Job 22
1 Then Eliphaz the Temanite answered and said,
Андин Теманлиқ Елифаз мундақ деди: —
2 “Can a man be useful to God? Can a wise man be useful to him?
Адәм Худаға қандақму пайда кәлтүрәлисун? Дана адәмләрму Униңға немә пайда кәлтүрәлисун?
3 Is it any pleasure to the Almighty if you are righteous? Is it gain to him if you make your ways blameless?
Сән һәққаний болсаңму, Һәммигә Қадирға немә бәһрә берәләйттиң? Йоллириң әйипсиз болған тәғдирдиму, сән Униңға немә ғәниймәтләрни елип келәләйсән?
4 Is it because of your reverence for him that he rebukes you and takes you to judgment?
Униң сени әйипләйдиғанлиғи, Вә Униң саңа шикайәтләр йәткүзидиғини сениң ихласмән болғиниң үчүнму-я?
5 Is not your wickedness great? Is there no end to your iniquities?
Сениң рәзиллигиң зор әмәсму? Сениң гуналириң һесапсиз әмәсму?
6 For you have demanded guarantee of a loan from your brother for no reason, and you have stripped away clothing from the naked.
Сән қериндашлириңдин сәвәпсиз кепиллик алғансән; Сән ялаңтүшләрни кийим-кечәклиридин мәһрум қиливәткәнсән.
7 You have not given water to weary people to drink; you have withheld bread from hungry people
Һалсизланғанларға су бәрмидиң, Ач қалғанларға ашниму аяп бәрмидиң,
8 although you, a mighty man, possessed the earth, although you, an honored man, lived in it.
Гәрчә сән йәр-зиминлик болған қоли узун адәм болсаңму, Йәр-зимин тутуп һөрмәтлинип кәлгән адәм болсаңму,
9 You have sent widows away empty; the arms of the fatherless have been broken.
Сән тул хотунларниму қуруқ қол яндурғансән, Житим-йесирларниң қолиниму янҗитивәткәнсән.
10 Therefore, snares are all around you, and sudden fear troubles you.
Мана шу сәвәптин әтрапиңда қапқанлар ятиду, Уштумтут пәйда болған вәһимиму сени басиду.
11 There is darkness, so that you cannot see; an abundance of waters covers you.
Шу сәвәптинму сени қараңғулуқ бесип көрәлмәс қилди, Бир кәлкүн келип сени ғәриқ қилди.
12 Is not God in the heights of heaven? Look at the height of the stars, how high they are!
Тәңри әршаланиң чоққисида туриду әмәсму? Әң егиз юлтузларниң нәқәдәр алий екәнлигигә қарап бақ!
13 You say, 'What does God know? Can he judge through the thick darkness?
Бирақ сән: «Тәңри немини билиду? У раст шунчә зулмәт қараңғулуқта бир немини пәриқ етәләмду?!» дәватисән.
14 Thick clouds are a covering to him, so that he does not see us; he walks on the vault of heaven.'
Йәнә: «Қоюқ булутлар уни тосивалиду, Шуңа У пәләк үстидә айлинип маңғинида бизни көрмәйду!» — дәйсән.
15 Will you keep the old way that wicked men have walked—
Яман адәмләр маңған кона йолни сәнму тутиверәмсән?
16 those who were snatched away before their time, those whose foundations have washed away like a river,
Улар вақти тошмай турупла елип кетилгән, Уларниң һуллири кәлкүн тәрипидин еқитилип кетилгән.
17 those who said to God, 'Depart from us'; those who said, 'What can the Almighty do to us?'
Улар Тәңригә: «Биздин нери бол!» Һәммигә Қадир бизни немә қилалисун?» — дәйтти.
18 Yet he filled their houses with good things; the plans of wicked people are far from me.
Бирақ уларниң өйлирини есил нәрсиләр билән толдурған дәл Униң Өзидур, Мән болсам яманларниң нәсиһитидин жирақлашқанмән!
19 Righteous people see their fate and are glad; innocent people laugh them to scorn.
Һәққанийлар уларниң бәрбат болғанлиғини көрүп шатлиниду; Бигуналар уларни мазақ қилип: —
20 They say, 'Surely those who rose up against us are cut off; fire has consumed their possessions.'
«Бизгә қарши чиққучилар шүбһисиз вәйран болиду, От уларниң байлиқлирини жутувәтмәмду?» — дәйду.
21 Now agree with God and be at peace with him; in that way, good will come to you.
[Шуңа] Худаға бойсунуп Уни тонусаң, Шу чағдила сән аман болисән; Шуниң билән саңа амәт келиду.
22 Receive, I beg you, instruction from his mouth; store up his words in your heart.
Униң ағзидин кәлгән несиһәтниму қобул қил, Униң сөзлирини көңлүңгә пүкүп қой.
23 If you return to the Almighty, you will be built up, if you put unrighteousness far away from your tents.
Сән Һәммигә Қадирниң йениға қайтип кәлсәң, муқәррәрки, Қайтидин қурулуп чиқалайсән; Әгәр сән қәбиһликни чедирлириңдин жирақлаштурсаң,
24 Lay your treasure down in the dust, the gold of Ophir among the stones of the brooks,
Әгәр сән алтунуңни топа-чаң үстигә ташлалисаң, Офирдики алтунуңни шиддәтлик еқинниң ташлириға қошувәтсәң,
25 and the Almighty will be your treasure, precious silver to you.
Ундақта Һәммигә Қадирниң Өзи саңа алтун болиду. Сениң үчүн сәрхил күмүчму болиду.
26 For then you will take pleasure in the Almighty; you will lift up your face to God.
У чағда сән Һәммигә Қадирдин сөйүнисән, Йүзүңни Тәңригә қарап көтирәләйсән.
27 You will make your prayer to him, and he will hear you; you will pay your vows to him.
Сән Униңға дуа қилсаң, У қулақ салиду, Шундақла сәнму ичкән қәсәмлириңгә әмәл қилисән.
28 You will also decree anything, and it will be confirmed for you; light will shine on your paths.
Сән қарар қилған иш әмәлгә ашиду, Йоллириң үстигә нур чүшиду.
29 God humbles a proud man, and he saves the one with lowered eyes.
Адәмләр пәс қилинғанда, сән уларға: «Орнуңлардин туруңлар!» дәйсән, Шуниң билән [Худа] чирайи сунғанларни қутқузиду.
30 He will rescue even the man who is not innocent; who will be rescued through the cleanness of your hands.”
У һәтта гунайи бар адәмниму қутқузиду, У қолуңдики һалаллиқтин қутқузулиду.
