Job 31
1 I have made a covenant with my eyes; how then should I look with desire on a virgin?
Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?
2 For what is the portion from God above, the inheritance from the Almighty on high?
Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?
3 I used to think that calamity is for unrighteous people, and that disaster is for doers of wickedness.
Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?
4 Does not God see my ways and count all my steps?
Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?
5 If I have walked with falsehood, if my foot has hurried to deceit,
Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;
6 let me be weighed in an even balance so that God will know my integrity.
(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat; )
7 If my step has turned aside from the way, if my heart has gone after my eyes, if any spot has stuck to my hands,
Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:
8 then let me sow, and let another eat, and let my crops be uprooted.
Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.
9 If my heart has been deceived by a woman, if I have lain in wait at my neighbor's door,
Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:
10 then let my wife grind grain for another, and let others bow down on her.
Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.
11 For that would be a terrible crime; indeed, it would be a crime to be punished by judges.
Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:
12 For that is a fire that consumes as far as Abaddon, and it would burn all my harvest to the root.
Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.
13 If I ignored the plea for justice from my male or female servant when they argued with me,
Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:
14 what then would I do when God rises up to accuse me? When he comes to judge me, how would I answer him?
Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?
15 Did the one who made me in the womb not make them also? Did not the same one mold us all in the womb?
Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?
16 If I have withheld poor people from their desire, or if I have caused the eyes of the widow to grow dim from crying,
Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:
17 or if I have eaten my morsel alone and not allowed those without fathers to eat it also—
O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;
18 because from my youth the orphan grew up with me as with a father, and I have guided his mother, a widow, from my own mother's womb.
(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina; )
19 If I have seen anyone perish for lack of clothing, or if I have seen that a needy man had no clothing;
Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;
20 if his heart has not blessed me because he has not been warmed with the wool of my sheep,
Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:
21 if I have lifted up my hand against fatherless people because I saw my support in the city gate, then bring charges against me!
Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:
22 If I have done these things, then let my shoulder fall from the shoulder blade, and let my arm be broken from its joint.
Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.
23 For I dreaded destruction from God; because of his majesty, I was not able to do those things.
Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.
24 If I have made gold my hope, and if I have said to fine gold, 'You are what I am confident in';
Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;
25 if I have rejoiced because my wealth was great, because my hand had gotten many possessions, then bring charges against me!
Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;
26 If I have seen the sun when it shone, or the moon walking in its brightness,
Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;
27 and if my heart has been secretly attracted, so that my mouth has kissed my hand in worship of them—
At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:
28 this also would be a crime to be punished by judges, for I would have denied the God who is above.
Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.
29 If I have rejoiced at the destruction of anyone who hated me or congratulated myself when disaster overtook him, then bring charges against me!
Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;
30 Indeed, I have not even allowed my mouth to sin by asking for his life with a curse.
(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa; )
31 If the men of my tent have never said, 'Who can find one who has not been filled with Job's food?'
Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?
32 (even the foreigner has never had to stay in the city square, because I have always opened my doors to the traveler), and if that is not so, then bring charges against me!
Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,
33 If, like mankind, I have hidden my sins by hiding my guilt inside my tunic
Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;
34 (because I feared the great multitude, because the contempt of families terrified me, so that I kept silent and would not go outside), then bring charges against me!
Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?
35 Oh, if only I had someone to hear me! See, here is my signature; let the Almighty answer me! If only I had the indictment that my opponent has written!
O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat; ) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!
36 Surely I would carry it openly on my shoulder; I would put it on like a crown.
Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.
37 I would declare to him an accounting for my steps; as a confident prince I would go up to him.
Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.
38 If my land ever cries out against me, and its furrows weep together,
Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;
39 if I have eaten its harvest without paying for it or have caused its owners to lose their lives,
Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:
40 then let thorns grow instead of wheat and weeds instead of barley.” The words of Job are finished.
Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.
