< Job 20 >

1 Then Zophar the Naamathite answered and said,
Unya mitubag si Zofar nga Naamatihanon ug miingon,
2 “My thoughts make me answer quickly because of the worry that is in me.
“Paspas ako makatubag tungod sa kabalaka nga anaa sa akong mga hunahuna.
3 I hear a rebuke that dishonors me, but a spirit from my understanding answers me.
Naulawan ako tungod sa akong nadungog nga pagbadlong gikan kanimo, apan ang espiritu nga labaw pa sa akong panabot nagatubag kanako.
4 Do you not know this fact from ancient times, when God placed man on earth:
Wala ka ba nasayod niini nga kamatuoran nga gikan sa karaang kapanahonan, sa dihang gibutang sa Dios ang tawo sa kalibotan:
5 the triumph of a wicked man is short, and the joy of a godless man lasts only for a moment?
hamubo lamang ang kadaogan sa tawong daotan, ug hamubo lamang ang kalipay sa tawo nga walay dios?
6 Though his height reaches up to the heavens, and his head reaches to the clouds,
Bisan tuod ang iyang katas-on mosangko hangtod sa kalangitan, ug ang iyang ulo mosangko sa kapanganoran,
7 yet such a person will perish permanently like his own feces; those who have seen him will say, 'Where is he?'
apan ang maong tawo mahanaw gayod sama sa iyang kaugalingong hugaw; kadtong nakakita kaniya moingon, 'Hain naman siya?'
8 He will fly away like a dream and will not be found; indeed, he will be chased away like a vision of the night.
Mahanaw siya sama sa damgo ug dili na makaplagan; sa pagkatinuod, gukdon siya sama sa panan-awon sa kagabhion.
9 The eye that saw him will see him no more; his place will see him no longer.
Dili na makakita kaniya pag-usab ang mata nga nakakita kaniya; ug ang iyang dapit dili na makakita kaniya.
10 His children will apologize to poor people; his hands will have to give back his wealth.
Mangayog pasaylo ang iyang mga anak ngadto sa mga tawong kabos; ibalik niyag hatag ang iyang bahandi pinaagi sa iyang kamot.
11 His bones are full of youthful strength, but it will lie down with him in the dust.
Puno ang iyang kabukogan sa kusog sa pagkabatan-on, apan mohigda kini uban kaniya sa abog.
12 Although wickedness is sweet in his mouth, although he hides it under his tongue,
Bisan tuod tam-is ang kadaotan sa iyang baba, bisan tuod ug gitago niya kini ilalom sa iyang dila,
13 although he holds it there and does not let it go but keeps it still in his mouth—
bisan ug gipundo niya kini ug gitipigan sa iyang baba—
14 the food in his intestines turns bitter; it becomes the poison of asps inside him.
ang pagkaon sa iyang tinai mahimong pait; mahimo kining lala sa bitin sa iyang kinasuloran.
15 He swallows down riches, but he will vomit them up again; God will cast them out of his stomach.
Tunlon niya ang bahandi, apan isuka gihapon niya kini pag-usab; pagawson kini sa Dios gikan sa iyang tiyan.
16 He will suck the poison of asps; the viper's tongue will kill him.
Suyupon niya ang lala sa bitin; ang dila sa bitin maoy makapatay kaniya.
17 He will not enjoy the streams, the torrents of honey and butter.
Dili na siya makapahimulos sa mga sapa, ang paghaganas sa dugos ug sa mantikilya.
18 He will give back the fruit of his labor and will not be able to eat it; he will not enjoy the wealth earned by his commerce.
Ibalik niya ang bunga sa iyang paghago apan dili na siya makakaon niini; dili na siya makapahimulos sa bahandi nga halin sa iyang negosyo.
19 For he has oppressed and neglected poor people; he has violently taken away houses that he did not build.
Tungod kay gidaogdaog ug gipasagdan niya ang mga tawong kabos; mapugsanon niya nga giilog ang mga balay nga dili siya ang nagtukod.
20 Because he has known no satisfaction himself, he will not be able to save anything in which he takes pleasure.
Tungod kay wala siya makasinati sa katagbawan, dili niya matipigan ang bisan unsang mga butang nga makapalipay kaniya.
21 There is nothing left that he did not devour; therefore his prosperity will not be permanent.
Walay laing nahibilin nga wala niya gilamoy; nagpasabot nga dili molungtad ang iyang pagkaadunahan.
22 In the abundance of his wealth he will fall into trouble; the hand of everyone who is in poverty will come against him.
Mahulog siya sa kagubot tungod sa kadagaya sa iyang bahandi; moduol kaniya ang mga kamot sa tanan nga anaa sa kawalad-on.
23 When he is about to fill his stomach, God will throw the fierceness of his wrath on him; God will rain it down on him while he is eating.
Sa dihang busgon na niya ang iyang tiyan, ilabay sa Dios ang kabangis sa iyang kasuko ngadto kaniya; paulanan siya niini sa Dios samtang gakaon siya.
24 Although that man will flee from the iron weapon, a bow of bronze will shoot him.
Bisan tuod ug kanang tawhana mopalayo gikan nianang puthaw nga hinagiban, ang bronsi nga pana moigo kaniya.
25 He pulls it out of his back and the gleaming point comes out of his liver. Terrors come over him.
Motaop ang pana sa iyang likod ug molapos sa pikas; sa pagkatinuod, moigo gayod sa iyang atay ang sinaw nga hait niini; ang pagkalisang moabot kaniya.
26 Complete darkness is reserved for his treasures; a fire not fanned will devour him; it will consume what is left in his tent.
Nakatagana ang hingpit nga kangitngit alang sa iyang mga bahandi; molamoy kaniya ang kalayo nga dili matayhop; lamoyon niini ang bisan unsa nga nahibilin sa iyang tolda.
27 The heavens will reveal his iniquity, and the earth will rise up against him as a witness.
Ibutyag sa kalangitan ang iyang kasal-anan, ug makigbatok kaniya ang yuta ingon nga saksi.
28 The wealth of his house will vanish; his goods will flow away on the day of God's wrath.
Mawagtang ang bahandi sa iyang balay; maanod ang iyang kabtangan sa adlaw sa kasuko sa Dios.
29 This is the wicked man's portion from God, the heritage reserved for him by God.”
Mao kini ang bahin sa tawong daotan gikan sa Dios, ang kabilin nga gitagana kaniya sa Dios.”

< Job 20 >