Job 6
1 Then Job answered and said,
Pagkatapos sumagot si Job at sinabing,
2 “Oh, if only my anguish were weighed; if only all my calamity were laid in the balance!
“O, kung titimbangin lamang ang aking paghihirap, at susukatin ang lahat ng aking mga sakuna!
3 For now it would be heavier than the sand of the seas. That is why my words were reckless.
Sa ngayon mas magiging mabigat pa ito kaysa sa lahat ng buhangin sa dagat. Kaya nga naging padalos-dalos ako sa aking mga salita.
4 For the arrows of the Almighty are in me, my spirit drinks up the poison; the terrors of God have arranged themselves in array against me.
Dahil ang mga palaso ng Makapangyarihan ay nakaabang sa akin, ang aking espiritu ay iniinom ang lason; ang mga kaparusahan ng Diyos ay nagsunod-sunod laban sa akin.
5 Does the wild donkey bray in despair when he has grass? Or does the ox low in hunger when it has fodder?
Ang isa bang mabangis na asno ay uungal kung marami namang damo? O ang mga baka ba ay uungal kung may dayami naman silang makakain?
6 Can that which has no taste be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
Ang isang pagkain ba na walang lasa ay makakain kung walang asin? O may kung anong lasa ba sa puti ng itlog?
7 I refuse to touch them; they are like disgusting food to me.
Tumatanggi akong hawakan sila; tulad sila ng mga nakakapandiring pagkain sa akin.
8 Oh, that I might have my request; oh, that God would grant me the thing I long for:
O, sana matanggap ko na ang aking hinihiling, oh, ibigay na sana ng Diyos ang aking minimithi;
9 that it would please God to crush me once, that he would let loose his hand and cut me off from this life!
na malugod ang Diyos na durugin niya ako ng isang beses, na bitawan niya ako at putulin sa buhay na ito.
10 May this still be my consolation— even if I exult in pain that does not lessen: that I have not denied the words of the Holy One.
Sana ito na lang ang aking maging pampalubag-loob—kahit na magsaya ako sa hindi napapawing hapdi: na hindi ko sinuway ang mga salita ng Tanging Banal.
11 What is my strength, that I should try to wait? What is my end, that I should prolong my life?
Ano ba ang aking lakas, na kailangan ko pang maghintay? Ano ba ang aking katapusan, na kailangan kong pahabain ang aking buhay?
12 Is my strength the strength of stones? Or is my flesh made of bronze?
Ang lakas ko ba ay kasing lakas ng mga bato? O ang aking mga kalamnan ay gawa sa tanso?
13 Is it not true that I have no help in myself, and that wisdom has been driven out of me?
Hindi ba totoo na hindi ko kayang tulungan ang aking sarili, at ang karunungan ay tinanggal sa akin?
14 To the person who is about to faint, faithfulness should be shown by his friend; even to him who forsakes the fear of the Almighty.
Para sa isang taong malapit nang mawalan ng malay, dapat ipakita ng kaniyang kaibigan ang katapatan; kahit na pinabayaan niya pa ang kaniyang takot sa Makapangyarihan.
15 But my brothers have been as faithful to me as a desert streambed, as channels of water that pass away to nothing,
Pero naging matapat ang mga kapatid ko sa akin, na tulad ng mga batis sa disyerto, na tulad ng mga daluyan ng tubig na natutuyo,
16 which are darkened because of ice over them, and because of the snow that hides itself in them.
na dumidilim dahil sa mga yelong tumatakip sa mga ito, at dahil sa mga niyebe na ikinukubli ang sarili sa kanila.
17 When they thaw out, they vanish; when it is hot, they melt out of their place.
Kapag sila ay natunaw, sila ay mawawala; kapag ang panahon ay mainit, nalulusaw sila sa kanilang kinalalagyan.
18 The caravans that travel by their way turn aside for water; they wander into barren land and then perish.
Ang mga karawan ay gumigilid para maghanap ng tubig, nagpapaikot-ikot sila sa tuyong lupain at saka mamamatay.
19 Caravans from Tema looked there, while companies of Sheba hoped in them.
Ang mga karawan mula sa Tema ay pinagmamasdan sila, gayun din sa pangkat ng mga taga-Sheba na umaasa sa kanila.
20 They were disappointed because they had been confident of finding water. They went there, but they were deceived.
Sila ay nabigo dahil umaasa sila na makakahanap ng tubig; pumunta sila roon pero sila ay nilinlang.
21 For now you friends are nothing to me; you see my dreadful situation and are afraid.
Kaya ngayon, kayong mga kaibigan ko ay wala nang halaga sa akin; nakita ninyo ang aking kaawa-awang kalagayan pero kayo ay natatakot.
22 Did I say to you, 'Give something to me?' Or, 'Offer me a gift from your wealth?'
'Sinabi ko ba sa inyo na bigyan ninyo ako ng kahit ano?' 'O, regaluhan ninyo ako mula sa inyong kayamanan?'
23 Or, 'Save me from my adversary's hand?' Or, 'Ransom me from the hand of my oppressors?'
O, 'Iligtas ako mula sa kamay ng aking kalaban?' O, 'Tubusin ako sa kamay ng mga nang-aapi sa akin?'
24 Teach me, and I will hold my peace; make me understand where I have been wrong.
Ituro ninyo sa akin, at ako ay mananahimik, ipaintindi ninyo sa akin kung saan ako nagkamali.
25 How painful are truthful words! But your arguments, how do they actually rebuke me?
Sadya ngang napakasakit ng katotohanan! Pero ang inyong mga sinasabi, paano ba nito ako maitutuwid?
26 Do you plan to ignore my words, treating the words of a desperate man like the wind?
Balak ba ninyong hindi pansinin ang aking mga sinasabi, ituring ito ang salita ng isang tao na parang ito ay hangin?
27 Indeed, you cast lots for a fatherless child, and haggle over your friend like merchandise.
Totoo nga, pinagpupustahan ninyo ang naulila sa ama, at pinagtatalunan ang inyong kaibigan na tulad ng isang kalakal.
28 Now, therefore, please look at me, for surely I would not lie to your face.
Subalit ngayon, tingnan ninyo ako at papatunayan ko sa inyo na hindi ako nagsisinungaling.
29 Relent, I beg you; let there be no injustice with you; Indeed, relent, for my cause is just.
Pigilan ninyo ang inyong sarili, parang awa ninyo na; maging makatarungan kayo, maghunos-dili kayo dahil nasa tamang panig ako.
30 Is there evil on my tongue? Cannot my mouth detect malicious things?
May kasamaan ba sa aking dila? Hindi ba malalaman ng aking bibig ang malisyosong mga bagay?
