Job 9
1 Then Job answered and said,
Аюп җававән мундақ деди: —
2 “I truly know that this is so. But how can a person be in the right with God?
Вай, сениңла тоғра, [дунияни] һәқиқәтән сән дегәндәк дәп билимән! Бирақ инсан балиси қандақ қилип Тәңри алдида һәққаний болалисун?
3 If he wants to argue with God, he cannot answer him once in a thousand times.
Һәтта әгәр бириси униң билән дәвалишишқа петиналиса, Шу [киши] мәсилиләрниң миңдин биригиму җавап берәлмәйду.
4 God is wise in heart and mighty in strength; who has ever hardened himself against him and succeeded?—
Униң қәлбидә чоңқур даналиқ бардур, У зор күч-қудрәткә егидур; Кимму Униңға қарши чиқип, жүригини том қилип, Кейин теч-аман қалған?
5 he who removes the mountains without warning anyone when he overturns them in his anger—
У тағларни ғәзивидә ғулатқанда, Уларға һеч билдүрмәйла уларни жулуп ташлайду.
6 he who shakes the earth out of its place and sets its supports trembling.
У йәр-зиминни тәвритип өз орнидин қозғитиду, Шуниң билән униң түврүклири титрәп кетиду.
7 It is the same God who tells the sun not to rise, and it does not, and who covers up the stars,
У қуяшқа көтирилмә дәп сөз қилсила, у қопмайду; У [халиса] юлтузларниңму нурини печәтләп қоялайду.
8 who by himself stretches out the heavens and tramples down the waves of the sea,
Асманларни кәң яйғучи пәқәт удур, У деңиз долқунлири үстигә дәссәп жүриду.
9 who makes the Bear, Orion, the Pleiades, and the constellations of the south.
У йәттә қарақчи юлтуз, Орион юлтуз түркүми вә қәлб юлтуз топини, Җәнубий юлтуз түркүмлириниму яратқан.
10 He does great and unsearchable things, and wonderful things that cannot be counted.
У һесаплиғусиз улуқ ишларни, Санап түгитәлмәйдиған карамәт ишларни қилиду.
11 See, he goes by me, and I do not see him; he passes on also, but I do not perceive him.
Қара, У йенимдин өтиду, бирақ мән Уни көрмәймән; У өтүп кетиду, бирақ Уни байқалмаймән.
12 If he takes something away, who can stop him? Who can say to him, 'What are you doing?'
Мана, У елип кетиду, ким Уни Өз йолидин яндуралисун? Ким Униңдин: «Немә қиливатисән» дәп сорашқа петиналисун?
13 God will not withdraw his anger; the helpers of Rahab bow beneath him.
Тәңри ғәзивини қайтурувалмайду; Раһабниң ярдәмчилири Униң айиғиға баш егиду.
14 How much less could I answer him, could I choose words to reason with him?
Шундақ туруқлуқ, мән қандақму униңға җавап берәләйттим. Мән муназирә қилғидәк қандақ сөзләрни таллалайттим?
15 Even if I were righteous, I could not answer him; I could only plead for mercy with my judge.
Мабада мән һәққаний болсамму, Мән йәнила Униңға җавап берәлмәйттим; Мән пәқәт сотчимға илтиҗала қилалайттим.
16 Even if I called and he answered me, I would not believe that he was listening to my voice.
Мән Униңға илтиҗа қилған вә У маңа җавап бәргән болсиму, Мән техи Униң садайимни аңлиғанлиғиға ишәш қилалмиған болаттим;
17 For he breaks me with a tempest and multiplies my wounds without cause.
У боран-чапқунлар билән мени езиду, У ярилиримни сәвәпсиз көпәйтмәкта.
18 He does not allow me to regain my breath; but he fills me with bitterness.
У маңа һәтта нәпәс елишқиму рухсәт бәрмәйду, Әксичә У маңа дәрд-әләмни жүкливәтти.
19 If it is a matter of strength, behold, he is mighty! If it is a matter of justice, who can summon him?
Күч-қудрәт тоғрисида гәп қилсақ, мана, Униңдин күчлүк [йәнә башқа ким] бар? Адаләткә кәлсәк, ким Уни сотқа чақиралисун?!
20 Though I am in the right, my own mouth would condemn me; and though I am blameless, my words would prove me to be guilty.
Мән өзүмни ақлимақчи болсам, өз ағзим өзүмни гунаға патурар, Қосурсиз болған болсам, У йәнила мени әгир дәп бекитәр.
21 I am blameless, but I do not care any more about myself; I despise my own life.
Бирақ мән әслидә ейибсиз едим. Мәйли, өзүмниң қандақ болидиғанлиғим билән пәрвайим пәләк! Өз җенимдин тойдум!
22 It makes no difference, which is why I say that he destroys blameless people and wicked people together.
Һәммә иш охшаш екән; шуңа мән дәймәнки, У дурусларниму, яманларниму охшашла йоқитиду.
23 When a whip suddenly kills, he mocks the despair of the innocent.
Туюқсиз бешиға қаза келип өлсә, У бегуналарға қилинған бу синаққа қарап күлиду.
24 The earth is given into the hand of wicked people; God covers the faces of its judges. If it is not he who does it, then who is it?
Йәр йүзи яманларниң қолиға тапшурулди; Бирақ У сотчиларниң көзлирини бу адаләтсизликни көрәлмәйдиған қилип қойиду; Мошундақ қилғучи У болмай, йәнә ким болсун?
25 My days are swifter than a running messenger; my days flee away; they see no good anywhere.
Мениң күнлирим йәлтапанниң жүгүрүшидинму тез өтиду; Улар мәндин қечип кетиду, Уларниң һеч қандақ яхшилиғи йоқтур.
26 They are as fast as papyrus reed boats, and as fast as the eagle that swoops down on its victim.
Улар қомуш кемиләрдәк чапсан өтүп кетиду; Алғур бүркүт овни тутқили шуңғуғандәк тез маңиду.
27 If I said that I would forget about my complaints, that I would take off my sad face and be happy,
Әгәр: «Налә-пәрядтин тохтап, Чирайимни тутулдурмай хуш чирай болай» десәмму,
28 I would be afraid of all my sorrows because I know that you will not consider me innocent.
Мән йәнила азаплиримниң һәммисидин қорқуп жүримән; Чүнки Сени мени бегуна һесаплимайду дәп билимән.
29 I will be condemned; why, then, should I try in vain?
Мән һаман әйиплик адәм болсам, Мән беһудә җапа тартип немә қилай?
30 If I washed myself with snow water and made my hands ever so clean,
Һәтта қар сүйи билән жуюнуп, Қолумни шунчә пакизлиған болсамму,
31 God would plunge me in a ditch, and my own clothes would be disgusted with me.
Сән йәнила мени әврәзгә чөмүлдүрисәнки, Өз кийимимму мәндин нәпрәтлинидиған болиду!
32 For God is not a man, as I am, that I could answer him, that we could come together in court.
Чүнки У мән Униңға җавап берәлигидәк, маңа охшаш адәм әмәс. Мениң Униң билән сотта дәвалашқичилигим йоқтур.
33 There is no judge between us who might lay his hand upon us both.
Оттуримизда һәр иккимизни өз қоли билән тәң тутидиған келиштүргүчи болсиди!
34 There is no other judge who could take God's rod off me, who could keep his terror from frightening me.
У Өзиниң тайиғини мәндин жирақ қилсун, Униң вәһимиси мени қорқатмисун;
35 Then would I speak up and not fear him. But as things are now, I cannot do that.
Шундила мән Униңдин қорқмай сөзләләйттим; Бирақ әһвалим ундақ әмәстур!
