaret.
P'o devoe treuzet ar mor, e teujont da vro C'henezared.
35 When the men in that place recognized Jesus, they sent messages everywhere into the surrounding area, and they brought to him everyone who was sick.
Tud al lec'h-mañ, o vezañ anavezet Jezuz, a gasas kannaded en holl vro tro-war-dro, hag e voe degaset dezhañ an holl dud klañv.
36 They begged him that they might just touch the edge of his garment, and as many as touched it were healed.
Pediñ a rejont anezhañ d'o lezel da stekiñ hepken ouzh bevenn e zilhad. Ha kement hini a stokas, a voe yac'haet.