< Luke 24 >

1 Very early on the first day of the week, they came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
Datapuwa't nang unang araw ng sanglinggo pagkaumagang-umaga, ay nagsiparoon sila sa libingan, na may dalang mga pabango na kanilang inihanda.
2 They found the stone rolled away from the tomb.
At nasumpungan nilang naigulong na ang bato mula sa libingan.
3 They entered in, but did not find the body of the Lord Jesus.
At sila'y nagsipasok, at hindi nila nangasumpungan ang bangkay ng Panginoong Jesus.
4 It happened that, while they were confused about this, suddenly, two men stood by them in bright shining robes.
At nangyari, na samantalang sila'y nangatitilihan dahil dito, narito, tumayo sa tabi nila ang dalawang lalake na nakasisilaw ang mga damit:
5 As the women were filled with fear and bowed down their faces to the earth, they said to the women, “Why do you seek the living among the dead?
At nang sila'y nangatatakot at nangakatungo ang kanilang mga mukha sa lupa ay sinabi nila sa kanila, Bakit hinahanap ninyo ang buhay sa gitna ng mga patay?
6 He is not here, but has been raised! Remember how he spoke to you when he was still in Galilee,
Wala siya rito, datapuwa't nagbangon: alalahanin ninyo ang salita niya sa inyo nang siya'y nasa Galilea pa,
7 saying that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinful men and be crucified, and on the third day rise again.”
Na sinasabi, Kinakailangan na ang Anak ng tao ay ibigay sa mga kamay ng mga taong makasalanan, at ipako sa krus, at magbangong muli sa ikatlong araw.
8 The women remembered his words,
At naalaala nila ang kaniyang mga salita,
9 and returned from the tomb, and told all these things to the eleven and all the rest.
At nagsibalik mula sa libingan, at ibinalita ang lahat ng mga bagay na ito sa labingisa, at sa lahat ng mga iba pa.
10 Now Mary Magdalene, Joanna, Mary the mother of James, and the other women with them reported these things to the apostles.
Sila nga'y si Maria Magdalena, si Juana, at si Mariang ina ni Santiago: at iba pang mga babaing kasama nila ang nangagbalita ng mga bagay na ito sa mga apostol.
11 But this message seemed like idle talk to the apostles, and they did not believe the women.
At ang mga salitang ito'y inakala nilang walang kabuluhan; at hindi nila pinaniwalaan.
12 Yet Peter rose up and ran to the tomb, and stooping and looking in, he saw the linen cloths by themselves. Peter then departed to his home, wondering what had happened.
Datapuwa't nagtindig si Pedro, at tumakbo sa libingan; at nang siya'y tumungo pagtingin niya sa loob, ay nakita niya ang mga kayong lino na nangasa isang tabi; at umuwi siya sa kaniyang bahay na nanggigilalas sa nangyaring yaon.
13 Behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was sixty stadia from Jerusalem.
At narito, dalawa sa kanila ay naparoroon nang araw ding yaon sa isang nayong ngala'y Emaus, na may anim na pung estadio ang layo sa Jerusalem.
14 They discussed with each other about all the things that had happened.
At kanilang pinaguusapan ang lahat ng mga bagay na nangyari.
15 It happened that, while they discussed and questioned together, Jesus himself approached and went with them.
At nangyari, na samantalang sila'y naguusap at nagtatanongan, na si Jesus din ay lumapit, at nakisabay sa kanila.
16 But their eyes were prevented from recognizing him.
Datapuwa't sa mga mata nila'y may nakatatakip upang siya'y huwag nilang makilala.
17 Jesus said to them, “What are the two of you talking about as you walk?” They stood there looking sad.
At sinabi niya sa kanila, Ano ang mga salitaan ninyong ito sa inyong paglalakad? At sila'y nagsitigil, na nangalulumbay ang mga mukha.
18 One of them, named Cleopas, answered him, “Are you the only person in Jerusalem who does not know the things which have happened there these days?”
At isa sa kanila, na nagngangalang Cleopas, sa pagsagot ay sinabi sa kaniya, Ikaw baga'y nakikipamayan lamang sa Jerusalem, at hindi nakaalam ng mga bagay na doo'y nangyari nang mga araw na ito?
19 Jesus said to them, “What things?” They answered him, “The things concerning Jesus the Nazarene, who was a prophet, mighty in deed and word before God and all the people,
At sinabi niya sa kanila, Anong mga bagay? At sinabi nila sa kaniya, Ang mga bagay tungkol kay Jesus na Nazareno, na isang propetang makapangyarihan sa gawa at sa salita sa harap ng Dios at ng buong bayan:
20 and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death and crucified him.
At kung paano ang pagkabigay sa kaniya ng mga pangulong saserdote at ng mga pinuno upang hatulan sa kamatayan, at siya'y ipako sa krus.
21 But we had confidence that he was the one who was going to redeem Israel. Yes, and what is more, it is now the third day since all these things happened.
Datapuwa't hinihintay naming siya ang tutubos sa Israel. Oo at bukod sa lahat ng mga ito ay ngayon ang ikatlong araw buhat nang mangyari ang mga bagay na ito.
22 But also, some women of our company amazed us, having been at the tomb early in the morning.
Bukod sa rito iba sa mga babaing kasamahan namin na nagsiparoong maaga sa libingan, ay nakapagtaka sa amin;
23 When they did not find his body, they came, saying that they had also seen a vision of angels who said that he was alive.
At nang hindi mangasumpungan ang kaniyang bangkay, ay nangagbalik sila, na nangagsabing sila nama'y nakakita ng isang pangitain ng mga anghel, na nangagsabing siya'y buhay.
24 Some men who were with us went to the tomb, and found it just as the women had said. But they did not see him.”
At nagsiparoon sa libingan ang ilang kasama namin, at nasumpungan nila alinsunod sa sinabi ng mga babae: datapuwa't siya'y hindi nila nakita.
25 Jesus said to them, “O foolish men and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
At sinabi niya sa kanila, Oh mga taong haling, at makukupad ang mga pusong magsisampalataya sa lahat ng salita ng mga propeta!
26 Was it not necessary for the Christ to suffer these things, and to enter into his glory?”
Hindi baga kinakailangang si Cristo ay maghirap ng mga bagay na ito, at pumasok sa kaniyang kaluwalhatian?
27 Then beginning from Moses and through all the prophets, Jesus interpreted to them the things concerning himself in all the scriptures.
At magmula kay Moises at sa mga propeta, ay ipinaaninaw niya sa kanila ang mga bagay tungkol sa kaniya sa lahat ng mga kasulatan.
28 As they approached the village to which they were going, Jesus acted as though he were going further.
At sila'y malapit na sa nayong kanilang paroroonan: at naganyo siyang wari may paroroonang lalo pang malayo.
29 But they compelled him, saying, “Stay with us, for it is toward evening and the day is almost over.” So Jesus went in to stay with them.
At siya'y kanilang pinigil, na sinasabi, tumuloy ka sa amin, sapagka't gumagabi na, at kumikiling na ang araw. At pumasok siya upang tumuloy sa kanila.
30 It happened that, when he had sat down with them to eat, he took the bread, blessed it, and breaking it, he gave it to them.
At nangyari, nang siya'y nakaupo na kasalo nila sa dulang ng pagkain, ay kaniyang dinampot ang tinapay at binasbasan; at ito'y pinagputolputol, at ibinigay sa kanila.
31 Then their eyes were opened, and they knew him, and he vanished out of their sight.
At nangabuksan ang kanilang mga mata, at siya'y nakilala nila; at siya'y nawala sa kanilang mga paningin.
32 They said one to another, “Was not our heart burning within us, while he spoke to us on the way, while he opened to us the scriptures?”
At sila-sila'y nangagsabihan, Hindi baga nagaalab ang ating puso sa loob natin, habang tayo'y kinakausap niya sa daan, samantalang binubuksan niya sa atin ang mga kasulatan?
33 They rose up that very hour, and returned to Jerusalem. They found the eleven gathered together, and those who were with them,
At sila'y nagsitindig sa oras ding yaon, at nangagbalik sa Jerusalem, at naratnang nangagkakatipon ang labingisa, at ang kanilang mga kasama.
34 saying, “The Lord is risen indeed, and has appeared to Simon.”
Na nangagsasabi, Tunay na nagbangong muli ang Panginoon, at napakita kay Simon,
35 So they told the things that happened on the way, and how Jesus was shown to them in the breaking of the bread.
At isinaysay nila ang mga bagay na nangyari sa daan, at kung paanong siya'y nakilala nila nang pagputolputulin ang tinapay.
36 As they spoke these things, Jesus himself stood in the midst of them, and said to them, “Peace be to you.”
At samantalang kanilang pinaguusapan ang mga bagay na ito, siya rin ay tumayo sa gitna nila, at sa kanila'y nagsabi, Kapayapaa'y suma inyo.
37 But they were terrified and filled with fear, and supposed that they saw a spirit.
Datapuwa't sila'y kinilabutan, at nangahintakutan, at inakala nila na nakakakita sila ng isang espiritu.
38 Jesus said to them, “Why are you troubled? Why do questions arise in your heart?
At sinabi niya sa kanila, Bakit kayo'y nangagugulumihanan? at bakit nangyayari ang pagtatalo sa inyong puso?
39 See my hands and my feet, that it is I myself. Touch me and see. For a spirit does not have flesh and bones, as you see me having.”
Tingnan ninyo ang aking mga kamay at ang aking mga paa, ako rin nga: hipuin ninyo ako, at tingnan; sapagka't ang isang espiritu'y walang laman at mga buto, na gaya ng inyong nakikita na nasa akin.
40 When he had said this, he showed them his hands and his feet.
At pagkasabi niya nito, ay ipinakita niya sa kanila ang kaniyang mga kamay at ang kaniyang mga paa.
41 They still could not believe it because of joy, and they were amazed. Jesus said to them, “Do you have anything to eat?”
At samantalang hindi pa sila nagsisisampalataya dahil sa galak, at nagsisipanggilalas, ay sinabi niya sa kanila, Mayroon baga kayo ritong anomang makakain?
42 They gave him a piece of a broiled fish,
At binigyan nila siya ng isang putol na isdang inihaw.
43 and he took it and ate it before them.
At kaniyang inabot yaon, at kumain sa harap nila.
44 He said to them, “When I was with you, I told you that all that was written in the Law of Moses and the Prophets and the Psalms must be fulfilled.”
At sinabi niya sa kanila, Ito ang aking mga salitang sinabi ko sa inyo, nang ako'y sumasa inyo pa, na kinakailangang matupad ang lahat ng mga bagay na nangasusulat tungkol sa akin sa kautusan ni Moises, at sa mga propeta, at sa mga awit.
45 Then he opened their minds, that they might understand the scriptures.
Nang magkagayo'y binuksan niya ang kanilang mga pagiisip, upang mapagunawa nila ang mga kasulatan;
46 He said to them, “Thus it is written, that the Christ should suffer, and rise again from the dead on the third day.
At sinabi niya sa kanila, Ganyan ang pagkasulat, na kinakailangang maghirap ang Cristo, at magbangong muli sa mga patay sa ikatlong araw;
47 Repentance and forgiveness of sins should be preached in his name to all the nations, beginning from Jerusalem.
At ipangaral sa kaniyang pangalan ang pagsisisi at pagpapatawad ng mga kasalanan sa lahat ng mga bansa, magbuhat sa Jerusalem.
48 You are witnesses of these things.
Kayo'y mga saksi ng mga bagay na ito.
49 See, I am sending you what my Father promised. But remain in the city until you are clothed with power from on high.”
At narito, ipadadala ko sa inyo ang pangako ng aking Ama, datapuwa't magsipanatili kayo sa bayan, hanggang sa kayo'y masangkapan ng kapangyarihang galing sa itaas.
50 Then Jesus led them out until they were near Bethany. He lifted up his hands and blessed them.
At kaniyang dinala sila sa labas hanggang sa tapat ng Betania: at itinaas niya ang kaniyang mga kamay, at sila'y binasbasan.
51 It happened that, while he was blessing them, he left them and was carried up into heaven.
At nangyari, na samantalang sila'y binabasbasan niya, ay iniwan niya sila; at dinala siya sa itaas sa langit.
52 So they worshiped him, and returned to Jerusalem with great joy.
At siya'y sinamba nila, at nagsibalik sila sa Jerusalem na may malaking galak:
53 They were continually in the temple, blessing God.
At palaging sila'y nasa templo, na nangagpupuri sa Dios.

< Luke 24 >