Job 9
1 Then Job answered and said,
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 “I truly know that this is so. But how can a person be in the right with God?
Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?
3 If he wants to argue with God, he cannot answer him once in a thousand times.
Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.
4 God is wise in heart and mighty in strength; who has ever hardened himself against him and succeeded?—
Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?
5 he who removes the mountains without warning anyone when he overturns them in his anger—
Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.
6 he who shakes the earth out of its place and sets its supports trembling.
Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.
7 It is the same God who tells the sun not to rise, and it does not, and who covers up the stars,
Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.
8 who by himself stretches out the heavens and tramples down the waves of the sea,
Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.
9 who makes the Bear, Orion, the Pleiades, and the constellations of the south.
Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.
10 He does great and unsearchable things, and wonderful things that cannot be counted.
Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.
11 See, he goes by me, and I do not see him; he passes on also, but I do not perceive him.
Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.
12 If he takes something away, who can stop him? Who can say to him, 'What are you doing?'
Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?
13 God will not withdraw his anger; the helpers of Rahab bow beneath him.
Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.
14 How much less could I answer him, could I choose words to reason with him?
Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?
15 Even if I were righteous, I could not answer him; I could only plead for mercy with my judge.
Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.
16 Even if I called and he answered me, I would not believe that he was listening to my voice.
Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.
17 For he breaks me with a tempest and multiplies my wounds without cause.
Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.
18 He does not allow me to regain my breath; but he fills me with bitterness.
Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.
19 If it is a matter of strength, behold, he is mighty! If it is a matter of justice, who can summon him?
Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?
20 Though I am in the right, my own mouth would condemn me; and though I am blameless, my words would prove me to be guilty.
Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.
21 I am blameless, but I do not care any more about myself; I despise my own life.
Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.
22 It makes no difference, which is why I say that he destroys blameless people and wicked people together.
Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.
23 When a whip suddenly kills, he mocks the despair of the innocent.
Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.
24 The earth is given into the hand of wicked people; God covers the faces of its judges. If it is not he who does it, then who is it?
Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?
25 My days are swifter than a running messenger; my days flee away; they see no good anywhere.
Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.
26 They are as fast as papyrus reed boats, and as fast as the eagle that swoops down on its victim.
Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.
27 If I said that I would forget about my complaints, that I would take off my sad face and be happy,
Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:
28 I would be afraid of all my sorrows because I know that you will not consider me innocent.
Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.
29 I will be condemned; why, then, should I try in vain?
Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?
30 If I washed myself with snow water and made my hands ever so clean,
Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;
31 God would plunge me in a ditch, and my own clothes would be disgusted with me.
Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.
32 For God is not a man, as I am, that I could answer him, that we could come together in court.
Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,
33 There is no judge between us who might lay his hand upon us both.
Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.
34 There is no other judge who could take God's rod off me, who could keep his terror from frightening me.
Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:
35 Then would I speak up and not fear him. But as things are now, I cannot do that.
Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.
