Job 3
1 After this, Job opened his mouth and cursed the day he was born.
Poste Ijob malfermis sian buŝon, kaj malbenis sian tagon.
2 He said,
Kaj Ijob ekparolis, kaj diris:
3 “May the day on which I was born perish, the night that said, 'A boy has been conceived.'
Pereu la tago, en kiu mi naskiĝis, Kaj la nokto, kiu diris: Embriiĝis homo.
4 May that day be dark; may not God from above call it to mind, neither may the sun shine on it.
Tiu tago estu malluma; Dio de supre ne rigardu ĝin, Neniu lumo ekbrilu super ĝi.
5 May darkness and the shadow of death claim it for their own. May a cloud live over it; may everything that makes the day black truly terrify it.
Mallumo kaj tomba ombro ekposedu ĝin; Nubo ĝin kovru; Eklipsoj de tago faru ĝin terura.
6 As for that night, may thick darkness seize it. May it not rejoice among the days of the year; may it not come into the number of the months.
Tiun nokton prenu mallumego; Ĝi ne alkalkuliĝu al la tagoj de la jaro, Ĝi ne eniru en la kalkulon de la monatoj.
7 See, may that night be barren; may no joyful voice come into it.
Ho, tiu nokto estu soleca; Neniu ĝojkrio aŭdiĝu en ĝi.
8 May they curse that day, those who know how to wake up Leviathan.
Malbenu ĝin la malbenantoj de la tago, Tiuj, kiuj estas pretaj eksciti levjatanon.
9 May the stars of that day's dawn be dark. May that day look for light, but find none; neither may it see the eyelids of the dawn,
Mallumiĝu la steloj de ĝia krepusko; Ĝi atendu lumon, kaj ĉi tiu ne aperu; Kaj la palpebrojn de matenruĝo ĝi ne ekvidu;
10 because it did not shut up the doors of my mother's womb, and because it did not hide trouble from my eyes.
Pro tio, ke ĝi ne fermis la pordon de la utero de mia patrino Kaj ne kaŝis per tio la malfeliĉon antaŭ miaj okuloj.
11 Why did I not die when I came out from the womb? Why did I not give up my spirit when my mother bore me?
Kial mi ne mortis tuj el la utero, Ne senviviĝis post la eliro el la ventro?
12 Why did her knees welcome me? Why did her breasts receive me so that I should suck?
Kial akceptis min la genuoj? Por kio estis la mamoj, ke mi suĉu?
13 For now I would have been lying down quietly. I would have slept and been at rest
Mi nun kuŝus kaj estus trankvila; Mi dormus kaj havus ripozon,
14 with kings and counselors of the earth, who built up tombs for themselves that are now in ruins.
Kune kun la reĝoj kaj la konsilistoj sur la tero, Kiuj konstruas al si izolejojn,
15 Or I would have been lying with princes who once had gold, who had filled their houses with silver.
Aŭ kun la potenculoj, kiuj havas oron, Kiuj plenigas siajn domojn per arĝento;
16 Or perhaps I would have been stillborn, like infants that never see the light.
Aŭ kiel abortitaĵo kaŝita mi ne ekzistus, Simile al la infanoj, kiuj ne vidis lumon.
17 There the wicked cease from trouble; there the weary are at rest.
Tie la malpiuloj ĉesas tumulti; Kaj tie ripozas tiuj, kies fortoj konsumiĝis.
18 There the prisoners are at ease together; they do not hear the voice of the slave driver.
Tie la malliberuloj kune havas ripozon; Ili ne aŭdas la voĉon de premanto.
19 Both small and great people are there; the servant is free from his master there.
Malgranduloj kaj granduloj, tie ili estas; Kaj sklavo estas libera de sia sinjoro.
20 Why is light given to him who is in misery? Why is life given to the one who is bitter in soul,
Por kio al suferanto estas donita la lumo, Kaj la vivo al tiuj, kiuj havas maldolĉan animon,
21 to one who longs for death without it coming; to one who digs for death more than for hidden treasure?
Kiuj atendas la morton, kaj ĝi ne aperas, Kiuj elfosus ĝin pli volonte ol trezorojn,
22 Why is light given to one who rejoices very much and is glad when he finds the grave?
Kiuj ekĝojus kaj estus ravitaj, Se ili trovus tombon?
23 Why is light given to a man whose way is hidden, a man whom God has hedged in?
Al la homo, kies vojo estas kaŝita, Kaj antaŭ kiu Dio starigis barilon?
24 For my sighing happens instead of eating; my groaning is poured out like water.
Antaŭ ol mi ekmanĝas panon, mi devas ĝemi, Kaj mia plorkriado verŝiĝas kiel akvo;
25 For the thing that I feared has come on me; what I was afraid of has come to me.
Ĉar teruraĵo, kiun mi timis, trafis min, Kaj tio, pri kio mi estis maltrankvila, venis al mi.
26 I am not at ease, I am not quiet, and I have no rest; trouble comes instead.”
Mi ne havas trankvilon, mi ne havas kvieton, mi ne havas ripozon; Trafis min kolero.
