Job 7
1 Does not man have hard labor on earth? Are not his days like the days of a hired man?
İnsanın yer üzündəki həyatı ağır xidmət deyilmi? Keçirdiyi günlərin muzdur ömründən fərqi nədir?
2 Like a slave earnestly desires the shadows of evening, like a hired man looks for his wages—
Kölgəyə həsrət qalan kölə kimidir, Muzdunu gözləyən fəhlə kimidir,
3 so I have been made to endure months of misery; I have been given trouble-filled nights.
Bəli, irs olaraq mənə boş aylar verildi, Qismətimə sıxıntılı gecələr düşdü.
4 When I lie down, I say to myself, 'When will I get up and when will the night be gone?' I am full of tossing to and fro until the day's dawning.
Yatanda düşünürəm: “Görəsən nə vaxt qalxacağam?” Gecə isə hey uzanır, Mən gün doğana qədər yerimdə qurcalanıram.
5 My flesh is clothed with worms and clods of dust; the sores in my skin harden up and then dissolve and run afresh.
Bədənimə qurd düşüb, qabıqlanır, Çatlayan dərimdən irin axır.
6 My days are swifter than a weaver's shuttle; they pass without hope.
Günlərim toxucunun məkikindən də sürətli gedir, Ümidsiz sona çatır.
7 God, call to mind that my life is only a breath; my eye will no more see good.
Ey Allah, yada sal, həyatım bir nəfəsdir, Gözüm yenidən yaxşılıq görməyəcək.
8 The eye of God, who sees me, will see me no more; God's eyes will be on me, but I will not exist.
Bu anda mənə baxan gözlər məni təzədən görməyəcək, Sənin gözlərin üzərimdə olacaq, amma mən olmayacağam.
9 As a cloud is consumed and vanishes away, so he who goes down to Sheol will come up no more. (Sheol h7585)
Bulud dağılıb getdiyi kimi Ölülər diyarına enən bir daha çıxmaz. (Sheol h7585)
10 He will return no more to his house; neither will his place know him again.
Bir daha evinə qayıtmaz, Olduğu yer artıq onu tanımaz.
11 Therefore I will not restrain my mouth; I will speak in the anguish of my spirit; I will complain in the bitterness of my soul.
Ona görə sakitləşməyəcəyəm, Ruhumun sıxıntısını dilə gətirəcəyəm, Canımın ağrısından şikayət edəcəyəm.
12 Am I the sea or a sea monster that you place a guard over me?
Dənizəmmi, dəniz əjdahasıyammı? Niyə üzərimdə nəzarətçi qoyursan?
13 When I say, 'My bed will comfort me, and my couch will ease my complaint,'
Düşündüm ki, bəlkə yatağım məni rahatlar, Döşəyim şikayətimi azaldar.
14 then you scare me with dreams and terrify me through visions,
Məni yuxularla qorxudursan, Röyalarla canıma vəlvələ salırsan.
15 so that I would choose strangling and death rather than preserving these bones of mine.
Canım boğulub-ölməyi yaşamaqdan üstün tutur, Quru cəsəddə qalmaqdansa ölüm mənə xoşdur.
16 I loathe my life; I would not wish to always be alive; let me alone for my days are useless.
Həyatımdan bezmişəm, Uzun ömür istəmirəm. Məndən əlini çək, Ömrümün mənası getdi.
17 What is man that you should pay attention to him, that you should set your mind on him,
İnsan nədir ki, onu bu qədər böyüdürsən, Qayğısını çəkirsən.
18 that you should observe him every morning and test him every moment?
Ona hər səhər baş çəkirsən, Hər an onu sınayırsan.
19 How long will it be before you look away from me, before you let me alone long enough for me to swallow down my own saliva?
Nə vaxtadək nəzərini üzərimdən çəkməyəcəksən? Mənə udqunmağa imkan verməyəcəksən?
20 Even if I have sinned, what would that do to you, you who watch men? Why have you made a target of me, so that I am a burden for you?
Ey insan nəzarətçisi, nədir günahım? Mən Sənə nə etmişəm? Məni niyə Özünə hədəf etdin? İndi öz yükümü çəkə bilmirəm.
21 Why do you not pardon my transgression and take away my iniquity? For now will I lie down in the dust; you will seek me carefully, but I will not exist.”
Niyə üsyankarlığımı əfv etmirsən, Təqsirimi bağışlamırsan? Bir azdan torpaq altda yatacağam, Axtarsan da, məni tapmayacaqsan».
